توسعه کشت زعفران و محصولات کشاورزی کم آب‌بر در ایران
تولید زعفران در ایران به عنوان یکی از محصولات استراتژیک و با ارزش، همواره مورد توجه قرار داشته است. با توجه به شرایط اقلیمی مناسب و تنوع خاک‌های کشور، ایران به عنوان بزرگترین تولیدکننده زعفران در جهان شناخته می‌شود.
به گزارش ایلنا؛ شرکت نوین زعفران به آزمایش زمین‌ها و بررسی کیفیت خاک برای بهبود تولید زعفران پرداخته است. آزمایش زمین‌ها به کشاورزان این امکان را می‌دهد که با شناخت دقیق‌تر از ترکیبات خاک، بهترین شرایط را برای کشت زعفران فراهم کنند.
مدیریت منابع آب و کشت کم آب‌بر
زعفران به عنوان یک محصول کم آب‌بر و با ارزش اقتصادی بالا، نیازمند خاک‌های مناسب و شرایط کشت بهینه است. با توجه به کمبود منابع آبی در کشور، انتخاب زمین‌های مناسب و مدیریت بهینه منابع آب، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
پتانسیل اشتغال و درآمدزایی
توسعه کشت زعفران در مناطق مختلف کشور، به ویژه در استان‌های خراسان رضوی و جنوبی، نشان‌دهنده پتانسیل بالای این محصول در ایجاد اشتغال و افزایش درآمد کشاورزان است. با توجه به سرانه مصرف زعفران در کشور و افزایش فرهنگ استفاده از این محصول، نیاز به تولید بیشتر و با کیفیت‌تر احساس می‌شود.
توجه به فرآوری و تولید محصولات جانبی از زعفران نیز ضروری است که می‌تواند به کاهش صادرات فله‌ای و افزایش ارزش افزوده کمک کند. زعفران، که در مناطق سرد و خشک کم‌آب رشد می‌کند، از جمله محصولات ارزشمند ایرانی محسوب می‌شود و ظرفیت بالایی برای عرضه در بازارهای جهانی دارد.
با توجه به بحران کم‌آبی، پیشنهاد می‌شود وزارت جهاد کشاورزی و سایر نهادهای مرتبط، شرکت‌های تولیدکننده محصولات غذایی را به سمت کشاورزی محصولات کم‌آب و سودآور هدایت کنند. این امر می‌تواند به حفظ منابع آبی و بهره‌وری بیشتر کمک کند.محمدرضا اردیخانی، مدیرعامل نوین زعفران نیز بر این باور است که در بخش کشاورزی باید به سمت کشت محصولاتی رفت که کم آب‌بر هستند.
تغییر کاربری محصولات کشاورزی
در برخی مناطق مانند گلستان، کارشناسان پیشنهاد می‌دهند که به جای کشت چای، که ارزش افزوده پایین‌تری دارد، محصولات سودآورتری جایگزین شود. این تغییر می‌تواند ضمن حفظ زمین‌های کشاورزی، مانع از تبدیل آن‌ها به کاربری‌های غیرکشاورزی گردد.
در نهایت، فعالیت شرکت نوین زعفران در راستای توسعه پایدار، نه‌تنها به افزایش تولید زعفران کمک می‌کند، بلکه الگویی مؤثر برای تغییر شیوه‌های کشاورزی در مناطق مختلف کشور ارائه می‌دهد. انتظار می‌رود نهادهای مرتبط با کشاورزی، از این رویکرد حمایت کرده و زمینه‌های لازم برای گسترش کشاورزی کم‌آب و با ارزش افزوده بالا را فراهم کنند. با این اقدامات، می‌توان به رشد و توسعه صنعت زعفران و سایر محصولات کم آب‌بر در ایران کمک کرد و کشور را به عنوان قطب اصلی تولید این محصولات در جهان حفظ کرد.
