نصرت پرتوی:
اولویت روح‌الله جعفری، تئاتر متفکر است/پی بردن به چرایی‌های بیشتر در پیشبردِ هویتِ انسان، اثرگذار است
نصرت پرتوی (نخستین زن درام‌نویس ایرانی، بازیگر، کارگردان و عضو گروه هنر ملی) پیامی برای رونمایی از کتاب «گروه هنرملی از آغاز تا پایان 1335-57» منتشر کرد.
به گزارش ایلنا، در پیام نصرت پرتوی (همسر عباس جوانمرد) که برای کتاب روح‌الله جعفری منتشر شده، آمده است:
«با درود به هموطنان عزیز؛
آقای دکتر روح‌الله جعفری که دارای دکترای مدیریت و برنامه‌ریزیِ فرهنگی است، رساله‌ی دکترای خود را در رابطه با تئاتر نوشته است، که خود دارایِ گروهِ تئاتریِ منسجم و آوانگاردی است. تاکنون چندین نمایشنامه‌ی بسیار خوب را کارگردانی کرده، و به نظر من اگر جایزه‌ی اسکاری هم برای تئاتر ترتیب داده بودند، مطمئناً ایشان برنده‌ی جایزه می‌شدند و تئاتری‌ها را هم روسفید می‌کردند؛ همان‌طور که آقای اصغر فرهادی در کار فیلم کرد.
باری، دکتر جعفری هم نویسنده، هم کارگردان، هم منتقد، هم پژوهشگرو هم استاد دانشگاه است و اولویّت او تکیه بر تئاتر متفکر است که به نوعی ارج نهادن و هویّت دادن به تماشاگران تئاتر است. حضور او در تئاتر ایران، آگاهانه با انتخابِ نوشتارهایِ تئاتریِ خوب، برای بالا بردنِ فرهنگ و آگاهی دادن به مردم، بسی پُربها است.
تئاتر متفکر به عمق وجود تماشاگر نفوذ می‌کند، اعتماد به نفس او را بالا می‌برد، شاید روزهای بسیاری، صمیمانه در روح و روان او جای می‌گیرد و ایجاد سوال می‌کند و تماشاگر، با پیدا کردنِ جوابِ سوالات، رضایت را عمیقاً در خود احساس می‌کند، و به نوعی، خود، مداوا می‌شود.
کارِ تحقیقِ دکتر جعفری در مورد تئاتر «گروه هنرملی» بیش از دوازده سال به طول انجامید. در این سال‌ها، چه بسیار، بازیگرانِ گروه هنرملی به ابدیت پیوستند، اما اصالتِ این تحقیق، زحماتِ همه‌ی رفتگان را به جای آورد، چراکه دکتر برای چنین تحقیقِ بزرگی، همیشه با همه‌ی هنرمندانِ گروه هنرملی در تماس بود.
کارِ ارزنده‌ی تحقیقِ دکتر، بیش از دوازده سال، نه فقط بی‌جهت نبود، بلکه شایستگیِ تحقیق‌گر را به اثبات می‌رساند.
باری، نوشته‌هایی که از صداقت برمی‌خیزند، در عمقِ وجودِ انسان، احساسی دست‌نیافتنی ایجاد می‌کند و کارِ نوشتاریِ دکتر جعفری، دست کمی از خلاقیت‌هایِ کارگردانی و دیگر کارهایِ هنریِ او ندارد. من بسیار تماشاگرها را دیده‌ام که در چنین نمایش‌هایی، با اشتیاق، گویی، نمایش را می‌بلعند و من احساسِ خیلی خوبی دارم؛ شاید احساسِ خوشبختی که چنین انتخاب‌های نمایشی، و خلاقیت‌ها، در، خانه‌ی خود من اتفاق می‌افتد. من یقین دارم با دیدنِ مکررِ این‌گونه نمایش‌ها، سایر هنرمندان هم، چه بسا به چراییِ لذت بردنِ خود فکر می‌کنند و پی بردن به چرایی‌های بیشتری، در پیشبردِ هویتِ انسان، نمی‌تواند بی‌تأثیر باشد.
نصرت پرتوی
دوشنبه27 فوریه 2017 - اُنتاریو کانادا»
