امروز حوزه درمان در دستِ یک اندیشه الیگارشی‌ست

حسن صادقی (رئیس اتحادیه پیشکسوتان جامعه کارگری) در یادداشت اخیر خود تاکید دارد: حوزه درمان کشور امروز در دست یک اندیشه الیگارشی قرار گرفته و این اندیشه از فقر و نیاز مردم بیشترین بهره را برده و می‌برد.

متن کامل این یادداشت به شرح زیر است:

درحالی‌که غرق در افکار خودم پیرامون موضوع انتقال ۲۷/۹ بودجه درمان سازمان تأمین اجتماعی و تأیید این مصوبه توسط شورای محترم نگهبان بودم؛ ناگهان با مصاحبه‌ای از آقای قاضی‌زاده هاشمی وزیر بهداشت دولت تدبیر و امید مواجه شدم که در این مصاحبه به بی‌تدبیری افراد در اجرای طرح تحول سلامت اشاره داشتند. (نقل به مضمون خیلی‌ها در اجرای طرح تحول سلامت بی‌تدبیری کردند بخصوص سازمان تأمین اجتماعی که شادابی اجرای این طرح را گرفتند)

فارغ از صحت و سقم مطالب جناب وزیر که در جای خود قابل بررسی است؛ لیکن فرمایش ایشان به مثابه آن مثالی است که شخصی جایی برای سرقت رفته بود، در حین سرقت، صاحبخانه متوجه شد و فریاد برآورد آهای دزد آهای دزد، و در کوچه دنبال دزد کرد، دزد که از افراد ِزرنگ و دارای فکر بود بلافاصله با صاحبخانه همصدا شد و فریاد آهای دزد آهای دزد را سر داد، مردم کوچه و بازار مانده بودند که دزد کیست.

جناب وزیر امروز با این مصاحبه، ما مانده‌ایم که بالاخره مدیریت این طرح شکست خورده هزینه‌ساز برای این ملت مظلوم کیست؟ مگر نه اینکه مدیر طرح تحول سلامت وزارت بهداشت است و در رأس این وزارتخانه، شخصی شخیص به نام قاضی‌زاده هاشمی وزیر بهداشت است؟ و مگر نه اینکه تمام بودجه مربوط به طرح مذکور در اختیار جناب قاضی‌زاده بوده است؟ پس فرد بی‌تدبیر چه کسی است که باعث شکست این طرح میلی شده؟ آیا این شکست‌دهنده جز خود ایشان کس دیگری هست که آقای وزیر در مصاحبه‌اش به دنبال ایشان است و مردم را به موجود غیرواقعی و مجازی حواله می‌دهد؟

سوال دیگر اینکه مگر سازمان تأمین اجتماعی متولی طرح تحول سلامت بوده است که شما را اذیت کند؟ چرا عکس موضوع را آدرس می‌دهید؟

مدت سه سال است که جامعه شاهد حرکات پوپولیستی از ناحیه وزیری است که خود را از جامعه تحصیل‌کرده‌ها و صاحبان تخصص علم پزشکی می‌داند. او با استفاده از رانت قدرت و تمرکز بر نیازهای جامعه و نقاط ضعف دولت توانسته است حرکت مارپیچی را دنبال کند تا ضمن برجسته کردن شخصیت خود و نشان دادن نکات مثبت از اقداماتش عوارض و نکات منفی عملکردش را به پای دیگران و سایر سازمان‌ها معرفی نماید و به جامعه این گونه القا کند که من در خدمت به شما هستم لیکن دیگران مانع هستند.

متاسفانه جامعه امروز ما نیز که به دلیل نیازهای متعددش به دنبال یک ناجی آن هم سخنان جدید و طرح‌ها و حرف‌های نوینی است شیفته اینگونه افراد شده و به حمایت و دنبال روی از او می‌پردازند غافل از اینکه در پایان این خودشیفتگی طولی نخواهد انجامید که با وضعیتی مواجه خواهیم شد که نام آن را می‌بایست الیگارشی گذاریم و آن وقت پشیمان خواهیم شد که نه تنها سودی نخواهد داشت بلکه هزینه‌هایی پیدا و پنهان فراوانی را نیز پرداخته و خواهیم پرداخت.

حوزه درمان کشور امروز در دست یک اندیشه الیگارشی قرار گرفته و این اندیشه از فقر و نیاز مردم بیشترین بهره را برده و می‌برد و همه دستگاه‌های تبلیغاتی و حتی نخبگان جامعه نیز به‌صورت ناخواسته دچار همین خودشیفتگی و حمایت از اندیشه مذکور شده‌اند و هر لحظه ضمن همراهی با آن با کف، سوت، شوق و شعف، از ادامه راه آن و توفیقات نداشته‌اش حظ می‌برند، اما نکته‌ای که باید برای به هوش آوردن نخبگان و دستگاه بزرگ تبلیغاتی متذکر شد این است که اگر روش را تغییر ندهند و واقعیات را برای توده‌های مردم منعکس نکنند، بهای سنگینی را می‌پردازند.