تایوان در مسیر سناریوی اوکراین؟
کارشناسان هشدار داده‌اند که تنها جلوگیری از حمله چین به تایوان نمی‌تواند جنگ را خاتمه دهد. ممکن است رهبری چین هرگونه ناکامی یا شکست اولیه در آغاز عملیات را دلیل عقب‌نشینی نبیند و بلکه آن را انگیزه‌ای برای ادامه جنگ تلقی کند؛ موضوعی که می‌تواند بحران را طولانی و به یک تقابل فرسایشی گسترده تبدیل کند.
به گزارش ایلنا، نشریه فارن افرز در گزارشی نوشت: با افزایش تنش‌ها درباره تایوان، واشنگتن در سال‌های اخیر تلاش کرده چین را از هرگونه حمله بازدارد و از استراتژی «بازدارندگی از طریق امتناع» استفاده می‌کند؛ رویکردی که هدف آن جلوگیری از هر حمله احتمالی چین، هم از نظر برنامه‌ریزی و هم نظامی است.
با با این حال، تجربه تاریخی نشان می‌دهد که آمریکا هرچند پیشتر توانسته با استفاده از ناوهای هواپیمابر و پایگاه‌های مستقر در مناطق کلیدی نفوذ جهانی ایجاد کند، امروز با رشد توانمندی‌های دریایی و موشکی چین با چالشی جدی روبه‌روست. سیستم‌های کم‌هزینه و قابل فرسایش (attritable systems) شاید جلوی تهاجم را بگیرند، اما برای مقابله با تحرکات روزانه پکن، از جمله پرواز هواپیماهای جنگی و عملیات دریایی مداوم، کافی نیستند.
کارشناسان می‌گویند تجربه اوکراین نشان می‌دهد که توقف جنگ پس از حمله اولیه بسیار دشوار است. در اوکراین، کی‌یف توانست پیشروی سریع روسیه را متوقف کند، اما نتوانست ولادیمیر پوتین را مجبور به عقب‌نشینی کند. این مسئله نشان می‌دهد که حتی در صورت ناکامی اولیه، چین ممکن است به جنگ ادامه دهد، زیرا توان صنعتی بالا و قابلیت بازتسلیح سریع نیروها را دارد، در حالی که ذخایر تسلیحاتی آمریکا در یک درگیری طولانی ممکن است سریع تمام شود.
در واقع منظور این است که برخی کارشناسان یا تحلیلگران آمریکایی، اعمال فشار شدید بر چین از طریق ترکیبی از تحریم اقتصادی، عملیات محدود نظامی یا ضربه به زیرساخت‌های کلیدی را به‌عنوان گزینه‌ای راهبردی و «ابزار پنهان» می‌بینند که ترامپ در ذهن داشته یا به آن اشاره کرده است.
مایکل بیکلی، پژوهشگر علوم سیاسی، هشدار داد که جنگ در تایوان احتمالاً طولانی خواهد بود، همان‌طور که در بسیاری از درگیری‌های قدرت‌های بزرگ پس از انقلاب صنعتی رخ داده است. او افزود پیروزی‌های اولیه در میدان نبرد تضمینی برای پایان جنگ نیست، همان‌طور که جنگ جهانی دوم تنها پس از سقوط برلین و استفاده آمریکا از سلاح هسته‌ای علیه ژاپن خاتمه یافت. به گفته او، چنین سناریویی در صورت رویارویی احتمالی واشنگتن و پکن هم خطرناک و هم بعید است.
ناظران می‌گویند سیاستگذاران آمریکایی با یک چالش دوگانه روبه‌رو هستند: محدود نگه داشتن درگیری برای فراهم کردن راه خروجی برای چین و در عین حال ایجاد توان بازدارندگی واقعی و ملموس. آنها هشدار می‌دهند که نبود برنامه مشخص برای پایان جنگ می‌تواند همان الگوی شکست‌های طولانی‌مدت آمریکا در عراق و افغانستان را تکرار کند؛ پیروزی در نبرد اولیه، اما شکست در جنگ طولانی.
کارشناسان تأکید می‌کنند که دفاع از تایوان ضروری است، اما به تنهایی کافی نیست. آنها می‌گویند واشنگتن نیازمند یک استراتژی جامع است که شامل بازدارندگی زودهنگام، قدرت اقتصادی و توان نظامی باشد تا رهبران چین باور کنند سیاست آمریکا محدود به مراحل اولیه جنگ نیست و شامل مرحله پایانی نیز خواهد شد.
