نجفی در نطق میان‌دستور:
هیچ جناح و قوه‌ای به تنهایی نمی‌تواند مشکلات را حل کند/ نیاز به وفاق ملی برای عبور از بحران‌ها داریم
نماینده مردم تهران در مجلس گفت: باید با وفاق تقسیم کار ملی را جایگزین بحث‌های جناحی، تقسیم قدرت، منفعت و رانت کنیم.
به گزارش خبرنگار ایلنا، محمدرضا نجفی در نطق میان دستور امروز خود در جلسه علنی مجلس گفت: ما در لحظه تاریخی ایستاده‌ایم و مجموعه چالش‌ها در کشور به اندازه‌ای عمیق است که چاره‌ای جز وفاق ملی ندارد.
متن نطق این نماینده مجلس به این شرح است:
عرض سلام دارم خدمت نمایندگان محترم، ملت شریف و همه خدمتگزاران در نظام جمهوری اسلامی ایران
خواهران! برادران!
ما، در لحظه‌ای تاریخی ایستاده‌ایم.
مجموع چالشهای ایران چنان پیچیده، پیش‌رونده و عمیق شونده است که جز "وفاق ملی" چاره‌ای بر آن نیست، وضعیت بودجه، رشد نگران‌کننده نرخ بیکاری، بحران صندوق‌های بازنشستگی، بحران آّب، بحران زیست محیطی، بحران سیستم بانکی، بحران زیست‌پذیری و جابجایی در شهرهای بزرگ، مشکلات فضاهای کسب و کار، فساد و فقر و تبعیض بخشی از کلافی است که ما را کلافه خواهد کرد. در زیرساخت این ابرچالش‌ها اما، با شرایط عمیق‌تر و معضلات اساسی‌تری دست به گریبانیم؛ زوال و تحلیل نهادهای کارآمد، تزلزل انسجام اجتماعی و نادیده‌انگاری وفاق ملی سه معضله اصلی و زیرساختی ماست که جز بسیج عمومی و فعال نمودن همه امکانات ایران، راهی دیگر پیش‌روی ما نگذاشته است.
اوضاع بین‌المللی و منطقه‌ای در حال تغییرات عمده است. گزارش‌های کارشناسی حکایت از ادامه و تشدید منازعات منطقه‌ای دارد، محیط منطقه‌ای ما ناامن و شکننده شده است.
تبعات همه‌پرسی کردستان عراق و احتمال ناآرامی در شمال عراق و دخالت رژیم صهیونیستی و عربستان به نیت تسری آشوب به مرزهای ما، تشدید جنگ در شمال و جنوب شرقی سوریه، درگیر شدن بیشتر ترکیه و برخی کشورهای عربی و آمریکا در منازعات پیش‌رو، ورود رژیم صهیونیستی به منازعه‌ای جدید در لبنان و تشدید جنگ در یمن همه حکایت از آن دارد که لاجرم، بخشی از منابع ما درگیر این منازعات خواهد شد و حفظ رشد اقتصادی سخت به کف آمده کنونی مشکل‌تر و کم تحرکی اقتصادی عمیق‌تر و چالشهای درونی تقویت خواهد شد، مگر آنکه اتفاق کنیم که آری این درد مشترک هرگز جداجدا درمان نمی‌شود.
در کنار این ناآرامی‌ها، قدرت‌های منطقه‌ای و فرا منطقه‌ای به دنیای بعد از جنگ و طرح‌های بلند مدت اقتصادی برای ارتقای جایگاه و قدرت خود در نظام بین‌المللی می‌اندیشند، به عنوان مثال :
-چین، طرح "کمر بند و جاده" با سرمایه‌گذاری ۴و نیم تریلیون دلار،
-روسیه، طرح اتحادیه اقتصادی اروپا-آسیا، " کریدور حمل و نقل شمال- جنوب" و طرح‌های انتقال انرژی به چین،
-ترکیه، طرح "چشم انداز ۲۰۲۳"، پروژه‌های متعدد راه آهن، خطوط انتقال انرژی از آسیای مرکزی، قفقاز، شمال عراق و روسیه به اروپا و تبدیل خود به هاب انرژی در مدیترانه و اروپا،
- عربستان، "چشم انداز ۲۰۳۰"
آری! در اطراف ما، همه به تغییرات گسترده در اقتصاد سیاسی و برتری اقتصادی، تکنولوژیک و نظامی می‌اندیشند.
