سریال‌های پخش خانگی تنها جای درخشش برای هنرمندان!

چند سالی است که بازار سریال‌های پخش خانگی گرم شده و سریال‌های موفق زیادی مثل شهرزاد، ساخت ایران، شاهگوش، عاشقانه و... از طریق پخش خانگی درآمد‌ها و البته شاید مهمتر از درآمد مخاطبان رضایتمند زیادی جذب کردند.

همین موفقیت‌های خارج از فضای رسانه‌ی ملی که تا همین چند سالِ پیش تنها مسیر ارتباط بین سریال‌های ساخت داخل و مخاطبان بود، باعث شده که امروز بسیاری از هنرمندان، کارگردان‌ها و تهیه کنندگانِ مطرح کشور به شبکه‌های پخش خانگی رو بیاورند و به امید خرید قانونی مردم قسمت‌های مختلف را به صورت دیجیتالی و فیزیکی به بازار عرضه کنند.

رو آوردن بهترین‌های کشور به پخش خانگی(H2)

از مهمترین سریال‌های حال حاضر کشور که ساخته‌ی هنرمندان فوق‌العاده مطرح داخلی از جمله آقای مهران مدیری و آقای مجید صالحی هستند، می‌توان به سریال هیولا (ساخته‌ی مهران مدیری) و سریال سالهای دور از خانه (شاهگوش 2) به کارگردانی مجید صالحی اشاره کرد.

جدایی این چهره‌های مطرح از تلویزیون و رو آوردن آن‌ها به پخش خانگی و البته تولید محصولات کاملا قابل دفاع نسبت به سریال‌های تلویزیونی، نوید یک تغییر اولویتِ پخش برای هنرمندان و رو آوردن اکثرِ محصولاتِ با کیفیت به بازاری پر سودتر و آزادتر است.

علاوه بر هنرمندان تلویزیونی بسیاری از هنرمندان مطرح سینمایی کشور هم که امروز شاهد موفقیت‌های آثاری همچون شهرزاد با حضور شهاب حسینی، ترانه علیدوستی، مصطفی زمانی و استاد علی نصیریان هستند، احتمالا به این فکر می‌کنند که با وضعیت سینمای امروزِ کشورمان که تنها فیلم‌های طنزِ زرد پرفروش هستند تنها جایی که می‌توان هنر واقعی را به نمایش گذاشت و شاهد بازخورد آنی از سمت مردم بود، همین شبکه‌ی پخش خانگی است.

به تازگی خبر همکاری دو تن از چهره‌های محبوب و مشهور سینماییِ کشورمان یعنی: نوید محمد زاده و هومن سیدی در یک اثر جدید به نام سریال قورباغه که بزودی در شبکه‌های پخش خانگی به نمایش درخواهد آمد، کاملا این فرضیه را که هنرمندانِ تراز اول کشور به سمت بازاری پرسودتر و شاید بتوان ادعا کرد پر مخاطب‌تر کشیده شده‌اند را تایید می‌کند.

رقابت واقعی در شبکه‌های خانگی است(H2)

با توجه به اینکه تنها شبکه‌های تلویزیونی، شبکه‌های رسانه‌ی ملی هستند کلمه‌ی رقابت برای این بازار کمی بی معنی است سریالی که صرف نظر از رضایت مخاطبانش می‌تواند از یک شبکه به صورت اختصاصی پخش شود، درحالی که تقریبا هیچ اثر دیگری جایگاه این سریالِ در حال پخش را تهدید نمی‌کند را نمی‌توان یک سریال در حال رقابت دانست.

حال این تغییر مسیر اتفاق خوبی است یا بد؟ قطعا به وجود آمدن بازاری که هنرمندان می‌توانند کمی آزادتر نسبت به رسانه‌ی ملی فعالیت کنند و البته با بودجه‌های بیش‌تر آثار با کیفیت‌تری را عرضه کنند هم به نفع هنرمندان است و هم مردمی که در برابر هزینه‌ی ناچیزی محصولاتی به مراتب با کیفیت‌تر دریافت می‌کنند.

البته این به معنای از بین رفتن سینما و یا تلویزیون نیست همه‌ی این اجزا در کنار هم انتخاب‌های مختلف را پیش روی مخاطب قرار می‌دهند و قطعا حضور هر سه باعث پیشرفت صنعت فیلم‌سازی کشور می‌شود که هم به نفع مخاطب و هم تولید کننده است.

در پایان باید اشاره کنم که شاید برخلاف انتظار با وجود اینکه کشورمان در حال حاضر در بهترین وضعیت اقتصادی قرار ندارد، استقبال مردم از این سریال‌ها خوب بوده و با وجود ضعف شدید قوانین کپی رایت و ضعف‌ها اقتصادی، مردم بازهم نشان دادند که فرهنگ داخلی با وجود همه‌ی ضربه‌هایی که به آن وارد شده همچنان یک فرهنگ قدرتمند و اخلاق‌مدار است؛ در کشوری که تنها مانعِ بین خرید قانونی و دانلودِ رایگان وجدانِ افراد است این حجم از فروش و حمایت، جای تشکر و قدردانی دارد.