اظهارات مهناز افشار درباره شفافیت مالی سینما و خبرنگاران/تنابنده: خیانت ایده‌ای تکراری‌ست اما در جامعه فراوان است

به گزارش خبرنگار ایلنا، نشست خبری فیلم «قسم» باحضور  محسن تنابنده (نویسنده و کارگردان)، الهام غفوری، جلیل شعبانی(تهیه‌کنندگان)، مهناز افشار و حسن پورشیرازی (بازیگران) و برخی دیگر از عوامل این فیلم با اجرای فرزاد حسنی در آخرین سانس از نهمین روز سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر با حضور اهالی رسانه برگزار شد.

محسن تنابنده در این نشست گفت: تعریف کردن این قصه به این فرم که دیدید خیلی سخت بود. ابتدا قرار بود فیلم در لوکیشن اتوبوس اتفاق نیفتد ولی دیدم که اگر بخواهم در مدیوم دیگری قصه را روایت کنم، به نوعی این کار انجام شده و برایم چالش برانگیز نبود. لوکیشن اتوبوس را به این دلیل انتخاب کردم که چالش بیشتری داشت. 

وی در پاسخ به این پرسش که آیا فیلم منبع خارجی گرفته شده، بیان کرد: این قصه یک قصه کاملا ایرانی بوده و درباره فقه اسلامی صحبت می‌کند. به همین دلیل نمی‌تواند مبنای خارجی داشته باشد. درباره شباهت با پایتخت نیز باید بگویم که شاید تنها چیزی که می‌توانیم درباره شباهت این فیلم با پایتخت عنوان کنیم، میزان حجم آدم در اتوبوس است ولی در کلیت این دو اثر هیچ شباهتی به هم ندارند.

این کارگردان درباره دلیل انتخاب اتوبوس به عنوان لوکیشن فیلم نیز اظهار کرد: لوکیشن منطبق بر داستان بوده و براساس الزام قصه انتخاب شده است. یعنی به نوعی رویکرد آرایشی دارد. البته خفقان و فشار این همه آدم درون آن منظور داشته است.

وی همچنین درباره اینکه فکر می‌کند برای این فیلم چند سیمرغ می‌گیرد، گفت: هر چند سیمرغ که بدهند را می‌گیرم.

در ادامه این نشست، برخی از اتفاقات مطرح شده در فیلم که درباره مسئله فقهی قُسامه (قسم خوردن) بود، توسط فردی که خود را حقوقدان معرفی می‌کرد، به چالش کشیده شد و پس از مدتی بحث و جدل، تنابنده درباره این موضوع خطاب به فرد پرسشگر توضیح داد: سه قاضی مشاور فیلمنامه این فیلم بوده‌اند و از لحاظ حقوقی به آن مسئله‌ای وارد نیست. همچنین بنده بیش از ۵۰ پرونده قضایی که محرمانه به دستم رسیده را مطالعه کردم و به آن اشراف کامل دارم. به هر حال باید بگویم که اگر شما از آن سه قاضی گردن کلفت‌تر هستید، بروید این مساله را با آنها در میان بگذارید، چون هر بند از قانون تفسیرهایی دارد که براساس آن قصه پیش رفته است.‌

وی در ادامه گفت: فیلم قسم درباره مسئله فقهی قُسامه (قسم خوردن) است و هیچ قضاوتی درباره آن نمی‌کند و تنها موضوع مطرح می‌شود.

این کارگردان در پاسخ به سوالی درباره شترهایی که در برخی از سکانس‌های فیلم بود، توضیح داد: شترها بدون دلیل آنجا بود و استعاره از آن درنیاورید. درباره گاوها هم همینطور است. البته می‌دانم بعدها از آن خیلی حرف‌ها درمی‌آید که بگویند ما خیلی باهوش هستیم. ولی واقعیت این است که صاحب شترها مرا به عنوان بازیگر «نقی» شناخت و همین شد که به او گفتم سه روز شترهایش را به همان مکان بیاورد تا ما فیلم را بسازیم.

وی همچنین درباره ایده تکراری خیانت بیان کرد: اینکه خیانت ایده تکراری است را قبول می‌کنم ولی قبول کنید که این موضوع در جامعه ما خیلی زیاد است. وقتی می‌خواستم راجع به فیلمنامه دیگری تحقیق کنم، دیدم که علت بسیاری از طلاق‌ها همین موضوع است که نمی‌توان روی آن چشم بست و باید به آن پرداخت.

در این نشست مهناز افشار هم که نقش اصلی فیلم را بازی می‌کرد، با اشاره به سختی‌ها و بداخلاقی‌های تنابنده به عنوان کارگردان درباره سوالات مطرح شده از سازندگان فیلم‌ها درباره شفاف‌سازی مالی پروژه‌ای که داشتند، گفت: نمی‌دانم که چرا بیشتر درباره دیگران صحبت می‌کنم تا خودم. اینجا تنها به عنوان مهناز افشار می‌گویم که چرا جامعه ما به سمتی رفته که نمی‌بینیم چه حرفی در آن زده می‌شود. چرا به خوب بودن یک کار توجه نمی‌کنیم. آیا تا به حال از این موضوع هم پرسیدید که حقوق شما خبرنگاران و خبرگزاری‌ها از کجا تامین می‌شود. برای من نتیجه قلم شما مهم بوده و شرافتتان اهمیت دارد. در نهایت اگر چیزی خوب است بگوییم دستشان درد نکند.

این بازیگر همچنین درباره نقش و فیلمی که در آن بازی کرده، اظهار داشت: به معنای واقعی کلمه کار گروهی را در این کار تجربه کردم. باید توضیح دهم که امسال دیگر نمی‌خواستم بعد از فیلم صفی یزدانیان بازی داشته باشم اما بعد از خواندن فیلمنامه با تمام افراد اتوبوس همذات پنداری کردم و حس کردم هرکدام نماینده‌ای از ملت هستند و به راضیه حس خواهرانه داشتم و فیلم را قبول کردم. اما باید بگویم که به شخصه خودم فکر می‌کنم اگر فرد دیگری این نقش را بازی می‌کرد؛ از من بهتر می‌بود. ولی باید بگویم که برای ایفای نقش حس خواهری من خیلی کمک کرد و البته تمام تلاش خود را نیز برای این کار انجام دادم.

الهام غفوری (تهیه‌کننده) نیز در این نشست درباره اینکه چرا اسمش در تیتراژ پایانی کار نیست، اظهار داشت: کارت تهیه‌کنندگی را گرفته‌ام ولی باید شورای عالی تهیه‌کنندگان طبق نامه‌ای این موضوع را تایید کنند. لازم هست با وجود سابقه در تلویزیون در سینما هم کاری داشته باشم و این فیلم برای من سابقه‌ای شد که احتیاج داشتم.‌ به همین دلیل آقای جلیل شعبانی پروانه ساخت گرفت و اسم من در تیتراژ نیست. اگر می‌خواستم از رانت استفاده کنم، اسمم در تیتراژ بود.