۲۹ ژوئن روز جهانی ماهیگیر است

۲۹ ژوئن هر ساله به عنوان روز جهانی ماهیگیر (World Fishermen's Day) گرامی داشته میشود. این روز، فرصتی است تا به نقش حیاتی ماهیگیران در تأمین غذای جهان، حفظ سنتهای دریایی، و مشارکت آنها در اقتصاد جوامع ساحلی ادای احترام کنیم. در این روز، تلاش میشود تا آگاهی عمومی در مورد چالشهایی که ماهیگیران با آن روبرو هستند – از خطرات شغلی گرفته تا تغییرات اقلیمی و ماهیگیری بیرویه – افزایش یابد و بر لزوم حمایت از شیوههای ماهیگیری پایدار تأکید شود.
نقش حیاتی ماهیگیران در جهان
ماهیگیران، از کوچکترین قایقهای سنتی گرفته تا کشتیهای بزرگ صنعتی، نقش محوری در چرخه غذایی جهانی ایفا میکنند. آنها پروتئین مورد نیاز میلیونها نفر را در سراسر جهان تأمین میکنند و به ویژه برای جوامع ساحلی، ماهیگیری نه تنها یک شغل، بلکه یک شیوه زندگی، یک میراث فرهنگی، و ستون فقرات اقتصادی است.
اهمیت ماهیگیران:
تأمین امنیت غذایی: ماهی و محصولات دریایی منبع اصلی پروتئین برای بیش از سه میلیارد نفر در سراسر جهان هستند. ماهیگیران با صید این منابع، به امنیت غذایی جهانی کمک شایانی میکنند.
پشتیبانی از اقتصاد محلی: در بسیاری از مناطق ساحلی، ماهیگیری تنها منبع درآمد است و شبکهای گسترده از مشاغل مرتبط، از جمله فرآوری ماهی، بازاریابی، تعمیر و نگهداری قایق، و گردشگری را پشتیبانی میکند.
حافظان دانش سنتی: ماهیگیران سنتی، دارای دانش بومی ارزشمندی در مورد اکوسیستمهای دریایی، الگوهای مهاجرت ماهیها، و شیوههای صید پایدار هستند که از نسلی به نسل دیگر منتقل شده است.
پشتیبانی از فرهنگ و هویت: فرهنگ بسیاری از جوامع ساحلی عمیقاً با دریا و ماهیگیری گره خورده است. این شغل نه تنها معیشت، بلکه هویت و میراث آنها را شکل میدهد.
چالشهای پیش روی ماهیگیران
با وجود نقش حیاتیشان، ماهیگیران و صنعت ماهیگیری با چالشهای بیشماری دست و پنجه نرم میکنند:
خطرات شغلی: ماهیگیری یکی از خطرناکترین مشاغل جهان است. شرایط آب و هوایی نامساعد، خرابی تجهیزات، و حوادث دریایی، جان بسیاری از ماهیگیران را هر ساله به خطر میاندازد.
ماهیگیری بیرویه: تقاضای فزاینده برای محصولات دریایی، منجر به ماهیگیری بیش از حد در بسیاری از مناطق شده است که ذخایر ماهی را کاهش داده و تعادل اکوسیستمهای دریایی را بر هم میزند.
تغییرات اقلیمی: افزایش دمای آب دریاها، اسیدی شدن اقیانوسها، و تغییر الگوهای مهاجرت ماهیها، مستقیماً بر زندگی ماهیگیران و پایداری منابع آبزی تأثیر میگذارد.
آلودگی دریاها: زبالههای پلاستیکی، آلودگی نفتی، و مواد شیمیایی، زیستگاههای دریایی را تخریب کرده و سلامت ماهیها را به خطر میاندازند.
رقابت و نابرابری: ماهیگیران خرد و سنتی اغلب با رقابت ناعادلانه از سوی کشتیهای بزرگ صنعتی و مقررات پیچیده روبرو هستند.
عدم امنیت اقتصادی: نوسانات قیمت ماهی، تغییرات آب و هوایی، و محدودیتهای صید میتواند منجر به عدم قطعیت اقتصادی و فقر در میان خانوادههای ماهیگیر شود.