سلطنت، کلیسا، پارلمان و دولت، منابع شکل‌گیری دانشگاه در بریتانیا هستند/ دانشگاه بریتانیایی عرصه تحولات کلیسا و دولت است

به گزارش ایلنا به نقل از روابط عمومی فرهنگسرای اندیشه، شب تاریخ دانشگاه در بریتانیا از سلسله نشست‌های علوم انسانی و اجتماعی «شب‌های اندیشه» فرهنگسرای اندیشه با حضور علی صباغیان (عضو هیئت علمی گروه مطالعات منطقه‌ای و معاون دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران)، احسان محمدی (مدرس دانشگاه، مشاور بین الملل دانشگاه تهران و دبیر سلسله نشست‌های شب‌های اندیشه) و جمعی از پژوهشگران عصر چهارشنبه ۱۲ بهمن در محل فرهنگسرای اندیشه برگزار شد. 

در این نشست، ابتدا احسان محمدی (دبیر نشست‌های شب‌های اندیشه) به رئوس مباحث نشست تاریخ دانشگاه در آلمان پرداخت. وی در ادامه پرسش «سیر تاریخی تحول دانشگاه در بریتانیا؛ از شکل گیری تاکنون» و «فلسفه دانشگاه بریتانیایی» را به عنوان پرسش‌های اصلی نشست بررسی تاریخ دانشگاه در بریتانیا دانست. 

در ادامه علی صباغیان، ضمن تاکید بر اهمیت برگزاری نشست در ارتباط با بهره‌مندی از تجارب سایر کشورها و تشکر از برگزاری این نشست مهم، به بررسی تاریخ دانشگاه در بریتانیا پرداخت. وی در بحثی، به شکل گیری دانشگاه در بریتانیا پرداخت و در این ارتباط، شوراهای سلطنتی دانشگاه‌ها، کلیسا و پاپ، مصوبات پارلمان به ویژه قانون آموزش عالی مصوب ۱۹۹۲ و تحقیقات و پژوهش ۲۰۱۷ و تصمیمات دولت را برجسته دانست. سپس به بحث رقابت‌های داخلی و خارجی و نقش آن در شکل گیری دانشگاه در بریتانیا اشاره کرد. ارتباط علم و جامعه و علم اجتماعی، تجاری شدن علم، حکمرانی آموزش، دانشگاه‌های اعطاکننده و غیراعطاکننده مدرک، کالج‌ها، پلی تکنیک‌ها، ادغام دانشگاه‌ها، مساله آموزش زنان، بخش خصوصی، دانشگاه‌های آزاد، تشکل‌های اساتید و دانشگاه‌ها، استانداردهای دانشگاهی و… از مهم‌ترین مباحث مورد تاکید عضو هیئت علمی دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران برای فهم مساله دانشگاه در بریتانیا بود که بحث و بررسی شد. 

 صباغیان، در ادامه در بحثی تاریخی به تاریخ تحول دانشگاه در بریتانیا از قرن یازدهم میلادی از رهگذر بررسی تحولات ناظر بر شکل گیری دانشگاه آکسفورد در ۱۰۹۶، مباحث دانشگاه پاریس، شکل گیری دانشگاه کمبریج در ۱۲۰۹، مفهوم آکس-بریج، دانشگاه نورث همپسن و… پرداخت. 

عضو هیئت رئیسه دانشکده حقوق و علوم سیاسی، ضمن بیان اینکه عموما روندهای پیش گفته تا قرن نوزدهم میلادی، ادامه پیدا کرد، انقلاب فرانسه و جنگ‌های ناپلئون را دو دلیل اصلی کاهش تعداد دانشگاه‌ها در اروپا از حدود ۱۵۰ دانشگاه در قرن ۱۸ به حدود ۸۰ دانشگاه در قرن ۱۹ معرفی کرد. 

صباغیان، قانون ۱۹۹۲ را یک نقطه عطف در برداشته شدن مرزهای موجود و تبدیل مراکز آن موقع به دانشگاه دانست و گفت: به گونه‌ای که شمار دانشگاه‌ها حدودا دو برابر شد. 

پلی تکنیک ها، جنگ جهانی دوم و گرنت‌های دولتی، افزایش متقاضیان و در نتیجه آن افزایش تعداد دانشگاه ها، تحولات دوره ۱۹۴۸ تا ۱۹۶۷ در تبدیل کالج‌ها به دانشگاه‌های مستقل (به جز کالج‌های لندن) و… از دیگر مباحث مطرح شده از سوی سخنران بود. 

بحث و پرسش و پاسخ شرکت کنندگان، قسمت بعدی این نشست بود.