داریوش یاری مطرح کرد؛
رویداد فیلمنامه‌نویسی «کودکان غزه» نشان‌دهنده ارادت نویسندگان ایرانی به این موضوع است
داریوش یاری معتقد است ارسال ۳۰۰ اثر به رویداد فیلمنامه‌نویسی «کودکان غزه» نشان‌دهنده ارادت نویسندگان ایرانی به موضوع فلسطین است.
به گزارش خبرنگار ایلنا، داریوش یاری، کارگردان سینما و عضو هیئت انتخاب رویداد فیلمنامه‌نویسی «کودکان غزه»، درباره این رویداد سینمایی گفت: هر هنرمندی نسبت به اتفاقات پیرامون خود نمی‌تواند بی‌تفاوت باشد و نویسنده‌ها همواره به وقایع و اتفاقات روز جهانی که در آن زندگی می‌کنند، توجه دارند و امروز یکی از اتفاقات مهمی که در دنیا رخ داده و توجه هر انسانی را به خود جلب کرده، ظلمی است که در فلسطین در حال رخ دادن است و این اتفاقات وقتی دلخراش‌تر می‌شوند که برای کودکان رخ دهد. کودکان نماد مظلومیت هستند و ظلم به آن‌ها هر قلبی را به درد می‌آورد.
یاری خاطرنشان کرد: ما به عنوان پیروان مذهب شیعه که همه افتخارمان لبیک یا حسین (علیه‌السلام) گفتن است باید همواره در کنار مظلوم باشیم و وقتی چنین بیرقی بلند کرده‌ایم طبیعی است که به ظلم در هیچ‌جای دنیا بی‌تفاوت نباشیم، در کنار مظلوم بایستیم تا خونی ریخته نشود. از قضا ظلمی که از آن صحبت می‌کنم توسط موجود هزار سری مثل اسرائیل در جریان است که همه آن را به عنوان دشمن انسانیت می‌شناسیم و با وجود همه تلخی‌هایی که رقم خورده اتفاق دیگری که رخ داده بی‌آبرویی بزرگی است که برای این جماعت رقم و آن‌ها در مقابل چشم جهانیان رسوا و بی‌آبرو شده‌اند و هر آنچه در چنته داشتند نشان دادند و همه متوجه شدند آن‌ها که دنیا را از وجود ایران می‌ترساندند چه اندیشه‌ای دارند.
وی افزود: وقتی شما آداب و معرفتی برآمده از نگرش حسین (علیه‌السلام) دارید طبیعی است که اجازه ندهید این ظلم فراموش شود و سعی دارید آن را ثبت کنید و به نظر من یکی از اتفاقات خوب و هوشمندانه مدیریت فرهنگی ما همین اقدام بنیاد سینمایی فارابی بود که رویداد فیلمنامه‌نویسی «کودکان غزه» را راه‌اندازی کرد تا نویسنده‌ها دست به قلم شوند و جلوی فراموشی‌های احتمالی را بگیرند چراکه هر آنچه به قلم نویسنده می‌آید هیچ‌گاه آتش زده نمی‌شود و بالاخره این تعریف‌ها و روایت‌های مطرح شده در این رویداد خوانده، شنیده و دیده می‌شوند. کسی که نمی‌تواند به غزه برود و آنجا در کنار مردم و کودکان مظلوم فلسطینی باشد این رویداد فرصتی است که آن زخم بر جان نشسته‌اش را با صدای فیلمنامه‌نویسی ثبت کند.
یاری درباره کیفیت فیلمنامه‌های ارسال شده به این رویداد گفت: برخی آثار ارسال شده به این رویداد طبیعتاً آثار ضعیفی بودند ولی به نظر من همینکه در کشور ما نزدیک به ۳۰۰ نفر به این موضوع احساس ارادت کرده‌اند و دست به قلم برده‌اند اتفاق بزرگی است و ما هم سعی کردیم با توجه به این موضوع فیلمنامه‌ها را با دقت بخوانیم. برخی آثار قالب خوبی برای روایت داستان خود انتخاب کرده بودند و طرح‌های بسیاری بودند که فرم، ساختار و قالب درستی برای طرح موضوعشان انتخاب کرده بودند.
