کاکایی در گفت‌وگو با ایلنا مطرح کرد:
تفسیر متفاوت جناح‌های عراق از تکنوکرات مانع تشکیل دولت است/ شکل‌گیری اپوزیسیون در پارلمان مخاطرات جدی خواهد داشت
رایزنی‌های مستمر مسئولان آمریکایی مانند وزیر خارجه آمریکا با چهره‌ها و طیف‌های مختلف عراق برای تشکیل دولت آتی و خط‌دهی آنها در این بین یکی از دلایل عدم تشکیل دولت است.
«سیامک کاکایی» کارشناس مسائل عراق در تشریح اظهارات اخیر رهبر جریان صدر مبنی بر لزوم تشکیل دولت تکنوکرات در عراق در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا عنوان کرد: حدود چهار ماه از انتخابات پارلمانی عراق گذشته اما همچنان فراکسیون اکثریت در پارلمان به صورت رسمی معرفی نشده است که نشان می‌دهد جناح‌ها و گروه‌های سیاسی همچنان با یکدیگر اختلاف دارند و مذاکرات میان آنها نتیجه‌ای در بر نداشته است. از ۱۵ سال پیش تا به امروز انتخابات گوناگونی در عراق برگزار شده و نظام سیاسی این کشور همچنان بر اساس ساختار پارلمانی اداره می‌شود. به گونه‌ای که نخست‌وزیر، رئیس‌جمهور و حتی رئیس پارلمان از بطن نهاد قانون‌گذاری انتخاب می‌شوند و در اینجاست که وزن سیاسی پارلمان به خوبی مشخص می‌شود.
وی ادامه داد: این قاعده به یک عرف سیاسی که بر آمده از قانون اساسی عراق است، تبدیل شده اما واقعیت این است که چنین روندی پاسخگوی عراق نبوده و به تنهایی یک شیوه عرفی را نمایان می‌کند. به این معنی که گروه‌های سیاسی برای تشکیل دولت، حتماً باید از این قالب سیاسی تبعیت کنند اما شاهد هستیم که تا به امروز هیچ خروجی مشخصی حاصل نشده است. بارها میان ائتلاف‌ها بحث شده تا بتوانند فراکسیون اکثریت را تشکیل بدهند اما هیچ خروجی از این ناحیه حادث نشده و این یک گره کور به حساب می‌آید. این در حالی است که ادامه حیات سیاسی عراق آن هم بدون دولت حاکم بر بغداد تبعات و آثار منفی اعم از سیاسی، اجتماعی، امنیتی و اقتصادی به همراه خواهد داشت و تمامی ائتلاف‌ها باید هر چه زودتر در این راستا به یک نقشه راه مشترک دست پیدا کنند.
جریان سائرون به رهبری مقتدی صدر که فهرست پیروز و اول انتخابات اخیر بود دیدگاه‌های متفاوتی دارد. صدر از قدیم الایام تاکنون به دنبال آن است تا به سیاسیون عراق بفهماند تنها راه حل بحران فعلی این کشور استقرار و آغاز فعالیت یک دولت تکنوکرات است. او رسماً تهدید کرده که اگر این بار هم دولت تکنوکرات در عراق تشکیل نشود و دولت بر حسب سهمیه‌بندی، طایفه‌گرایی، قومیت‌گرایی، فساد و تیم‌های اقتصادی تشکیل شود به عنوان اپوزیسیون عراق عمل خواهد کرد.
این پژوهشگر مسائل بین‌الملل با اشاره به احتمال تشکیل دولت شکننده در عراق، گفت: صدر صراحتا اعلام کرده است که اگر شرایط لازم برای تشکیل ائتلاف نهایی پیش نیاید، از ناحیه پارلمان دست به مخالفت خواهد زد که به معنای اقدام کردن او در قامت اپوزیسیون عراق است. از این منظر اگر خواسته‌های او تامین نشود، احتمال اینکه یک دولت شکننده در بغداد تشکیل شود بسیار بالا است. چراکه در بطن ساختار سیاسی عراق سه طیف شیعیان، اهل سنت و کردها جای گرفته‌اند و بدون شک هر کدام از آنها سهم مورد نظر خود را از قدرت طلب می‌کنند و تا رضایت آنها نباشد عملاً نه تنها دولت تکنوکرات تشکیل نخواهد شد بلکه تشکیل فراکسیون اکثریت هم با بن‌بست روبه‌رو می‌شود.
چگونگی تقسیم پست‌های اصلی مانند نخست‌وزیری، ریاست جمهوری و ریاست پارلمان عراق بعلاوه چگونگی تقسیم پست‌های وزارتی چالش اصلی فعلی در عراق است و گروه‌های مختلف در همین راستا با یکدیگر دچار مشکل شده‌اند که این موضوع بنابر پیشینه سیاسی ۱۵ ساله عراق نشان می‌دهد که اجماع داخلی فصل‌الخطاب تمامی تصمیم‌ها خواهد بود و اگر همه جناح‌ها خود را شریک دولت آینده ندانند با بن بست روبه‌رو می‌شوند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: یکی دیگر از مولفه‌هایی که باعث شده تا به امروز تشکیل فراکسیون اکثریت و دولت در عراق با مشکل روبه‌رو شود، نقش عوامل بیرونی است. رایزنی‌های مستمر مسئولان آمریکایی مانند وزیر خارجه آمریکا با چهره‌ها و طیف‌های مختلف عراق برای تشکیل دولت آتی و خط‌دهی آنها در این بین باید مورد رصد قرار بگیرد؛ چراکه واشنگتن به دنبال آن است که بفهمد آیا رفت و آمدهایی که در بغداد صورت می‌گیرد به نفع آنهاست یا خیر. در این بین بحث تشکیل دولت تکنوکرات موضوعی است که در روزهای آینده به محوریت بحث فراکسیون اکثریت تبدیل خواهد شد اما بحث این است که نگاه گروه‌های عراقی به دولت تکنوکرات و تفسیر آنها از این موضوع با یکدیگر یکی نیست و سهم‌خواهی آنها از میزان تکنوکرات بودن دولت آینده کم می‌کند. این روند برای عراقی که دست به گریبان نا امنی و عدم ثبات است، بسیار مضر خواهد بود و از این نظر گروه‌های عراقی باید به خرد جمعی رجوع کنند.
