۱۵ مه روز جهانی آبهای امن است

در تاریخ ۱۵ مه هر سال، جهان روز جهانی ایمنی آب (International Water Safety Day) را گرامی میدارد. این روز نه تنها به اهمیت آب به عنوان مایع حیاتبخش میپردازد، بلکه بر یک واقعیت تلخ و در عین حال قابل پیشگیری تأکید میکند: فاجعه جهانی غرقشدگی. هدف اصلی این روز، افزایش آگاهی عمومی در مورد خطرات مرتبط با آب و ترویج آموزشهای ایمنی برای جلوگیری از این حوادث مرگبار است.
ابعاد پنهان یک فاجعه
غرقشدگی یکی از علل اصلی مرگ و میر ناشی از صدمات غیرعمدی در سراسر جهان است، به ویژه در میان کودکان و نوجوانان. سازمان جهانی بهداشت (WHO) غرقشدگی را سومین عامل اصلی مرگ و میر ناشی از صدمات غیرعمدی در جهان اعلام کرده است. این آمار نشان میدهد که هر ساعت، بیش از ۴۰ نفر در سراسر جهان جان خود را بر اثر غرقشدگی از دست میدهند. بخش عمده این تلفات در کشورهای با درآمد پایین و متوسط اتفاق میافتد، جایی که دسترسی به مناطق شنای ایمن، نجاتغریقهای آموزشدیده و تجهیزات نجاتبخش اغلب محدود است.
چرا ایمنی آب اینقدر مهم است؟
بسیاری از افراد تصور میکنند که با دانستن شنا، از هر آبی ایمن هستند. اما این یک تصور غلط و خطرناک است. عوامل متعددی به مسائل ایمنی آب کمک میکنند، از جمله:
عدم آگاهی از خطرات: بسیاری از افراد از خطرات پنهان در آبها، مانند جریانهای زیرین، عمق ناگهانی، و موانع زیر آب بیاطلاع هستند.
نبود تجهیزات ایمنی مناسب: عدم دسترسی به جلیقه نجات و وسایل شناور ایمن، به خصوص در قایقها و فعالیتهای آبی، خطر را به شدت افزایش میدهد.
نظارت ناکافی: عدم نظارت کافی بر کودکان در اطراف آب، یکی از دلایل اصلی غرقشدگی در سنین پایین است.
رانندگی یا شنا تحت تأثیر مواد مخدر و الکل: این عوامل، قضاوت و واکنش افراد را به شدت تحت تأثیر قرار داده و منجر به حوادث دلخراش میشوند.
شرایط آب و هوایی نامساعد: نادیده گرفتن هشدارهای هواشناسی و ورود به آب در شرایط نامساعد، به طور چشمگیری خطر را افزایش میدهد.
راهکارهای بهبود ایمنی آب
روز جهانی ایمنی آب فرصتی برای ترویج راهکارهای مؤثر برای کاهش حوادث غرقشدگی است. این راهکارها شامل:
آموزش شنا و ایمنی در آب: آموزش مهارتهای شنا و آگاهی از قوانین ایمنی آب از سنین پایین.
نظارت مداوم: نظارت فعال و بیوقفه بر کودکان و افراد آسیبپذیر در اطراف آب.
استفاده از جلیقه نجات: بستن جلیقه نجات مناسب در هنگام قایقسواری و سایر فعالیتهای آبی.
نصب موانع محافظ: ایجاد موانع فیزیکی مانند حصار در اطراف استخرها و منابع آبی.
آگاهیرسانی عمومی: برگزاری کمپینهای آگاهیبخش در مورد خطرات غرقشدگی و راههای پیشگیری.
آموزش کمکهای اولیه: آموزش کمکهای اولیه، به ویژه احیای قلبی ریوی (CPR) به افراد جامعه.
تقویت زیرساختهای ایمنی: افزایش تعداد نجاتغریقهای آموزشدیده در سواحل و استخرها.
تعهد جهانی برای جهانی ایمنتر
سازمانهای بینالمللی مانند فدراسیون بینالمللی نجاتغریق (ILS) و ائتلاف جهانی پیشگیری از غرقشدگی (GDPC) در تلاشند تا با همکاری دولتها، سازمانهای غیردولتی و جوامع محلی، آموزش و سیاستهای ایمنی آب را در سراسر جهان ترویج دهند.