وی افزود: وقتی آثار را می‌خواندیم متوجه شدیم که اطلاعات بسیاری از نویسنده‌ها در حد همین اخباری است که همه‌مان شنیده‌ایم و یکی از نمونه‌های دراماتیکی که استفاده شده بود همین نوشتن نام کودکان در دستانشان بود که در فیلمنامه‌ها به کار برده شده بود و ما آن را در اخبار شنیده بودیم که البته نمونه حوادث دیگری هم بودند که در اخبار بسیار تکرار شده بودند و در فیلمنامه‌ها هم به چشم می‌خورد و باعث شده بود که کلیشه‌هایی شکل بگیرد و برخی آثار تکراری شوند اما برخی از نویسنده‌ها حوادث و اتفاقات را با جزئیات و دقتی روایت کرده بودند که انگار نویسنده خودش آن اتفاقات را تجربه کرده و آن لحظات را دیده است. برای من این دقت نظرها و توجهات جالب توجه بود و با فیلمنامه‌هایی روبرو شدم که واقعاً حس لازم را به مخاطب انتقال می‌داد.
این کارگردان در ادامه تأکید کرد: نویسنده‌ها سعی داشتند در قالب طرح‌های کوتاه و سینمایی حق مطلب را درباره غزه و کودکان غزه ادا کنند که در نهایت چند اثر توسط هیئت داوران انتخاب شدند و امیدوارم که بنیاد سینمایی فارابی در مرحله نگارش فیلمنامه با وسواس‌های لازم پروسه نگارش را پیش ببرد.
کارگردان فیلم سینمایی «شور عاشقی» در ادامه افزود: بنیاد سینمایی فارابی به عنوان یک کارفرمای فرهنگی وظیفه خودش دانسته که فجایع رخ داده در غزه را در قالب سینما بازتاب دهد. برخی مواقع در واکنش به اتفاقاتی مشابه نهایتاً سه یا چهار طرح به سازمان‌هایی که قصد ساخت اثر سینمایی داشتند، ارسال می‌شد که در آن زمان سازمانی مثل بنیاد سینمایی فارابی مجبور بود یکی از آثار را انتخاب کند اما الان که با راه‌اندازی این رویداد نزدیک به ۳۰۰ اثر ارسال شده قطعاً انتخاب‌ها بهتر خواهد بود و مطمئناً محصول نهایی حداقل از سطح نرمالی برخورد می‌شود اما من بر این عقیده‌ام که در مرحله نگارش فیلمنامه باید دقت لازم صورت بگیرد و نگاه‌های کارشناسی دقیقی وجود داشته باشد.
وی در پایان تأکید کرد: به دلیل اینکه ما نمی‌توانیم در غزه حضور داشته باشیم قطعاً ورود به جزئیات اتفاقات کار سخی است و به همین دلیل لازم است برای نگارش فیلمنامه‌های انتخاب شده نگاه‌ها و کارشناسی‌ها دقیق‌تر باشد تا آن لحظه‌هایی که به جسم و جان انسان چنگ می‌زنند به خوبی خلق شوند. یک فیلم باید به گونه‌ای باشد که به داشته‌های مخاطب خود بیفزاید. به عنوان مثال ویدئوی کودک ۶ ساله‌ای که در تخت بیمارستان بر خودش می‌لرزید ویدئوی بسیاری تأثیرگذاری بود و قطعاً این ویدئو تأثیر جانخراش‌تری از یک فیلم سینمایی دارد و فیلمساز باید جستجو کند و ببیند که چه چیزی می‌خواهد به میدان ادعایش بیاورد که بتواند روی پرده سینما بتواند علاوه بر احساسات مخاطبش، عقل و فهم او را هم درگیر کند و نگاه جهانی داشته باشد. امیدوارم در مراحل بعدی پس از این رویداد ارزشمند با یک درایت و سلیقه درست فیلمنامه‌های با کیفیتی خلق شوند که به نظر من باید از سطح متوسط بالاتر باشند.
