در نشست خبری محققان دانشگاه ملبورن مطرح شد؛
فعالیت‌های ایران برای احیای دریاچه ارومیه به خوبی پیش می‌رود
نشستی با حضور سه محقق استرالیایی درباره دریاچه ارومیه برگزار شد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پروفسور لی گودن، مدیر مرکز حقوق منابع طبیعی، انرژی دانشکده حقوق دانشگاه ملبورن در نشستی با خبرنگاران در مورد تشابهات دریاچه ارومیه با یکی از دریاچه‌های استرالیا که با فعالیت‌های آنان احیا شده است، گفت: هنگامی که تغییر اقلیم به وجود می‌آید مشکلات بسیاری گریبانگیر محیط زیست و افراد منطقه می‌شود. در این خصوص جوامع بین‌المللی باید با همکاری و شفاف‌سازی برای حفظ ارزش‌های اجتماعی و جلوگیری از به وجود آمدن چالش‌های محیط زیستی تعامل داشته باشند.
پروفسور جان لنگفورد، استاد گروه منابع هیدرولوژی محیط زیست دانشگاه ملبورن در ادامه با اشاره به روند کم شدن آب دریاچه ارومیه و تشابه آن با یکی از دریاچه‌های کشور استرالیا خاطرنشان کرد: کاهش آب دریاچه ارومیه از میانه دهه ۹۰ میلادی شروع شد که در همان زمان در استرالیا با چنین پدیده‌ای روبه‌رو بودیم.
وی ادامه داد: ما دو کشور خشک و در حال خشک شدن هستیم که باید در این زمینه از تجربیات یکدیگر استفاده کنیم و با تبادل اطلاعات از طریق کارشناسان و متخصصان به حفظ منابع آبی کمک کنیم. همچنین باید از آبیاری غیرمنطقی جلوگیری کنیم.
وی با اشاره به خطراتی که خشکسالی می‌تواند برای اکوسیستم به وجود آورد، افزود: ما باید خودمان را با چنین موضوعاتی سازگار کنیم و مصرف بی‌رویه آب را کنار بگذاریم. منابع آبی احتیاج به سرمایه‌گذاری دارند. در این خصوص استرالیا سال‌هاست با برنامه‌ریزی تلاش می‌کند تا منابع آبی خود را حفظ کند به عنوان مثال در سال‌های گذشته مخزن آب سیفون سرویس‌های بهداشتی ما ۱۱ لیتری بود که الان این مقدار را به ۴ لیتر کاهش دادیم.
پروفسور وین پتی گروو، مدیر اجرایی مرکز شناسایی و مدیریت آلودگی محیط‌های آبی دانشکده علوم دانشگاه ملبورن با بیان اینکه مردمی که آب شیرین دارند باید این منابع را حفظ کنند افزود: در یک حوزه‌ای که منابع آبی وجود دارد مردمش آب را آلوده می‌کنند و این باعث می‌شود که دیگر مردم از این منابع آبی استفاده نکنند. مردم با ایجاد جاده‌ها، استخراج فلزات سنگین، تولید گازهای گلخانه‌ای و... به آلوده شدن منابع آبی کمک می‌کنند.
وی در مورد تاثیرات ورود آب‌های تصفیه شده به داخل دریاچه ارومیه گفت: دراین رابطه دانشمندان و متخصصان باید فعالیت‌ها و تحقیقات بسیاری انجام دهند. واقعیت این است که در این اکوسیستم پرندگان و موجودات آبزی مانند آرتمیا زندگی می‌کنند. باید به این نکته مهم اشاره کرد که خوشبختانه دولت ایران برنامه‌های بسیار خوبی برای احیای اکوسیستم دریاچه ارومیه را در دستور کار قرار داده است که این موضوع باعث خوشبینی ما به این دریاچه شده است.
پروفسور جان لنگفورد در مورد تفاوت‌های حق آب در کشور استرالیا و ایران افزود: ما تصمیم گرفتیم که تا سال ۲۰۱۹، ۲هزار و ۷۵۰ مترمکعب آب‌های زیرزمینی را ذخیره کنیم که تاکنون نصف این حجم ذخیره شده است و در زمان باقی مانده باید تمام آن را ذخیره کنیم. این مقدار آب‌های ذخیره شده از سهم مردم کم نمی‌شود بلکه از آنها خریداری می‌شود. این موضوعات به تصمیمات سیاسی و اجتماعی باز می‌گردد.
پروفسور وین پتی گروو به تاثیرات توسعه اقتصادی و از بین بردن منابع آبی توسط این پدیده اشاره کرد و گفت:هرچه توسعه اقتصادی بیشتر می‌شود محیط زیست بیشتر تهدید می‌شود. اگر دریاچه ارومیه محیط مناسبی برای زندگی برخی پرندگان نباشد این پرندگان باید در کجا زندگی کنند. احیای دریاچه ارومیه کار بسیار بزرگی است و با توجه به فعالیت متخصصان ایرانی می‌بینیم که یک فعالیت جدیدی در این زمینه آغازشده است.
پروفسور لی گودن به فعالیت‌هایی که برای احیای دریاچه ارومیه صورت گرفته است خاطرنشان کرد: در زمینه احیای دریاچه ارومیه ابتدا باید اولویت‌بندی شود زیرا نگاه به دریاچه ارومیه یک نگاه حفاظتی نیست بلکه باید احیا شود این نکته قابل توجه است که باید به آن اشاره کنیم؛ در علم اکولوژی هیچ محیط زیستی به گذشته خود بازنمی‌گردد و تنها می‌توان ارزش‌های محیط زیستی آن را بازگردانید.
