تحلیل فریدمن از طرح صلح ترامپ برای غزه: ایران در کانون تغییرات منطقه‌ای
تحلیلگر سرشناس آمریکایی، در یادداشتی به بررسی طرح صلح رئیس‌جمهور آمریکا درباره غزه پرداخت. او این طرح را بلندپروازانه اما دشوار برای اجرا توصیف کرد و تأکید کرد که هدف آن تنها پایان جنگ غزه نیست، بلکه می‌تواند معادلات منطقه‌ای و نقش ایران در خاورمیانه را تحت تأثیر قرار دهد.
به گزارش ایلنا، توماس فریدمن، تحلیلگر سرشناس آمریکایی، در یادداشتی در روزنامه نیویورک‌تایمز طرح صلح پیشنهادی دونالد ترامپ درباره غزه را بررسی کرد و آن را «یکی از بلندپروازانه‌ترین ابتکارات دیپلماتیک دوران معاصر» دانست، اما در عین حال تأکید کرد که «اجرای آن از کم‌امکان‌ترین سناریوها» است.
طرح ترامپ شامل ۲۰ بند است و هدف آن تنها پایان دادن به جنگ ویرانگر غزه نیست، بلکه به‌دنبال بازطراحی نقشه سیاسی خاورمیانه و حتی تغییر معادلات راهبردی با ایران است. فریدمن می‌نویسد این ابتکار در حقیقت تلاشی برای گشودن مسیر عادی‌سازی روابط رژیم صهیونیستی با کشورهای عربی و همزمان بسترسازی برای تشکیل دولت فلسطینی است؛ موضوعی که به‌طور مستقیم به کاهش نفوذ ایران در منطقه گره خورده است.
وی با اشاره به نقش تدوین‌کنندگان طرح یعنی جارد کوشنر، تونی بلر و استیو ویتکاف، نماینده ویژه رئیس‌جمهور آمریکا افزود که اجرای آن بسیار شکننده و پیچیده خواهد بود، زیرا بی‌اعتمادی عمیق میان فلسطینی‌ها و صهیونیست‌ها، به‌ویژه پس از عملیات ۷ اکتبر حماس و حملات بی‌سابقه ارتش رژیم صهیونیستی، مانع اصلی به شمار می‌رود.
فریدمن در بخش دیگری از یادداشت خود ارتش صهیونیستی را به ارتکاب جنایات جنگی علیه غیرنظامیان فلسطینی متهم کرد و نوشت این ارتش برای کشتن یک عضو حماس، ده‌ها کودک و غیرنظامی را به خاک و خون کشیده است؛ اقدامی که، هرگونه طرح صلحی را از ابتدا با شکست مواجه می‌کند.
این نویسنده آمریکایی همچنین تأکید کرد که بنیامین نتانیاهو و جنبش حماس هر دو ظرفیت و ابزارهای لازم برای ناکام گذاشتن طرح ترامپ را دارند. او افزود: حتی اگر نتانیاهو ظاهرا از این طرح حمایت کند، تا زمانی که به زبان عبری و در برابر کابینه و مردمش آن را اعلام نکند، نمی‌توان به گفته‌هایش اعتماد داشت.
فریدمن با اشاره به ابعاد منطقه‌ای طرح هشدار داد که گسترش پهپادها و موشک‌های پیشرفته در منطقه، وقوع هر جنگ آینده را ویرانگرتر خواهد کرد و هزینه‌های آن نه تنها متوجه اسرائیل و کشورهای عربی، بلکه متوجه ایران نیز خواهد شد. به گفته او، همین موضوع اهمیت یافتن راهکاری پایدار برای غزه را دوچندان می‌کند.
وی سیاست نتانیاهو مبنی بر «تکمیل مأموریت نابودی حماس به‌تنهایی» را غیرواقعی دانست و تصریح کرد که چنین اقدامی به معنای اشغال دائمی غزه و شورش مستمر خواهد بود؛ موضوعی که حتی ارتش رژیم صهیونیستی هم با آن مخالف است.
فریدمن راه‌حل را سپردن اداره غزه به یک هیئت بین‌المللی با مجوز سازمان ملل می‌داند تا فرصتی برای اثبات توانایی فلسطینی‌ها در اداره خود فراهم شود. او شرط موفقیت را خروج کامل اسرائیل از غزه، توقف شهرک‌سازی و باز گذاشتن مسیر تشکیل دولت فلسطینی عنوان کرد؛ اقدامی که در صورت تحقق، به‌طور مستقیم بر جایگاه ایران در معادلات منطقه‌ای اثرگذار خواهد بود.
به باور فریدمن، تنها ترامپ قادر است چنین فشارهایی را بر نتانیاهو تحمیل کند، زیرا در متن این طرح به رسمیت شناختن دولت فلسطینی نیز گنجانده شده است. او در پایان نوشت: «تاریخ نشان داده است آنچه ضروری است اغلب غیرممکن به نظر می‌رسد، و هرچه صلح نزدیک‌تر شود، دشمنان بیشتری برای ناکام گذاشتن آن صف می‌کشند.»
