دوچرخه ایی که مسیر زندگی یک نوجوان را هموار می کند

ایلنا: علیرضا 14 ساله که از برندگان جایزه دوچرخه در همایش بزرگ پیاده روی خانوادگی کارگران بود با ذوق زدگی فراوان دوچرخه را تحویل گرفت و شادی کنان به سمت خانه می رفت . از علیرضا پرسیدیم تنها به همایش آمدی/ گفت بله . پدر سرکار بود و مادر هم نمی توانست بیاید چون مادر بزرگم خانه ماست و نمیشه او را تنها گذاشت. من دیروز عصر توی پارک با بچه ها بازی می کردم که دیدم اینجا را آماده می کنند. سوال کردم می توانم شرکت کنم یک آقایی گفت اگه ساعت 7 صبح بیای هم صبحانه هست و هم دوچرخه جایزه میگیری .

خیلی دوست داشتم دوچرخه داشته باشم. ولی باورم نمیشد که برنده شوم. وقتی شماره مرا خواندند و گفتند 2002 چنان به هوا پریدم که همه جمعیت برگشت و مرا نگاه کرد ولی من اصلا هیچکی را نمی دیدم و فقط می خواستم زودتر به دوچرخه برسم.

الان که دوچرخه را آقای وزیر بود به من داد؟(سوالش از ما بود) گفتیم معاون وزیر بودند به همراه بقیه مسئولین ورزش کارگری. دوباره  چشمانش با اشک شوقی برق زد و گفت دمشون گرم!

حالا دوچرخه را که ببرم خونه مادرم اول سوال می کنه از کجا آوردی؟ من این پوستر را  می برم تا بگویم در این پارک برنده شدم. میشه شما هم به پدرم زنگ بزنید؟

شماره پدرش علیرضا را گرفتیم و عکسی که او دارد جایزه اش را می گیرد برای پدر ارسال کردیم و کلی پیام تشکر آمیز از طرف علیرضا و خود پدر رسید.

یاد سریال قصه های مجید افتادم و ذوق زدگی فراوان آقا مجید وقتی یک جفت کفش نو برنده شد.

و اما خوشحالی را می توان به مردم و به جوانان و جامعه ارزانی داشت با یک حرکت درست و هزینه ایی بسیار ناچیز.

جامعه ما امروز بیش از همیشه نیاز به شادمانی و شور و نشاط و شادابی دارد.

شاید همین دوچرخه مسیر زندگی علیرضا را تغییر بدهد و او را در مسیر یک ورزشکار موفق یا یک مهندس موفق و یا فردی موفق از هرجهت قرار دهد.

بیاییم راههای تزریق شادمانی به جامعه را که دیگران رفته اند انتخاب کنیم و جدی به پیش ببریم.

این جامعه نیاز به شادابی و امید و نشاط دارد.