عبدالله آهنگری در گفتگو با ایلنا مطرح کرد:
بار سنگین خاموشیها بر دوش صنعتگران

واحدهای تولیدی فلج شدهاند
رئیس اتحادیه ماشینسازان، فلزتراشان، ریختهگری و آبکاری تهران از مشکلات عمده این صنف که باعث تعطیلی بسیاری از کارگاهها شده است خبر داد.
عبدالله آهنگری، رئیس اتحادیه ماشینسازان، فلزتراشان، ریختهگران و آبکاران استان تهران در گفتگو با ایلنا ضمن معرفی حوزه فعالیت این صنف اظهار کرد: این اتحادیه در سال ۱۳۲۸ تاسیس شده و در حال حاضر حدود ۳۴۰۰ عضو دارد که در زمینههای ساخت انواع ماشینآلات صنعتی و کشاورزی و ساختمانی و راهسازی، انواع قالبهای پلاستیک و لاستیک، نوسازی و تعمیرات قطعات خودرد و کارخانجات و... فعالیت میکنند.
او ادامه داد: هنر این واحدها این است که با استفاده از مواد اولیه مانند؛ انواع فلزات، با بهرهگیری از فناوریهای نوین کلیه قطعات و خدمات فنی مورد نیاز کارخانجات مراکز تولیدی مرتبط را تهیه و عرضه میکنند. مشتریان واحدهای تحت پوشش هم کارخانجات تولیدی هستند و هم اقشار مختلف مردم مانند؛ دارندگان خودرو و یا تعمیرکاران انواع لوازم خانگی و...
وی افزود: ما مواد خام را دریافت میکنیم، تراشکاری و جوشکاری انجام میدهیم، سپس محصول را به مشتریان عرضه میکنیم. مخاطبین ما هم از کارخانههای یخچالسازی گرفته تا شرکتهایی مثل ایرانخودرو هستند و به عبارتی مردم عادی مستقیماً با ما سروکار ندارند و مشتریان ما عموماً صنعتگران و کارخانهداران هستند.
ضربه مهلک خاموشیها به صنعت
آهنگری درباره وضعیت اعضای اتحادیه در شهرکها و نواحی صنعتی گفت: واحدهای مستقر در این مکانها به دلیل کمبود برق و خاموشیهای ناشی از آن دچار تعطیلی روزمره شده و در نتیجه قادر به استفاده میزان قابل قبولی از توان تولیدی و خدماتی خود نیستند، که این امور موجب کاهش فاحش درآمد آنها گشته است و از طرف دیگر هزینههای روزمره بدون هیچ کاهشی بر دوش آنها سنگینی میکند.
وی افزود: ادامه این شرایط بدون شک موجب استهلاک واحدهای فعال میشود و مجموعه این عوامل در درازمدت باعث فلج شدن واحدها و در نهایت افزایش بیکاری در کشور میشود.
فرار سرمایهگذاران جدید از ادامه فعالیت
آهنگری در ادامه یادآور شد:بسیاری از کارگاههای کوچک که توسط جوانان تحصیلکرده و با سرمایه شخصی راهاندازی شده بودند، به دلیل هزینههای سرسامآور، دوام نیاورده و تعطیل شدهاند. یک جوان تحصیلکرده، مغازه اجاره کرده، دستگاه خریده و سرمایهگذاری کرده است اما نمیتواند هزینههای خود را تأمین کند و این جوان ناچار به تعطیلی واحد صنعتی خود میشود.
مالیات بر ارزشافزوده سنگین
آهنگری با اشاره به مشکلات مالیاتی واحدهای تحت پوشش اتحادیه گفت: مالیات، در اصل یک قاعده پذیرفتهشده در همه نظامهای اقتصادی است و پرداخت آن بر اساس درآمد واقعی، وظیفهای عمومی محسوب میشود. اما آنچه امروز بهویژه در بحث مالیات بر ارزش افزوده شاهد هستیم، فاصلهی قابل توجهی با این اصل دارد.
