چراغِ آکادمی سمندریان پس از دو سال دوباره روشن شد/ میراث آموزشی استاد سمندریان ادامه می‌یابد
کاوه سمندریان فرزند استاد حمید سمندریان از روشن شدن دوباره چراغ آکادمی او پس از حدود دو سال تعطیلی خبر داد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، آکادمی استاد حمید سمندریان پس از حدود دو سال تعطیلی و با بازسازی ساختمان آن، دوباره و با مدیریت کاوه سمندریان آغاز به کار کرد.
فرزند استاد سمندریان در نشستی خبری که نهم آبان به این منظور برپا شده بود، توضیح داد: من در ایران سینما خواندم و کار هنری کرده بودم اما طبق یک سنت و همانطور که پدربزرگ من از پدرم درخواست کرده بود که در آلمان رشته‌ای بخواند که به بتواند با آن امرار معاش کند و بعد هنر را در کنارش ادامه دهد، روزی که من در ایران سینما می‌خواندم هم بابا من را کشید کنار و گفت هنر در نمی‌رود! به خاطر من و مادرت برو در رشته‌ای درس بخوان که زندگی‌ات با آن بگذرد و من هم گوش کردم و رفتم هند مدرک کامپیوتر گرفتم و برای اینکه بابا و مامان استرس نداشته باشند در این مسیر جلو رفتم و در کنارش به بابا کمک می‌کردم. بعد از فوت بابا، باز زیاد درگیر اینجا نبودم و مامان آکادمی را اداره می‌کرد اما بعد از فوت مامان با کمک آقای لبخنده چراغ اینجا را روشن نگاه داشتیم.
سمندریان ادامه داد: مادرم در این مدت زیر مجموعه آکادمی، جشنی را برگزار و نشان سمندریان را اهدا می‌کرد که بعد از فوت ایشان هم ادامه داشت. تا رسیدیم به دوره کرونا و دیدیم اگر بخواهیم جشن و آکادمی را نگه داریم کار سختی است و تصمیم به تعطیلی این مجموعه گرفتیم و متاسفانه اینجا یک سال و نیم تعطیل بود. در این مدت هر بار به ساختمان سر می‌زدم حال گرفته‌ای داشت و فکر کردم موقع آن است که اینجا را بازسازی و تمیز کنیم چون سی سال بود بازسازی اساسی نشده بود. در واقع کاری کردیم که اگر خود بابا اینجا را می‌دید حتماً کیف می‌کرد. من و همسرم (شیوا حضرتی) بالا سر اینجا ایستادیم و کاری را ادامه دادیم که آرزوی مامان و بابا بود.
کاوه سمندریان و همسرش شیوا حضرتی
مدیر آکادمی سمندریان با اشاره به اینکه ترم پاییزه آکادمی از هفته پیش با پذیرش ۱۵ هنرجو به صورت محدود آغاز شده است، گفت: من از بچگی در کلاس‌های بابا بودم و در یکسری استانداردها بزرگ شدم و می‌دانم که استادها در کلاس‌های آکادمی باید چه چیزهایی درس بدهد و تمام زورم را می‌زنم تا این استانداردها را ادامه دهم و همانطور که بابا دوست داشت آن را ادامه دهیم.
سمندریان یادآور شد: بابا عشق و علاقه خاصی به اساتیدش داشت و برای همین خیلی‌ها او را به تربیت کارگردان و بازیگر می‌شناسند اما از ویژگی‌های کلاس او این بود که استاد هم تربیت می‌کرد؛ به طوری که خیلی از شاگردانش نه تنها بازیگر و کارگردان خوبی هستند که درس هم می‌دهند. ما تلاش کردیم کیفیت را فدای هیچ چیز نکنیم، سعی کردیم اینجا خانه تمام تئاتری‌ها و سینمایی‌ها باشد و استعدادهای خوب را پیدا و تربیت کنیم و تحویل جامعه بدهیم.
او با اشاره به برگزار نشدن دوره‌های پنجم و ششم جشن سالیانه آکادمی، خاطرنشان کرد: به محض روی غلتک افتادن تئاترها، جشن و مراسم اهدای نشان سمندریان را هم برای مهر آینده دوباره شروع می‌کنیم.
مدیر آکادمی سمندریان در ادامه گفت: حرفم این است که اینجا چراغش روشن شده و نمی‌خواهم جنیه تبلیغاتی پیدا کند و صرفا می‌خواهم بگویم چراغش روشن و ترم اولش آغاز شده است. پیش از این هم در هر سال دو ترم داشتیم و تعداد هنرجویانمان هم هیچ وقت بالای ۴۰، ۵۰ نفر نبود و الان به خاطر کرونا به پانزده نفر رسیده. اما در آینده احتمالا همین تعداد را نگه داریم و کلاس‌های تخصصی را تنها با ۲۰، ۳۰ نفر برگزار کنیم.
