ماهور باقری:
برای اواخر سال برنامه ریزی کنسرت کرده ام
ماهور باقری، حالا دیگر نامی آشنا برای اهالی موسیقی ست. کمتر خواننده ای بوده که در شروع فعالیت رسمی اش به طور متوالی قطعاتش مورد استقبال مخاطبان قرار بگیرد.
به بهانه پخش موزیک "حس مشترک" که پنجمین اثر ماهور به شمار می رود به گفت و گویی کوتاه با او نشسته ایم.
می دانم که رشته تحصیلی و کاری شما موسیقی نیست. علاقه به موسیقی را از کجا در خود احساس کردید؟
قبل از هر سخنی درودی میفرستم خدمت تمام مردم نازنینم که تو این مدت حمایتهای بی نظیری از من و تیم هنریم داشتند. بله درست میفرمایید، تحصیلات آکادمیک و فعالیت کاری من خارج از دنیای موسیقی ست اما این بدین منظور نیست که من ازموسیقی جدا بودم.
من تا سن ۱۱ سالگی با ساز پیانو همنشینی‌هایی داشتم تا اینکه از نزدیک با ساز گیتار آشنا شدن و متوجه علاقه‌ی شدید خودم به این ساز شدم. در سال ۸۳ بود که به اتفاق یکی از دوستان وارد موسسه هنری شدیم و گیتار را در سبک فلامنکو زیر نظر استاد عزیزم گرشا رضایی فرا گرفتیم.
در سالهای نه چندان دور هم تدریس‌های مختلفی در حوزه موسیقی داشتم که با توجه به شرایط دانشگاه و کاری بر خلاف میل باطنیم کنار گذاشته شد. اما همیشه در گوشه‌ی ذهنم عشق و علاقه‌ی شدید به فعالیت رسمی در این حوزه بوده، که امروز به لطف خدا و همراهی دوستان نازنینم به عرصه‌‌ی ظهور درآمد.
از کی به این فکر افتادید که به طور رسمی وارد بازار موسیقی شوید؟
این فکر همیشه در گوشه‌ی ذهن من بوده و در سال ۹۳ که به دلیل افزایش سختی کار مجبور به ترک اجباری تدریس موسیقی شدم با خودم عهد کردم که اگر عمری بود در سال ۱۴۰۰ با توانی مضاعف باز خواهم گشت. به لطف خدا هم این مهم اتفاق افتاد.
در این مسیر از چه موزیسین هایی الگو می گرفتید؟
الگوی من همیشه استاد نازنینم گرشا رضایی عزیزم بوده و هست چرا که من ساز به دست گرفتن تا اصولی نواختن، سولفژ و… را از این بزرگوار آموختم و اولین و آخرین استاد هنری من بودند. استاد رضایی شخصی توانمند، فعال، با پشتکار و فوق حرفه‌ای هستن و افتخار من این است که روزی شاگردشان بودم.
اما در کل نوازنده‌هایی چون پاکوپنیا، پدرو خاویر گونسالس، پاکو دلوسیا، خوآن مارتین، همیشه مورد توجه من بودن و آثار زیباشونو دنبال میکنم.
مربع ماهور باقری، مهدی اژدانی، حسین روبیک و ایران مجوز در تمامی قطعات شما دیده می شد. از این همکاری پایدار بگویید.
خوب من سالیان زیادی مدیریت بخشهای مختلف رو داشتم و تجربه‌های زیادی در این حوزه کسب کردم. یک سیستم زمانی میتونه به موفقیت برسه که در مرحله‌ی اول انسجام و در مرحله بعد روحیه‌ی دوستی بین اعضای خودش داشته باشد.
خدارو شاکرم به داشتن دوستانی چون روبیک و اژدانی و جناب اصغری و توسلی چرا که این دوستان خارج از هر گونه بحث مادی، از تمام توانشان در راستای رسیدن به هدف اصلی بهره میگیرند. به جرات میگم اژدانی و روبیک دائما در حال ارتقای توانمندیهای خودشون هستن و این موضوع در کار های ما کاملا مشهود است.
نشر محترم ایران مجوز همیشه برادرانه در راهنمایی، مشاوره، پخش، تبلیغات و اخذ مجوزهای لازم کنار ما بودند. من مطمئنم با وجود این عزیزان در کنارم حتما همه با هم به بهترین جای ممکن خواهیم رسید.
توقع خودتان از بازخورد قطعات چه بود؟ چه زمانی شگفت زده شدید؟
واقعیت این است که هر هنرمندی در کارنامه‌ی خود کارهای مختلفی دارد و من هم از این قاعده مستثنی نیستم.
قطعا جاهایی مورد عنایت و توجه بودیم و جاهایی هم نظر مخاطبان رو جلب نکردیم.
اما در کل با گذشت زمان و پیشرفت تیم ما و پخش قطعه‌ی کم حرف، استقبال بسیار عالی از طرفدارن و مردم نازنین دیدیم. که جا داره از این توجه نهایت تشکر را داشته باشم.
جدای از تولید قطعات با کیفیت، در تولید محتوای مناسب و مدیریت سوشیال مدیا بالاتر از یک خواننده تازه وارد نشان دادید برندینگ، وبسایت، پلتفرم های جهانی و...
بله جا داره تشکر جانانه‌ای از تیم ایران مجوز داشته باشم که در این راستا مارو حمایت کردن و مدیریت این بخشو در دست دارند. به نظر من هر کاری را از ریشه باید درست انجام داد و این مهم هم اتفاق افتاد و به لطف دوستان توانستیم در این حوزه هم موفق و به‌روز باشیم
تمام موزیک ویدیوهای شما دارای سناریویی منحصر به فرد بوده است. آیا اتاق فکری در پس این ویدیوها بود؟
به نظر من باید به نظر و فکر و وقت مخاطب احترام گذاشت، چرا که مخاطب ما با ارزشترین سرمایه‌ی زندگیش که زمانش باشد رو صرف میکند. سناریو هایی که در ویدیو ها میبینید به دست بنده به خط تحریر در آمده که با هم فکری کارگردان و دوست نازنینم روبیک، جامه‌ی عمل پوشانده میشوند؛ که خدارو شکر از طرف هوادار ها استقبال خوبی شد.
برنامه تولید و پخش قطعاتتون در سال جدید چگونه خواهد بود؟
در سال جدید ما با مجموعه ای از کارها با تنظیم‌های متفاوت و سناریوهای جالبتری در خدمت مردم نازنین خواهیم بود و سعی بر این داریم بیشتر به سمت کارهای اجتماعی برویم.
چه زمانی را برای اجراهای صحنه ای خود در نظر گرفتید؟
پاسخ به این سوال کمی سخت است چرا که این موضوع از طرف مردم مشخص می شود اما در برنامه داریم که تا اواخر سال جدید به این مهم دست پیدا کنیم.
حرف آخر
حرف آخرم با خانواده‌های محترم کشورم هست و آن اینکه خواهش میکنم فرزندانشان را با موسیقی اصیل آشنا کنند نه صرفا ایرانی، منظورم سبکهای اصیل موسیقایست. فرزندان را با شاعران، نوازندگان، خوانندگان، درجه‌یک دنیا آشنا کنیم و سپس به آنها اجازه‌ی انتخاب بدهند بین موزیک های عجیب و موزیک های با اصالت. حتما شگفت‌زده خواهند شد.
در آخر هم از شما و تمام دوستان کمال تشکر را دارم.
