راهپیمایی هزاران کارگر حمل و نقل در انگلیس در اعتراض به هزینه‌های زندگی
کارگران بریتانیایی برای اهدافی از جمله حل بحران هزینه‌های زندگی و افزایش دستمزد تا حفاظت از محیط زیست انگلستان اجتماعات سراسری را شکل دادند.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از بلومبرگ، مجموعه‌ای از اعتراضات در هفته اخیر، خیابان‌های بزرگ‌ترین شهرهای انگلیس را تحت‌الشعاع خود قرار داد.
طبق این گزارش، کارگران بریتانیایی برای اهدافی از جمله حل بحران هزینه‌های زندگی و افزایش دستمزد تا حفاظت از محیط زیست انگلستان اجتماعات سراسری را شکل دادند.
در سرتاسر بریتانیا، در شهرهایی از جمله لندن، ادینبورگ، سوانسی و لیورپول، معترضان برای راهپیمایی‌هایی که با هماهنگی کمپین «ریاضت دیگر بس است!» گردهم آمدند. بر اساس بیانیه‌ای که در وب سایت آن‌ها منتشر شده است، آن‌ها خواستار حمایت دولت از کارگران برای مواجهه با افزایش قیمت‌ها هستند. این حمایت‌ها در قالب افزایش حقوق واقعی، کاهش قبوض انرژی و مالیات برای ثروتمندان به منظور اخذ یارانه برای فرودستان و کارگران پیشنهاد داده شده است.
طبق توئیتی که این کمپین منتشر کرد، بیش از ده هزار نفر کارگر تنها در راهپیمایی لندن شرکت کردند. گروه محیط زیستی موسوم به «Extinction Rebellion (XR)» به نیز به این تجمع ملحق شد و اعلام کرد که در حال راهپیمایی است تا در برابر تغییرات آب و هوایی و بحران هزینه زندگی که دولت راستگرای فعلی به آن توجه ندارد، اعتراض کند.
فعالان این کارزار (کمپین) در لندن گفتند که پل وست مینستر در مرکز لندن را نیز مسدود کردند.
این اعتراضات با آغاز اعتصاب هماهنگ شده توسط اتحادیه ملی کارگران راه آهن، دریانوردی و حمل و نقل (RMT) همزمان شد. اتحادیه در بیانیه‌ای در وب‌سایت خود اعلام کرد که در جریان پیاده‌روی‌های ملی، -که برای ۱ اکتبر و ۸ اکتبر برنامه ریزی شده است- چهل هزار عضو در سراسر کشور را به طور موثر در شبکه راه آهن و اتوبوسرانی اعتصاب خواهند کرد.
به گفته اتحادیه ملی کارگران حمل و نقل انگلیس، این اعتصاب‌ها پس ازعدم پیشرفت در مذاکرات بین اتحادیه و شبکه ریلی، و ناتوانی شبکه ریلی در رسیدگی به نگرانی‌های کارکنان در مورد افزایش هزینه‌های زندگی و تهدید به اخراج دسته جمعی صورت می‌گیرد.
این اعتراضات به دنبال ارائه یک بودجه راستگرایانه به مجلس از سوی (لیز تراس) نخست وزیر نومحافظه‌کار و غرب‌گرای انگلیس گسترش یافته است.
این بودجه هزینه‌های دولت در تامین انرژی را محدود می‌کند اما همچنین مالیات‌های ثروتمندان را کاهش می‌دهد. ازجمله حذف بالاترین نرخ برای افرادی که بیشترین درآمد را دارند. گروه‌های کمپین می‌گویند که این یک کاتالیزور برای معترضان بوده است، زیرا سیاست‌ها به عنوان افزایش تورم و افزایش نابرابری دیده می‌شود.
