در گفت وگو با ایلنا مطرح شد:
3 سال برای آزادی صیادان تلاش کردیم/ مطالبه 400 هزار دلاری دزدان دریایی/ دولت و رسانه‌ها سایر صیادان را فراموش نکنند
همسر یکی از صیادان اسیر در چنگ دزدان دریایی گفت: از آزادی صیادان خوشحالیم و از دولت و رسانه‌ها انتظار داریم باقی صیادان را فراموش نکنند.
به گزارش‌خبرنگار ایلنا، حدود سه سال و نیم پیش لنج صیادان و ماهیگیران در آب‌های آزاد توسط دزدان دریایی سومالی ربوده شد. پس از این حادثه تعدادی از صیادان نجات یافته و تعدادی به دلیل شرایط سخت اسارت جان باختند.
به تازگی چهار نفر از صیادان سیستان و بلوچستانی که یک نفر از آنان کنارکی و سه نفر دیگر از شهرستان ایرانشهر بودند به همت سربازان گمنام امام زمان (عج) از چنگ دزدان دریایی سومالی رهایی یافتند و به ایران بازگشتند.
بازگشت این صیادان شور و شعف خانواده های صیادان و مردم را به همراه داشت .
در مدت اسارت این افراد، پروین صباحی همسر یکی از صیادان به نام جمال الدین دهواری به عنوان نماینده خانواده های اسرا با رسانه ها و وزارت امور خارجه رایزنی می‌کرد و پیگیر وضعیت صیادان بود و از طرفی هم صدای خانواده های این صیادان بود و در جمع آوری کمک و راهنمایی خانواده های آنان پیشتاز بود که متاسفانه همسر او در جمع صیادان آزاد شده نیست و همچنان همسرش به همراه سه صیاد دیگر سیستان و بلوچستانی در اسارت دزدان دریایی سومالی است.
پروین صباحی به خبرنگار ایلنا گفت: آزادی این صیادان بسیار خوشحالم کرد، من از نزدیک شاهد مشکلات و رنج‌های این خانواده ها بودم و خودم هم جزیی از این خانواده‌ها هستم و کاملا خوشحالی شان را درک می‌کنم و برای‌شان خوشحالم و امیدوارم همسر من و باقی صیادان هم آزاد شوند و به خانه برگردند.
وی افزود: در این سه سال تلاش های زیادی برای آزادی صیادان ربوده شده انجام دادیم و در ابتدا کمپینی برای آزادی آنان داشتیم که به دلیل سوء استفاده‌های دزدان دریایی از رسانه‌ای شدن این موضوع و بالا بردن مبلغ درخواستی شان مجبور به بستن این کمپین شدیم.
وی درباره وضعیت معیشتی خانواده گفت: از همان زمانی که همسران‌مان اسیر شدند پیگیر وضعیت خانواده‌های‌شان بودم و بعد از درخواست دولت لیست خانواده ها را به کمیته امداد امام خمینی(ره) دادم و خانواده‌های کنارکی تحت پوشش کمیته قرار گرفتند و از خانواده‌های صیادانی که در ایرانشهر زندگی می‌کردند هم خواستم که به کمیته امداد ایرانشهر بروند و تحت پوشش قرار بگیرند.
پروین صباحی افزود : با وزارت خارجه در ارتباط هستیم و به ما گفتند پیگیر آزادی سایر صیادان هستیم و باید صبر کنید.
صباحی افزود: دزدان دریایی هر سال مبلغ درخواستی‌شان را برای آزادی صیادان بیشتر می‌کنند؛ سال اول از ما 150 هزار دلار خواستند و در آخرین تماسی که چهار روز پیش با همسرم داشتیم گفتند که باید 400 هزار دلار پرداخت کنیم تا آزادشان کنند.
پروین صباحی ادامه داد: مسئولان با پرداخت پول مشکلی ندارند اما هیچ رابط و سفارتی در سومالی برای ایجاد رابطه نیست و طرف حساب‌مان دزدانی هستند که هیچ منطقی ندارند.
به گفته پروین ، همسرش در آخرین تماسی که با او داشته از سختگیری کمتر دزدان دریایی به دلیل ماه رمضان در روزهای اخیر خبر داده است .
وی درباره زندگی شخصی و فرزندانش گفت: سه فرزند دختر دارم و من هم تحت پوشش کمیته امداد هستم و برای تامین خرج زندگی ام خیاطی می‌کنم و روزگارم را می گذرانم. دخترانم مدام بهانه نبود پدرشان را می‌گیرند و می گویند کاش پدرمان آزاد می‌شد و مشکلاتمان را حل می‌کرد. دختر بزرگم برای رفت و آمدهایش مشکل دارد و در این سن نیاز به حضور پدرش دارد و جای خالی او را همیشه حس می کند .
وی در پایان گفت : خیلی خوشحالم که چراغ امید خانه‌های این چهار صیاد روشن شد و سرپرست‌شان به خانه بازگشت اما از تمامی رسانه ها و دولت می‌خواهم چهار صیاد باقیمانده در دست دزدان دریایی را فراموش نکنند و پیگیری آزادی‌شان باشند تا لبخند به لبان فرزاندان من هم بازگردد.
عابده کوسل همسر شیر محمد تابه زر ، صیادی که به همراه سه صیاد دیگر روز پنجشنبه هفدهم خرداد آزاد شد، هم گفت: از آزادی همسرم خیلی خوشحالم. باورم نمی شود که آرزوی دیدار همسرم بر دل فرزندانم نماند و بالاخره پدرشان را بعد از چند سال دوری می بینند.
وی افزود: در این چند سال سختی های زیادی کشیدیم؛ سه فرزند دارم و در خانه پدرم زندگی می‌کنیم، پدر و برادرم هم تنگ دست هستند و هرچه سر سفره شان بود به من و فرزندانم هم می دادند و کمک‌مان می کردند.
عابده و فرزندانش در این مدت تحت پوشش کمیته امداد بوده اند اما به‌گفته خودش حمایت خاصی نشده اند و تنها کارت حمایتی این نهاد را دریافت کرده اند.
عابده ادامه داد: منبع درآمدمان تا زمانی که همسرم در کنارمان بود صیادی بود و الان با توجه به اتفاقی که افتاد از صیادی می ترسیم و دریا رفتن مشکل است .
وی درباره احساساتش بعد از آزادی همسرش گفت: خدا را شکر که چشم‌مان دوباره شیرمحمد را می بیند، همین که در شهر باشد و کنارمان باشد برایم کافیست و برای ادامه زندگی‌مان خدا بزرگ است و کمک می کند.
حنا دختر شیر محمد تابه زر هم اظهار داشت : در زمان اسارت هر بار که با پدرم تلفنی صحبت می کردیم ناراحت بود و دلتنگ از دوری ما و این ناراحتی در صدایش پیدا بود اما از زمانی که آزاد شده روحیه اش عوض شده و خیلی خوشحال است.
وی افزود: امروز قرار است پدرم به خانه برگردد و در فرودگاه چابهار او را ببینم ، سال هاست انتظار این روز را می کشم و برای دیدنش دل توی دلم نیست و تا صبح لحظه شماری می کنم.
گفت و گو از : فائقه راغی