خواهران! برادران!
ما، در لحظه‌ای تاریخی ایستاده‌ایم.
بیایید وفاق کنیم و تقسیم کار ملی را جایگزین بحث‌های جناحی و نزاع-های تقسیم قدرت و منفعت و رانت کنیم. همکاری، تقسیم کار جهت حل بحران‌های اقتصادی، زیست‌محیطی و اجتماعی کشور. برنامه‌ریزی مشترک جهت حفظ ایران و حفظ و ارتقای جایگاه آن در جهان پرتلاطم امروز. وفاق بر سر ساختن آینده ایران. من مطمئنم که این وفاق ملی راه را برگشایش‌های سیاسی نیز خواهد گشود.
آقای دکتر جهانگیری عزیز، فرمانده اقتصاد مقاومتی، باید طرح عظیم و مشابهی را (در چند محور اصلی توسعه زیرساخت‌ها و نوسازی تکنولوژیک ) تهیه کند و آن را مبنای مذاکره با ارکان قدرت در مجموعه حاکمیت قرار دهد تا در برنامه‌ای مبتنی بر منافع ملی متعهد و هم جهت شوند. ظرفیت نیروهای مسلح، ستاد اجرایی و بنیادها، ظرفیت مدیریتی و تجهیز سرمایه‌ای دولت و بخش خصوصی، منفعت ایجاد اشتغال و همراهی بخش‌های سازمان یافته و سندیکایی نیروی کار و اصناف می‌تواند در این طرح تعریف و به کار گرفته شود. به این ترتیب، منازعه سیاسی دو قطبی شده‌ی کنونی شکل مذاکرات چند جانبه‌ی مثبت و مبتنی بر منافع مشروع همه ذینفعان به خود خواهد گرفت، از سطح تنش سیاسی کاسته و کام دشمنان تلخ خواهد شد.
هیچ یک از این مشکلات و بحران‌ها راه حل کوتاه مدت و فوری ندارد. هیچ جناح، دستگاه یا قوه‌ای به تنهایی نمی‌تواند این مشکلات را حل کند. فقط با عزم کل حکومت و بسیج همه توان اجتماعی و ملی می توان در جهت حل تدریجی این مشکلات حرکت کرد.
آقای دکتر جهانگیری،
فرمانده اقتصاد مقاومتی! روی سخنم با شماست؛ با توجه به اعتماد مقام معظم رهبری و رئیس جمهور، شما وظیفه‌ای خطیر دارید:
وفاق ملی برای ایران،
ما به فوریت نیازمند یک طرح سه مرحله‌ای هستیم:
۱- تدوین یک برنامه حداقل و عملیاتی برای مبارزه با فساد، شفاف-سازی محیط کسب و کار و بسته کاربردی ایجاد تحرک اقتصادی؛
۲- اجماع قوای حکومتی برسر این برنامه حداقل ؛
۳- جلب تمایل گروه‌های ذ‌ی‌نفوذ اجتماعی (تشکل های اقتصادی بخش خصوصی، اصناف و گروه‌های حرفه‌ای،تشکل‌های نیروی کار، متخصصان، روشنفکران عملگرا و گروه‌های مرجع) به مشارکت در مبارزه با فساد و شفاف‌سازی محیط اقتصادی و اجتماعی
خواهران! برادران!
ما، در لحظه‌ای تاریخی ایستاده‌ایم.
