مورد عجیب سری‌آ ایتالیا در میان لیگ‌های اروپایی
سری‌آ ایتالیا رکورددار تغییر سرمربی میان تیم‌های اروپایی است.
به گزارش ایلنا، هواداران لیگ سری آ ایتالیا که حالا به حیات خلوت ستارگان مسن دنیای فوتبال تبدیل شده، پس از یک فصل عملکرد ناموفق نمایندگان این لیگ در رقابت‌های اروپایی، آماده یک فصل متفاوت و غیرقابل پیش‌بینی هستند. جایی که اکثر تیم‌ها با شمایلی متفاوت نسبت به فصول گذشته و با کادر فنی تازه، پا به این رقابت‌ها می‌گذارند. برای کشوری که هیچ‌کدام از تیم‌هایش در جمع ۱۰ باشگاه پردرآمد فوتبال اروپا حضور ندارند، ثبات و اعتماد به پروژه‌های بلندمدت با یک سرمربی برای جبران سرمایه از دست رفته این لیگ بدیهی به نظر می‌رسد اما حالا سری آ در بحث تغییر مربیان، به بی‌ثبات‌ترین لیگ در بین لیگ‌های معتبر اروپایی تبدیل شده است.
تیم‌های لیگ برتر انگلیس ۲ تغییر، تیم‌های لالیگا اسپانیا ۴ تغییر و تیم‌های بوندسلیگا آلمان ۶ تغییر را نسبت به آخرین مسابقه فصل گذشته در کادر فنی خود ایجاد کرده‌اند اما این عدد در سری آ ایتالیا به ۱۲ تغییر می‌رسد. این در حالیست که در فصل گذشته لیگ ایتالیا نیز ۱۵ تیم، سرمربی خود را تغییر داده بودند و در مجموع شاهد ۲۲ تغییر در بین سرمربیان بودیم و در فصل قبل این عدد به ۳۱ تغییر نیز رسیده بود. اگر این آمار را با دوران طلایی سری آ یعنی سال‌های آخر دهه ۹۰ و سال‌های ابتدایی دهه2020مقایسه کنیم که معمولاً تغییرات روی نیمکت تیم‌ها، از عدد ۲۰ فراتر نمی‌رود، به خوبی متوجه بی‌ثباتی در باشگاه‌های مطرح فوتبال ایتالیا می‌شویم. این موضوع نشان می‌دهد که چطور اقتصاد نسبتاً ورشکسته و ضعیف فوتبال ایتالیا در سال‌های اخیر، گریبانگیر مربیان حاضر در این لیگ شده و ما، شاهد این موضوع نیستیم که مربیان جوان و جاه‌طلب دنیای فوتبال که به دنبال اثبات خود هستند، سری آ را برای ماجراجویی انتخاب کنند.
مربیان تهاجمی و علاقه‌مند به سیستم پرسینگ، معمولاً در آلمان یافت می‌شوند، مربیان صاحب ایده که امتحان خود را پس داده‌اند، به لیگ برتر انگلیس می‌روند و اسپانیایی‌ها نیز سعی می‌کنند ایده‌های خود را در لیگ کشور خود امتحان کنند. از ۲۰ سرمربی فعلی سری آ، تنها ۷ سرمربی خارجی هستند که بجز کارلوس کوئستا سرمربی فعلی پارما که پیش از این دستیار میکل آرتتا در آرسنال بوده، همه آنها سابقه فعالیت در فوتبال ایتالیا را دارند. نکته دیگر در خصوص تغییرات مربیان در فوتبال ایتالیا، محدود بودن این تغییرات به چند سرمربی خاص است. میلان که در حال مذاکره با آنتونیو کونته سرمربی قهرمان فصل گذشته در ناپولی بود، مکس آلگری را به این تیم برگردانده و از سویی دیگر، رم به سراغ جیان پیرو گاسپرینی سرمربی موفق سال‌های اخیر آتالانتا رفته است. در آتالانتا، ایوان یوریچ کروات جای گاسپرینی را گرفته که فصل گذشته، سابقه دو اخراج در رم و ساوتهمپتون را داشته است. استفانو پیولی پس از یک فصل استراحت، به نیمکت تیم سابق خود فیورنتینا بازگشته و مائوریتزیو ساری نیز بار دیگر هدایت لاتزیو را برعهده گرفته است. اینتر نیز پس از جدایی سیمونه اینزاگی با پیشنهاد وسوسه‌کننده الهلال، به سراغ بازیکن سابق خود و سرمربی فصل گذشته پارما یعنی کریستین کیوو رفته است. مارکو بارونی، داویده نیکولا، اوزبیو دی‌فرانچسکو و آلبرتو جیلاردینو نیز دیگر سرمربیان جدید سری آ هستند که در سال‌های اخیر، عملکرد آنها در تیم‌های مختلف لیگ ایتالیا را دیده بودیم. همه اینها، گیر افتادن باشگاه‌های سری آ در چرخه‌ای محدود از مربیان را نشان می‌دهد و به نظر می‌رسد که درهای بازار جهانی مربیان با توجه به مشکلات اقتصادی باشگاه‌های ایتالیا، به روی مردان سرزمین چکمه بسته شده است. ادامه حضور سسک فابرگاس روی نیمکت کومو و دومین فصل پروژه جاه‌طلبانه این تیم در کنار حضور کارلوس کوئستای ۲۹ ساله روی نیمکت پارما، می‌تواند تنها نشانه‌های امید به ظهور تفکرات جدید در سری آ باشد. با این حال تردیدی در این موضوع نیست که باشگاه‌های نه‌چندان متمول سری آ، در ایده‌های نو فوتبال مدرن قافیه را به سایر لیگ‌های معتبر اروپایی باخته‌اند.
