۱۵۰ روزنامه نگار در سکوت دولت تعدیل شدند/ اگر خبرنگاران محدود شوند، دشمن روایت می‌سازد

به گزارش خبرنگار ایلنا، صبح امروز هشتمین نشست از سلسله نشست‌های «همبستگی اجتماعی و دفاع ملی» با موضوع نقش خبرنگاران و اصحاب رسانه در ایام جنگ تحمیلی ۱۲ روزه، با حضور اصحاب رسانه و علی ربیعی، دستیار اجتماعی رئیس جمهور، در مرکز علمی کاربردی خانه کارگر تهران برگزار شد.

در ابتدای این نشست، علی ربیعی (دستیار اجتماعی رئیسی جمهور) با تشکر از زحمات اصحاب رسانه اظهار کرد: شهید صارمی که روز خبرنگار به یاد سالروز شهادت او در ایران نامگذاری شده، توسط دو گلوله جهل و ترور همزمان کشته شد. در جنگ ۱۲ روزه نیز قبل از تهدید تمامیت ارضی ایرانیان، تمامیت ذهنی ایرانیان توسط عملیات روانی دشمن هدف گرفته شده بود که تهدید دوم‌ سهمگین تر بود.

وی افزود: خبرنگاران ما در ایام جنگ توانستند با مطالب خود بخشی از این تهدید روانی دشمن را که بسیار شدید بود،  خنثی کنند و جلوی روایت‌سازی دشمن ایستادند. ما دیدیم که در شرایطی که مرجعیت رسانه‌ای در جنگ تحمیلی اخیر از بین رفته بود، به جای رسانه‌های رسمی، فرد-رسانه‌ها توانستند روایت بسازند. مشکلات خبرنگاران در ایام جنگ هم زیاد بود و با این حال ما توانستیم  جنگ را به خوبی روایت کنیم. 

در ادامه این نشست، سرگی بارساقیان، پژوهشگر حوزه رسانه و خبرنگار، اظهار کرد: اتفاقی که افتاد جنگ نبود، بلکه تلاش برای کودتای نظامی خارجی بود که موفق نشد. استقلال طلبی مردم مانع از این کودتا شد.

وی افزود: وحدت و یکپارچگی مردم بخاطر حس تهدید تمامیت ارضی و حاکمیت و استقلال کشور بود که ایجاد شد. ما روزنامه نگاران با درس‌های این جنگ آشنا شدیم که یکی از این درس‌ها این بود که ما نیاز به رسانه قوی داریم تا صدای خود را به جهان برسانیم.

او با اشاره به اینکه جنگ اخیر بازوی رسانه‌ای داشته است، گفت: شبکه ایران اینترنشنال بازوی مستقیم موساد و از ابزارهای مهم جنگ بوده است. این رسانه کلمات را تغییر می‌دهد. با این روش تحریف واقعیت هم می‌کنند.

بارساقیان تاکید کرد: ما تصاویری در رسانه منتشر کردیم که مردم ایران مستقیم هدف قرار گرفته شده بودند که این موضوع این روایت دروغین را که جنگ علیه ایرانیان نیست بلکه علیه جمهوری اسلامی است، افشا می‌کرد.

این فعال رسانه‌ای تصریح کرد: روایت اصلی باید این باشد که در واقع کودتایی علیه تمامیت ارضی و آوردن یک دولت دست نشانده که برنامه صد روزه نوشته، رخ داده است. ما باید رسانه‌هایی به زبان انگلیسی و سایر زبان‌های جهان ایجاد می‌کردیم که این روایت‌ها تغییر کند.

در ادامه هادی حیدری، کاریکاتوریست و فعال رسانه‌ای اظهار کرد: مرجعیت رسانه‌ها باید به داخل کشور  برگردد و افرادی که نگاه ملی دارند، باید در روایت سازی رسانه‌ای به کار گرفته شوند. اما وقتی برخی خبرنگارهای ما با برخوردهای بدی روبرو می‌شوند، مشکلات به سمت دیگری سوق می‌یابد.

وی افزود: برخی از مزدوران رسانه‌ای امروز و دشمنان کشور کسانی هستند که روزی همکاران ما و مخالفان معتدلی بودند. امروز حتی برخی از هم میهنان ما هستند که به ما به دلیل مخالفت با حمله نظامی، برچسب وسط بازی می‌زنند. این همه به خاطر آن است که ما مرجعیت رسانه را به دشمن سپردیم و از داخل کشور با رسانه برخوردهای سلیقه‌ای کردیم.

حیدری تصریح کرد: ما یک ستاد مشترک رسانه‌ای متشکل از فعالان حرفه‌ای رسانه داریم اما  تریبون را به گروه خاصی تنها در رسانه ملی می‌دهیم. ما فقط در مقطع انتخابات، افراد دارای نظرات متفاوت در تلویزیون می‌بینیم.