سمندریان با تاکید بر حفظ متد آموزشی پدرش، ادامه داد: قصد داریم این جا را به عنوان یادبود پدرم نگه داریم و در آینده شعب را در اماکنی مانند کنار دانشگاه تهران یا خانه هنرمندان شمرده شمرده گسترش دهیم و یک مکان فرهنگی جدید به تهران اضافه کنیم. هرچند که تمرکزم در همین جاست تا کیفیت را نگه داریم.
او خاطرنشان کرد: اساتید این ترم کسانی هستند که سال‌هاست با آن‌ها کار می‌کنیم؛ چهره‌هایی چون محمودرضا رحیمی، حسین کیانی، سعید ساحلی و سعید بهنام. البته در ترم دوم هم یکی، دو استاد به این عزیزان اضافه می‌شود. هرچند که دایره اساتید محدود نیست. بابا آن قدر اساتید خوبی را تربیت کرده که من دوست دارم این جا خانه همه‌شان باشد و دوباره اینجا را تبدیل به خانه تئاتری‌ها و سینمایی‌ها کنیم.
سمندریان همچنین با اشاره به اینکه در حال رایزنی برای اضافه کردن آموزش دوبلاژ هستند، از گفتگو با جلال مقامی از اساتید دوبله ایران که دایی همسرش شیوا حضرتی است خبر داد که هنوز به نتیجه قطعی و نهایی نرسیده است.
او در پاسخ به سوالی درباره وجه تمایز آکادمی نسبت به دوره قبلی و همچنین افزایش آموزشگاه‌های خصوصی را در این سال‌ها تصریح کرد: استانداردهای قبلی حفظ می‌شود. اما آمدن آکادمی و آموزشگاه‌ها را بد نمی‌دانم چون به هرحال هنرجو در نهایت بر اساس استعدادش فیلتر می‌شود. ضمن اینکه این رقابت، فضایی پویا می‌سازد چون متقاضی برای یادگیری و تدریس زیاد است.
مدیر آکادمی سمندریان خاطرنشان کرد: استانداردی که برای خودم مهم است جهانی است که پدرم ساخته و طرز تفکر و جهان‌بینی اوست. ضمن اینکگه تاکید داریم کار ما در آکادمی سمندریان یک بیزینس نیست. و از طرفی بخش آکادمیک آن برایمان مهم است. تمام ما انرژی خود را می‌گذاریم تا از اساتیدی بهره ببریم که جزو بهترین‌ها هستند و مکتب و متدی را تدریس می‌کنند که پدر بنیان‌گذار آن بود. ضمن اینکه تلاش کردیم تا قیمت و مقدار و زمان کلاس را درست نگه داریم. من تمام این‌ها را از بابا و مامان به ارث برده‌ام و می‌خواهم نگهشان دارم. این را هم باید بگویم که خیلی‌ها به ویژه اساتید معتقدند آکادمی سمندریان با بقیه آموزشگاه‌ها فرق دارد و برایش انرژی بیشتری می‌گذارند.
کاوه سمندریان با تاکید بر اینکه «اینجا اساتید این تکنیک را یاد بچه‌ها می‌دهدند که در محیط کار از کجا شروع کنند و فارغ‌التحصیلان به فضای کاری معرفی می‌شوند» درباره راه‌اندازی سالن اجرای عمومی در این آکادمی گفت: طبق قوانین ارشاد می‌توانیم اینجا اجرای نیمه خصوصی داشته باشیم که ظرفیت حضور تماشاگران در آن بین ۵۰ تا ۶۰ نفر است اما اینکه بخواهیم برای دیگران اجرای عمومی برپا کنیم، نه فعلا چنین برنامه‌ای نداریم. اما اگر در آینده هم چنین تصمیمی بخواهیم بگیریم سالن را در اختیار دانشجویانی قرار خواهیم داد که از صفر شروع می‌کنند.
او تاکید کرد: اکنون در ترم پاییز، کلاس‌ها را با ظرفیت محدود و یک چهارم پیش برده‌ایم که نتیجه خوبی هم داشت و باعث شد تصمیم بگیریم بعد از کرونا هم ظرفیت را پایین نگه داریم تا بازدهی بیشتری برای استاد و هنرجو داشته باشد. اگر هم تقاضای بیشتری وجود داشت در آینده فضای فیزیکی را افزایش داده و واحد فرهنگی جدیدی اضافه کنیم. تا امروز، پیشنهاداتی برای مکان ساختمان دوم بوده اما دنبال جایی برای پایگاه بلندمدت هستیم که البته برنامه‌ریزی ما برای بعدا است و فعلا دنبال این هستیم که قدم اول را محکم برداریم.
سمندریان در پایان تصریح کرد: از جمله برنامه‌های آینده‌مان برای آکادمی سمندریان راه‌اندزای موزه و گالری و سالن نمایش و کلاس‌های متعدد است که البته هنوز وارد جزئیات آن نشده‌ایم.
