اول نوامبر روز جهانی سلف پرتره یا خودنگاره است

خودنگاره چیست؟

خودنگاره یا سِلف پرتره به تصویری گفته می‌شود که هنرمند از چهره‌ی خود خلق می‌کند؛ خواه با قلم‌مو، دوربین یا حتی مجسمه‌سازی. این نوع اثر هنری، نوعی خودکاوی است که هنرمند را به بازتاب درونیات، احساسات و هویت خود دعوت می‌کند.

در تاریخ هنر، خودنگاره‌ها از دوران رنسانس رواج یافتند و در قرن نوزدهم و بیستم به اوج رسیدند. هنرمندانی چون رامبرانت، ون گوگ، فریدا کالو و کمال‌الملک از چهره‌ی خود به عنوان سوژه‌ی هنری بهره گرفتند تا جهان درونشان را به تصویر بکشند.

از نقاشی تا سلفی؛ تحول خودنگاره

با ظهور دوربین‌های دیجیتال و تلفن‌های همراه، خودنگاره وارد مرحله‌ی جدیدی شد: سلفی. امروزه سلفی‌ها نه‌تنها ابزار بیان فردی هستند، بلکه به بخشی از فرهنگ اجتماعی تبدیل شده‌اند. کلمه‌ی "سلفی" در سال ۲۰۱۳ به عنوان کلمه‌ی سال در دیکشنری آکسفورد ثبت شد.

اول نوامبر؛ روز جهانی خودنگاره

این روز با هدف تشویق هنرمندان و افراد عادی به خلق آثار از چهره‌ی خود، در تقویم غیررسمی جهانی ثبت شده است. اهداف این روز عبارتند از:

ترویج خودشناسی از طریق هنر

ارزش‌گذاری بر هویت فردی و تنوع چهره‌ها

تشویق به خلق آثار با نقاشی، عکاسی یا مجسمه‌سازی

برگزاری نمایشگاه‌ها و چالش‌های هنری در شبکه‌های اجتماعی

خودنگاره؛ آیینه‌ی روان انسان

در خودنگاره‌های قرن بیستم، هنرمندان به نوعی روان‌کاوی تصویری روی آوردند. آن‌ها با نگاه به چهره‌ی خود، به بررسی احساسات، اضطراب‌ها، امیدها و خاطرات پرداختند. این آثار نه‌تنها زیبایی‌شناسی دارند، بلکه سندی از تجربه‌ی زیسته‌ی هنرمند هستند.

چالش‌های مدرن: سلفی در عصر دیجیتال

در دنیای امروز، سلفی‌ها به ابزاری برای بیان هویت، ارتباط اجتماعی و حتی اعتراض تبدیل شده‌اند. از سلفی‌های روزمره تا عکس‌های هنری، این تصاویر نشان می‌دهند که انسان همچنان مشتاق دیدن و نشان دادن چهره‌ی خویش است.