دلایل و آثار خروج آمریکا از شورای حقوق بشر:
ابوالفتح: خروج واشنگتن برآمده از شکست در اصلاحات ساختاری بود/ خلاء حمایت مالی، توسط دولت‌های دیگر جبران می‌شود
تاثیر خروج آمریکا از پیمان‌ها و سازمان‌های بین‌المللی همانند گذشته بر جامعه ملل تاثیرگذار نخواهد بود تنها تبعات مالی آن مد نظر است.
«امیرعلی ابوالفتح» تحلیلگر مسائل آمریکا در تشریح دلایل و پیامدهای خروج آمریکا از شورای حقوق بشر سازمان ملل در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: خروج ایالات متحده از شورای حقوق بشر سازمان ملل را باید از دو منظر مورد بررسی قرار داد: نخست، نگاه ترامپ و تیم او به کارکرد این نهاد است. سخنان نیکی هیلی که به انتقاد از کشورهای عضو این شورا مانند جمهوری کنگو، چین یا ایران پرداخته است دقیقاً این پیام را مخابره می‌کند که واشنگتن به دنبال هدف قرار دادن این کشورها در نقض حقوق بشر بوده و از این جهت خواستار اخراج آنها از این شورا است. اما موضوع اصلی که موجبات خروج ایالات متحده از شورای حقوق بشر را فراهم کرد، عدم انجام اصلاحات در این شوراست که نهایتاً ایالات متحده تصمیم به خروج از آن گرفت.
وی ادامه داد: اینکه چرا به یکباره آمریکا از عضویت در شورای حقوق بشر صرف نظر می‌کند و خارج می‌شود، نشان می‌دهد که ایالات متحده نتوانسته اصلاحات در این شورا را با موفقیت پیش ببرد. باید به این نکته توجه کرد که ترامپ از یک سال پیش به دنبال آن بود تا بتواند ساختار این شورا را اصلاح کند و حتی عضویت برخی از کشورها در این شورا را لغو کند اما این موضوع اتفاق نیفتاد. دلیل دوم ایالات متحده برای خروج از این شورا را باید در حمایت از اسرائیل جست‌وجو کرد؛ دولت ترامپ بارها اعلام کرد که شورای حقوق بشر سازمان ملل متحده یک رویه تخاصمی را علیه اسرائیل در دستور کار قرار داده است و حتی تهدید کرده بود که اگر این وضعیت و نوع نگاه شورای حقوق بشر به اسرائیل تغییر نکند بدون تردید این شورا را ترک خواهد کرد که این اتفاق در روزهای اخیر رخ داد.
به نظر می‌رسد که ایالات متحده و خصوصاً تیم ترامپ به دلیل اینکه در دو محور مذکور نتوانسته نظر خود را اعمال کند و با نمونه‌ای از ناخرسندی برای استقرار نظم جدید در شورای حقوق بشر ملل متحده روبه‌رو شده است، اقدام به خروج از این نهاد بین‌المللی کرده است. به عبارتی دیگر این خروج یک اعتراض آشکار به عدم اصلاح شدن روند و رویکرد شورای حقوق بشر بود.
این پژوهشگر مسائل بین‌الملل در پاسخ به این پرسش که خروج آمریکا به عنوان تامین کننده اصلی مالی این شورا چه آثاری بر جای می‌گذارد، گفت: همانطور که اکثر مخاطبان و مفسران می‌دانند، ایالات متحده اصلی‌ترین تامین کننده مالی سازمان ملل متحد است و بالطبع تصمیمات این کشور بر بسیاری از سطوح و سناریوهای این سازمان تاثیرگذار است. ایالات متحده در دهه ۸۰ و ۹۰ میلادی، هر تصمیم جدی که در موارد گوناگون اتخاذ می‌کرد مورد توجه جامعه جهانی قرار می‌گرفت و به نوعی تاثیرگذار بود. نمونه آن را باید در «پیمان آب و هوای کیوتو» دنبال کرد و چون آمریکا آن را تایید نکرد این پیمان منعقد نشد و بعدها مورد امضاء تمامی کشورها قرار گرفت اما در وضعیت کنونی دیگر چنین خبری نیست.
وی در پایان خاطرنشان کرد: در سال‌های اخیر، قدرت نفوذ نظر و کلام ایالات متحده در مجامع بین‌المللی بسیار کاهش پیدا کرده است و نظریات آن به تنهایی نمی‌تواند نافذ و اثرگذار باشد. به عنوان مثال اگر در گذشته، خروج آمریکا از یک تفاهم یا پیمان بین‌المللی موجب اخلال یا منحل شدن آن می‌شد، در وضعیت فعلی چنین اتفاقی نمی‌افتد. به عنوان مثال خروج آمریکا از پیمان آب و هوای پاریس یا پیمان ترانس پاسیفیک، دلیلی بر از هم پاشیدن این پیمان‌ها نشد و مابقی کشورها بر اساس راهبرد خود آن را حفظ کرده و در مقام اجرای آن برآمدند. لذا خروج ایالات متحده تنها می‌تواند تبعات مالی برای شورای حقوق بشر از منظر حمایتی داشته باشد و حتی ممکن است یک کشور دیگر این خلاء را پر کند.
