نهادسازی چاره مواجهه با بیکاری
اینکه قرار است حدود 10 میلیون نفر تا سال 1400 وارد بازار کار شوند را تنها می‌توان با هشدارهای مربوط به زلزله پایتخت مقایسه کرد. چرا که امکانات موجود آمادگی مواجه با هیچکدام از این دو را ندارند و حتی می‌توان گفت که ظرفیت‌های موجود برای مقابله با بیکاری نیز عملا بالاستفاده مانده‌اند.
پیام عابدی، روزنامه نگار مسائل کارگری در روزنامه تجارت نوشت؛ البته در این میان دولت‌ها نیز با توزیع رانت و ویژه پروی همواره از بنگاه‌های مورد نظر خود حمایت کرده‌اند که ماهیت واسطه‌گری دارند و غیر مولد.
انبوه بنگاه‌های اقتصادی تعطیل شده بزرگ، متوسط و کوچک تولیدی و صنعتی حالا دیگر توان اشتغالزایی ندارند و به زحمت روی پای خود ایستاده‌اند و تنها لطفی که در حق نیروی کار دارند این است که با کاهش دستمزد و معاف کردن آنها از شمول قوانین بیمه‌ای مدت بیشتری آنها را نگه دارند که این نیز البته معنایی جز بهره‌کشی ندارد.
بخش خدمات نیز اگرچه بسته به اینکه در کدام استان کشور قرار داشته باشد با رونقی نسبی رو به رو است اما آن هم حال و روز مناسبی در زمانه‌ای که تولید به محاق رفته ندارد ،چرا که بخش خدمات پشتیبان صنعت است و به تبع در اقتصاد صنعتی زدایی شده واردات محور که بازار کالاهای قاچاق کالا در آن رونق دارد مجالی برای پویایی بخش خدمات نمی‌ماند.
اما چاره کار در شرایطی که دولت ها چهار فصل سال را به خواب رفته‌اند چیست؟ به نظر می‌رسد که راهکار را باید در نهادسازی برای جمعیت جویای کار و حتی شاغلان مزد و حقوق بگیر جست چرا که بدون وجود نهادهای کارآمد که از دل جامعه مدنی پاسخگو و پرسشگر برآمده باشد نمی‌توانیم حتی به افق 1400 چشم داشته باشیم.
یکی از نهادها موثر که پیشنهاد ایجاد آنها در سالهای گذشته ارائه شد و کمتر به آنها پرداخته شد، تعاونی‌های دانشجویی و تعاونی‌های دانش بنیان هستند.
تعاونی‌های دانشجویی می‌توانند به دانشجویان کمک کنند که در ایام تحصیل در دانشگاه کاری پیدا کنند مانند اینکه امور خوابگاه و انتشارت را بدست بگیرند.
تعاونی‌های دانش بنیان نیز تعاونی‌های هستند که دانشجویان در حال فارغ التحصیلی می‌توانند خارج از محیط دانشگاه در آن فعالیت‌های تولیدی و صنعتی داشته باشند.
با این حال تعاونی‌ها هم تا یک جایی حرکت در مسیر اشتغال و توسعه و را تسهیل می‌کنند از یک جایی به بعد بازهم توپ به زمین بنگاه‌ها می‌افتد که باید بتوانند پذیرای خیل میلیونی فارغ التحصیلان باشند.
تا ورود 10 میلیون نفر به بازار کار فاصله چندانی نداریم و اگر خود را تا آن هنگام آماده نکرده باشیم قطعا هیچگاه فرصت جبران آنچه که قرار است بر سرمان بیاید را نداریم چنانکه آنها که تجربه مواجه با سیل را دارند می‌گویند پیش از وقوع سیل بوی آن می‌آید.
