در گفتگو با ایلنا مطرح شد؛
زیباترین و متفاوتترین روستای ایران در حسرت جهانیشدن!/ صراخیه تمام شاخصهای یونسکو را دارد اما زیرساخت نه!
زیباترین و متفاوتترین روستای ایران با برخورداری از تمام شاخصها و معیارهای یونسکو در حسرتِ جهانی شدن قرار گرفته است. مدیرکل گردشگری داخلی میگوید: از میان 100 روستای شناسایی شده ایران، صراخیه متفاوتترین و زیباترین روستای ایران است که بهدلیل نداشتن زیرساختهای اقامتی از ثبتجهانی عقب مانده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، استان خوزستان یکی از فقیرترین استانهای کشور در حوزه زیرساختهای اقامتی است. این استان علیرغم تنوع جاذبههای گردشگری آنطور که باید میان مردم شناخته نشده است. هر چند که در سالهای اخیر شهرهای شمالی استان خوزستان شوش، شوشتر و تا حدودی دزفول در ایام نوروز گردشگرپذیرتر شدهاند اما این مقاصد هم بسیار کوتاه و موقت بودهاند. بهطوری که با پایان تعطیلات نوروزی، گردشگری هم در این استان بهخواب میرود. کارشناسان گردشگری، یکی از دلایل عدم رشد گردشگری در خوزستان را نبود امکانات و زیرساختهای اقامتی میدانند.
آنها معتقدند، استان خوزستان از جاذبههای گردشگری متنوع و شاخصی برخوردار است یکی از این جاذبهها روستای صراخیه است که در جنوب جاده دارخوین-شادگان قرار دارد و زندگی مردم این روستا در میان آبهای تالاب بینالمللی شادگان جریان دارد اما همین روستای متفاوت و ناب که اتفاقا از تمامی معیارهای ثبت جهانی برخوردار است بهدلیل نداشتن زیرساختهای اقامتی مناسب و کافی از ثبت در فهرست روستاهای گردشگری جهانی بازمانده است.
«مصطفی فاطمی» مدیر کل گردشگری داخلی کشور در این خصوص به ایلنا میگوید: روستای صراخیه یکی از روستاهای زیبای ایران است که ما هنوز هیچ اقدامی برای معرفی آن نکردهایم علت هم روشن است نبود زیرساخت کامل و کافی.
او میگوید: از میان 100 روستای گردشگری که در ایران شناسایی شده است، روستای صراخیه خوزستان یکی از زیباترین و متفاوتترین روستاهای ایران است که تمام شاخصها و معیارهای ثبت جهانی را دارد. قرار نیست این روستا را با روستاها و شهرهای دنیا مقایسه کنیم اما روستایی مثل صراخیه که روی آب بنا شده، در دنیا خیلی اندک است.
فاطمی ادامه میدهد: در روستای صراخیه گردشگری تالاب را بههمراه گردشگری روستایی میتوانید تجربه کنید. همزمان با این اتفاقات میتوانید از تجربه پرندهنگری بهره ببرید جدای از آنکه جامعه محلی و معماری روستا و گردشگری خوراک هر کدام بهتنهایی جاذبهای منحصربهفرد محسوب میشود اما با تمام این جاذبههایی که در یک روستا جمع شده است این روستا را فقط بهدلیل نداشتن زیرساخت اقامتی نتوانستهایم معرفی کنیم و این اتفاق خوبی نیست که یک روستای تا این حد جاذبه و قابلیت داشته باشد اما بهدلیل نداشتن زیرساخت شانس جهانی شدناش را از دست بدهد.
روستای صراخیه مشت نمونه خروار است. حکایت خوزستان است که با داشتن جاذبههای متنوع در تمام شهرها از امکانات زیرساختی محروم است. فاطمی میگوید: یکی از شاخصههای توسعه گردشگری از بُعد جهانی، اولویت گردشگری در نگاه دولت است. او به ایلنا میگوید: یکی از شاخصههای توسعه گردشگری در کشورها اینست که حاکمیت و دولت گردشگری را بشناسند و به آن اولویت بدهند. متاسفانه در استان خوزستان، گردشگری نهتنها در نگاه حاکمیت محلی که حتی در جامعه هم شناخته نشده و رشد پیدا نکرده است.
او افزود:یکی از فقیرترین استانهای کشور در حوزه مراکز اقامتی بهخصوص بوم گردی،استان خوزستان است. بومگردیها رابطه مستقیم با مردم و جامعهمحلی دارند اما در خوزستان هنوز جامعه محلی بهسراغ گردشگری نرفته است که این موضوع محل پرسش است. آیا سودی در گردشگری دریافت نکرده یا اینکه تمایلی نداشتهاند تا در این حوزه ورود پیدا کنند.
فاطمی افزود:خوزستان علیرغم تنوع جاذبههای گردشگری، هنوز برای بسیاری از مردم ایران ناشناخته مانده است. این یک واقعیت است، نه حاکمیت محلی کاری در این راستا انجام داده نه مردم برای رشد و توسعه گردشگری تلاشی کردهاند. البته چندسالی است که مثلت طلایی شمال خوزستان که شامل شوش، شوشتر و چغازنبیل و تا حدودی دزفول تبدیل به مقصد گردشگری شده است اما حجم بالای گردشگر را در این مقاصد فقط در ایام نوروز مشاهده میشود. در این ایام با انبوه گردشگر مواجه هستیم خانههای اقامتی اشباع میشوند و مردم این شهرها هم از مسیر گردشگری منتفع میشوند. به همین دلیل است که الان شمال خوزستان برای گردشگران تبدیل به مقصد شده اما متاسفانه مردم هنوز با جنوب خوزستان غریبه هستند.
مدیر کل گردشگری داخلی کشور میگوید: مردم ایران همچنان شهرهای جنوب خوزستان جنگزده تصور میکنند و بعضا است این شهرها را تنها مسیر زیارتی میدانند نه حتی مقصد. این نگاهی است که نسبت به خوزستان و شهرهای جنوبی آن وجود دارد و خوزستان با کمک مسئولان دولتی و مردم باید تلاش کنند تا این نگاه را تغییر دهند.
آنطور که فاطمی میگوید: پیشتر هم همین نگاه نسبت به کردستان با تصورات ذهنی دیگری وجود داشت اما الان شاهد آن هستیم که گردشگر به روستاهایی با دسترسی سخت هم سفر میکند و از فرهنگ مردم کردستان لذت میبرد. در کردستان بسیاری از نگاهها با گردشگری تغییر کرد. درحالحاضر مردم محلی به این نتیجه رسیدهاند که از گردشگری میتوانند منفعت داشته باشند و این جریان مشترکی بود که بهصورت همزمان توسط حاکمیت و مردم به راه افتاد که امیدواریم در خوزستان هم شاهد این اتفاق باشیم.