یک مستندساز:
در مستند امکان تعریف و تحلیل موضوع وجود دارد اما تحریف نه!
این مستندساز و تهیه‌کننده معتقد است؛ هر اثر مستند به فراخور ژانر و موضوعی که دارد حقیقت را به شیوه خاصی روایت می‌کند و جشنواره «سینماحقیقت» بستری را برای تعامل با دیگر فیلمسازان و ارتقای دانش مستندسازی می‌داند.
به گزارش خبرنگار ایلنا، سید مصطفی موسوی تبار، تهیه‌کننده و مستندساز، درباره چگونگی انتخاب سوژه برای آثار خود گفت: مستندساز یا سفارش ساخت اثر مستند درباره یک موضوع را از سازمان و ارگانی خاص می‌گیرد یا با توجه به جهان زیسته و تجارب خویش تصمیم می‌گیرد تا به موضوعی خاص بپردازد. من طرفدار شیوه دوم هستم و حتی در صورتی که تهیه‌کنندگی و کارگردانی کاری سفارشی را قبول کنم، ترجیحم این است که آن کار برآمده از جهان‌بینی مخصوص به خودم باشد.
او ادامه داد: من دوست دارم در حوزه مستندسازی با افراد گوناگونی آشنا شوم و شخصیت‌های تازه را بشناسم و در ژانرها و گونه‌های مختلف این حوزه سینمایی فعالیت کنم. باید بگویم که واقعی بودن درام در حوزه مستند همواره مقوله‌ای است که توجه من را به سمت این حوزه جلب می‌کند. درست است که تخیل انسان تمامی ندارد و ما در آثار داستانی از عنصر خیال بهره می‌گیریم؛ اما به تصویر کشیدن درامی که روایتگر حقیقت است برای من بسیار جذاب است و از ابتدا مستندسازی را به همین دلیل آغاز کردم و علاقه‌ای به کار کردن در گونه‌های داستانی نداشتم.
موسوی‌تبار درباره شیوه روایتگری حقایق در آثار مستند گفت: یکی از مسائل موجود در حوزه مستند، دست به گریبان بودن فیلمساز با سانسور است. انسان‌ها در مواجهه با حقیقت مواضع گوناگونی می‌گیرند. خیلی از اوقات حقیقت سانسور می‌شود یا از زاویه دید شخصی خاص روایت می‌شود و یا به بیان اصولی آن‌چه که واقعا گذشته پرداخته می‌شود. این تفاوت رویکرد در حوزه مستندسازی نیز یافت می‌شود و گاه شاهد این هستیم که حقیقت اصلی در اثر مستند دستخوش تغییراتی قرار می‌گیرد.
او ادامه داد: اما شیوه بیان حقیقت، در هر اثر مستند باتوجه به ژانر و موضوع آن متفاوت است. برای مثال در مستندهای تاریخی امکان تعریف و تحلیل موضوع وجود دارد اما به هیچ‌وجه نمی‌توان آن را تحریف کرد و حتی نقل‌قول‌های مختلف درباره یک واقعه نیز باید در متن کار مشخص باشد. در مستندسازی تاریخی دسترسی داشتن به منابع، اصلی مهم به حساب می‌آید و مستندساز به مثابه یک پژوهشگر عمل می‌کند.
این مستندساز درباره جدیدترین فعالیت خود گفت: این روزها مشغول تولید مجموعه‌ای مستند با عنوان «وطنم» هستم که به موضوع اقوام مختلف ایرانی در ۱۵ قسمت می‌پردازد. پیش‌تر با همکاری موسسه اوج و شبکه یک مجموعه‌ای ۷ قسمتی با همین عنوان ساخته بودم که با رویکرد ادیان و مذاهب بود. اما این بار سراغ شاخصه‌های قومیتی، آداب و‌رسوم و زبانی اقوام مختلف ایرانی رفتم.
باید بگویم که سال گذشته نیز در جشنواره بین‌المللی «سینماحقیقت» تهیه‌کننده دو اثر از دو فیلمساز فیلم اولی به نام‌های «در جست‌و‌جوی یک سرباز» و «از رنج عاشقی» بودم.
او در پایان درباره جایگاه جشنواره «سینماحقیقت» گفت: بدون شک که «سینماحقیقت» جشنواره مهمی به حساب می‌آید که ابعاد جهانی خوبی دارد. اما اعتقاد دارم که هیچ جشنواره‌ای نمی‌تواند به دیده شدن آثار مختلف کمک کند. زیرا جشنواره‌ها پخش‌کننده فیلم‌ها نیستند. اما وجود جشنواره‌ای همچون «سینماحقیقت» می‌تواند بستری را برای ایجاد تعامل با دیگر فعالان این حوزه پدید آورد و درنتیجه این تعامل و با نشستن به تماشای آثار مختلفی که در جشنواره اکران می‌گیرند، امکان یادگیری و افزایش دانش حوزه مستندسازی برای اشخاص فراهم می‌آید.