او با طرح یک مثال ساده، به وضعیت واقعی کارگاهها اشاره کرد و گفت: تصور کنید یک کارگاه تولیدی که ده سال پیش با حداقل سه دستگاه تراش آغاز بهکار کرده، اکنون در شرایطی قرار دارد که ماشینآلاتش فرسوده و از رده خارج شدهاند و طبق عرف تولید، باید جایگزین شوند. اما با توجه به نرخ تورم طی این ده سال، آیا واقعاً آن کارفرما میتواند سه دستگاه نو خریداری کند؟ مشخص است که خیر، حتی اگر طی این سالها، تمام درآمد خود را بدون کموکاست پسانداز کرده بود، باز هم ارزش پولش به اندازهای نبود که بتواند هزینه خرید دستگاههای جدید را تأمین کند.
وی افزود: این موضوع نشان میدهد که چنین واحدی در مجموع نهتنها سودی نکرده، بلکه در عمل دچار زیان شده است. با این وجود، طی این سالها بهطور مستمر از او مالیات اخذ شده است؛ موضوعی که نه با منطق اقتصادی سازگار است و نه با عدالت مالیاتی. به عقیده من با تداوم این روند، تعطیلی این واحدها و بیکاری کارگرانشان کاملاً قابل پیشبینی خواهد بود.
فشار حذف حمایت بیمهای به تولیدکننده
آهنگری درباره عملکرد سازمان تامین اجتماعی توضیح داد: حدود هشتاد درصد واحدهای تحت پوشش ما، تراشکار هستند و طبق قانون، دولت موظف است حق بیمه سهم کارفرمایان تا سقف پنج نفر کارگر را به سازمان تامین اجتماعی پرداخت کند اما متأسفانه دولت از اجرای این وظیفه قانونی خودداری میکند.
وی افزود: سازمان تامین اجتماعی باید حق بیمه مذکور را از دولت مطالبه کند، نه از کارفرمایان مرتبط. اما از آنجا که این سازمان توان فشار بر دولت را ندارد، قانون را دور زده و با بهانههای واهی، واحدهای مشمول را از شمول قانون خارج میکند و حق بیمه را از کارفرمایان مطالبه میکند.
او در ادامه گفت: این اتفاقات در حالی رقم خورده است که این واحدها قبلاً به استناد قانون، تا پنج کارگر استخدام کرده و به تبع آن، حق بیمه را پرداخت نکردهاند. اکنون نه تنها موظف به پرداخت حق بیمه ناخواسته هستند، بلکه جریمههای سنگین بابت عدم پرداخت به موقع نیز بر دوش آنها گذاشته شده است.
آهنگری ادامه داد: این مشکلات مالی و روانی سنگین بر دوش واحدهای ما گذاشته شده و باعث کاهش راندمان و انگیزه کاری آنها شده است. به هر حال امیدوارم مسئولین قضایی کشور با این بیقانونیها از سوی دولت و سازمان تامین اجتماعی به صورت جدی و مؤثر برخورد کنند.
پیشنهاد اعطای وام کمبهره به واحدها
آهنگری در پایان، در مورد پیشنهادش برای برونرفت از این شرایط بحرانی گفت: از دولت میخواهم تا با ارائه وامهای کمبهره، تولیدکنندگان را برای مدتی سرپا نگه دارد تا شرایط تثبیت شود که تنها راهش این است که دولت کمک کند و وام بدهد تا کارگاهها حداقل مدتی سرپا بمانند. اکثر این کارگاهها را جوانهای تحصیلکردهای راهاندازی کردهاند که با فروش دارایی خانوادگی خود آن را تأسیس کردهاند که اگر این واحدها تعطیل شوند، تولید از بین میرود، بیکاری بیشتر میشود و قاچاق جای تولید را میگیرد.