شمع‌ها در سوگ حسین گریستند/ارومیه، شبی در آغوش غربت دشت نینوا

به گزارش خبرنگار ایلنا،آیین سنتی« شام غریبان» شامگاه دهم محرم، با حضور پرشور عاشقان اهل بیت در نقاط مختلف شهر ارومیه برگزار شد؛ آیینی که سال‌هاست به نشانه غربت و مظلومیت امام حسین (ع) و یارانش، با روشن کردن شمع، خواندن روضه و زمزمه‌ی نوحه‌هایی حزین زنده نگاه داشته می‌شود.

در خیابان‌ها و کوچه‌های ارومیه، سکوتی سنگین حکم‌فرما بود؛ سکوتی که تنها صدای آرام سوگواران آن را می‌شکست، آنان که با دل‌هایی پر از اندوه و چشمانی اشک‌بار، شمع در دست گرفته و به یاد تشنگان کربلا، نذری از جنس نور و اشک تقدیم کردند.

شمع‌هایی که در تاریکی شب برافروخته شد، نماد دل‌هایی بود که در آتش مصیبت آل‌الله می‌سوخت؛ دل‌هایی که هنوز هم در غروب دهم محرم، در دشت بی‌پناهی نینوا سرگردان‌اند.

در این شب غریب، که نامش با مظلومیت حسین عجین شده، پیر و جوان، زن و مرد، در سوگ ارباب بی‌کفن اشک ریختند.

کودکان با دستان کوچکشان شمع‌ها را روشن می‌کردند، نوجوانان با چفیه‌های سیاه بر دوش، نوحه‌خوانی می‌کردند و مادران در گوشه‌ای، با چشمانی گریان، ذکر مصیبت می‌گفتند.

آیین شام غریبان تنها روشن کردن شمع نیست؛ بلکه یادآوری حقیقتی است که با خون نگاشته شد، زنده نگه‌داشتن این آیین پیامی است که از عصر عاشورا تا امروز در گوش جان انسان‌ها طنین‌انداز است.

پیامی از جنس آزادی، عدالت، شرافت و ایستادگی در برابر ظلم که سینه به سینه نقل می شود.

ارومیه در شب دهم  محرم، نه تنها به عزای حسین نشست، بلکه با شمع‌های روشن، بیعت دوباره‌ای با کربلا بست.

بیعتی که با هر شمع، هر اشک، و هر نوحه، تکرار می‌شود تا مبادا فراموش کنیم که چه کسی و چرا قربانی شد.