این کاریکاتوریست و طراح گفت: قطع کردن اینترنت در شرایط امنیتی، گاهی امکانات  برای ساخت روایت مفید را می‌گیرد. وقتی شما روایت اول را بسازید، شانس بالایی دارید. در این شرایط ایجاد محدودیت برای خبرنگار توجیهی ندارد. وقتی روزنامه نگار به محل بمباران شده می‌رود تا روایت زنده ارائه دهد، شما با دستگیر کردن این خبرنگار، اجازه رسیدن صدا به رسانه‌های بیگانه با نگاه خودشان را می‌دهید.

این فعال رسانه‌ای در پایان تاکید کرد: اگر ما اجازه ندهیم صدای خبرنگار خودی شنیده شود، صدای رسانه بیگانه شنیده می‌شود.

در ادامه مهرک محمودی، سردبیر مجله پیوست گفت:ما مرجعیت رسانه‌ای خود را به خاطر سانسور از دست دادیم. وقتی سانسور داریم، نمی‌توانیم به مخاطب بگوییم که ایران اینترنشنال و امثال آن دروغ می‌گویند.

وی افزود: در فضایی که افراد در توییتر از خرابی خانه همسایگان و خودشان خبر و فیلم می‌گذاشتند، اینترنت قطع شد و فضا بدست حامیان حمله نظامی افتاد. علاوه بر ابزار، فشار  بر خبرنگاران به خاطر انتشار اخبار زیاد است و این مرجعیت رسانه ما را گرفته است. اکنون با اینترنت طبقاتی و اینترنت سفیدی که فقط خبری شده و اغلب خبرنگاران و روزنامه‌نگاران ندارند، جامعه به خبرنگاران اعتماد نمی‌کند. ما با این فضا نمی‌توانیم روایت سازی متقابلی داشته باشیم.

در ادامه غزل حضرتی، خبرنگار روزنامه اعتماد گفت: نگاه امنیتی به رسانه آسیب زاست. ما دیدیم که در حوادث جنگ، اغلب گفته می‌شد که جز صداوسیما هیچ کس حق دریافت مجوز ندارد. این انحصار صداوسیما در بسیاری از حوزه‌های تهیه خبری کشور، عملا امکان کار را به سایر رسانه‌ها نمی‌دهد.

حضرتی تصریح کرد: در بسیاری از موارد  وقتی می‌خواستیم نشان دهیم اسرائیل غیر نظامیان را می‌کشد، از روایتگری ما جلوگیری کردند. رژیم متجاوز وقتی یک نفر را هدف گرفته بود، سه ساختمان دیگر نیز تخریب می‌کرد و ده‌ها نفر کشته و صدها نفر بی خانمان می‌شدند.

این خبرنگار اظهار کرد:  مردم هم به منابع داخلی دسترسی ندارند و روایت خارجی تاثیرگذار خواهد بود. وقتی ایران اینترنشنال ادعای قحطی در تهران کرد، بسیاری از دوستان ما در خارج کشور با نگرانی باور کردند. در شرایطی که صدای ما شنیده نمی‌شود، دشمن به راحتی روایت دروغینی در زمینه جنگ تولید می‌کند.

وی تاکید کرد: در زمانی که ما پای میز مذاکره بودیم، نتوانستیم روایتی بسازیم که اسرائیل در میدان تجریش چه جنایتی مرتکب شده و نقطه زنی در کار نیست. اگر بخواهیم کار رسانه را به دو سه خبرگزاری دولتی واگذار کنیم، نباید انتظار برتری رسانه‌ای داشته باشیم. نگاه حکمرانی در این زمینه به کلی باید تغییر کند.

در پایان این نشست، اکبر منتجبی (سردبیر روزنامه سازندگی و رئیس انجمن صنفی روزنامه نگاران تهران) اظهار کرد: ما امروز به دلیل نبود کاغذ، دو روزنامه را از دست دادیم. بعد از جنگ هم ۱۵۰ نفر از روزنامه نگاران کشور تعدیل نیرو شدند و دولت هیچ اقدامی نکرد.

وی در ادامه گفت: در این وضعیت نمی‌توان از همبستگی ملی حرف زد،  وقتی ما در الفبای کار که حفظ نیروی خبرنگار و معیشت آن است، مشکل داریم. با شبه رسانه‌ای مثل صداوسیما نمی‌توان با غول‌های بزرگ رسانه حتی در منطقه وارد رقابت شد. امروزه شبکه‌های برون مرزی صداوسیما هم محل ارجاع نیستند. این دولت که مملو از افراد رسانه‌ای است، اما برای اصحاب رسانه خوب کار نکرده که این ناامیدکننده است.