«امیرحسین راهده» هنرمندی بزرگ؛ ولی گمنام

به گزارش‌خبرنگار ایلنا، یکی از خصیصه‌های جوامع مدرن امروزی شناسایی استعداد کودکان از همان اوان و ابتدی زندگی است و این عامل باعث شده بسیاری از کشورهای توسعه یافته از نظر نیروی متخصص دارای هیچ کمبودی نباشند و به نوعی آینده خود را بیمه کرده باشند.

البته در این مقال مقصود از نیروی‌های متخصص مهندس و پزشک نیست، بلکه هنرمندان را نیز شامل می‌شوند.

متاسفانه این ویژگی و کاربرد در کشوری‌های در حال توسعه به فراموشی سپرده شده و به سادگی سرمایه‌های آینده مملکت در تلاطم سایر مشکلات کشوری و استانی محو و نیست می‌شوند.

چندی پیش در یکی از مراکز کانون پرورش فکری کودکان و نوجوان متوجه استعداد نهفته‌ای شدیم که شاید کمتر کسی نامی از این کودک خردسال شنیده باشد و یا اینکه هنر نقاشی او را  نظاره کرده باشد.

«امیرحسین راهده» خردسال شش ساله کرمانشاهی که در درس نیز جزو رتبه‌های ممتاز مدرسه‌اش است چندی پیش برای مملکت و شهرش افتخار آفرید ولی در کمال گمنامی ماند و به جز تار نمای کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کرمانشاه، جایی دیگر یادی از افتخارات او نبرد!!

با نگاهی به نقاشی‌های این هنرمند خردسال به عمق هنر او پی می‌بریم.

در بیشتر نقاشی‌های این هنرمند کوچک نمادهای آزادی و رهایی از زندگی شهری و آپارتمان نشینی موج می‌زند.

در نقاشی های امیرحسین لطافت به معنای کودکانه رنگ واقعیت به خود گرفته است.

توجه به سرمایه‌های گران‌بهای بشری در نقاشی‌های این هنرمند خردسال نشان می‌دهد این نونهال به نوعی از اتمام و هدر رفتن سرمایه‌های خدایی همانند آب‌ها، هوای پاک و سالم و... ترسی پنهان در دل دارد.

از امیرحسین درباره علاقه‌اش به نقاشی سئوال می‌کنیم، وی می‌گوید علاقه زیادی به نقاشی دارم. غالب نقاشی‌های امیر حسین برگرفته از طبیعت پیرامون خود است و این نشان از آموزش و یادآوری اهمیت طبیعت در زندگی انسان از سوی والدینش به وی دارد.

امیرحسین‌توانست در هشتمین مسابقه دو سالانه بین‌المللی نقاشی در رده سنی کودکان و نوجوان با موضوعات  «همه موجودات هستی (پرندگان، حیوانات، گیاهان و...) حق استفاده از آب را دارند»، «همه ما موجودات زنده در حفظ منابع آبی نقش داریم» و «من هم در مصرف درست آب مسئولم» و... از بین 542 نقاشی از بیش از 39 کشور جهان مقام دوم و گردن آویز نقره را برای ایران اسلامی و استانش به ارمغان بیاورد.

جالب این اینجاست که در این جشنواره ابتدا حدود 1802 اثر از 29 استان کشور و 3938 اثر از 39 کشور با تکنیک‌های گواش، پاستل، آبرنگ، اکولین و چاپ به دبیرخانه رسید که در مرحله اول داوری 1953 اثر انتخاب و به مرحله دوم داوری راه پیدا کرد. در مرحله دوم داوری نیز 542 اثر برگزیده انتخاب شد که امیر حسین توانست با قدرت و هنر خیره کننده خود رقبا را کنار بزند و برای ایران و شهرش افتخار آفرینی کند.
آیا این افتخاری بزرگ برای این هنرمند خردسال کرمانشاهی نیست؟؟!!

از سئوالاتی که از امیرحسین درباره استعداد نقاشی‌اش پرسیدیم او در جواب‌های کودکانه‌اش آرزوهای فراوانی داشت که همگی سرچشمه از دنیای پاک خردسالیش نشات می‌گرفت.

پدر و مادر امیر حسین یکی از مشوقان اصلی وی در مسیر هنرش هستند و در گفتگوی خود با ایلنا از خدمات و تلاش‌های مربی امیرحسین خانم اعظم یاوری فرد برای شکوفایی استعدادش تشکر کردند.

مادر و پدری که تمام زندگی خود را وقف برآورده کردن آرزوهای فرزندشان کرده‌اند. ما هم امیدواریم این‌گونه پدر و مادرها در استان و کشورمان کم نباشند و بتوانند توانایی‌های کودکان خود را کشف کنند.

در پایان جا دارد سخنی هم با مسئولان فرهنگی استان کرمانشاه داشته باشیم؛

سخن نگارنده دردددل بسیاری از هنرمندان خردسال و پدران و مادران آنهاست؛ چرا به صورت منسجم به استعدادیابی خردسالان این مرزوبوم نمی‌پردازید تا این آینده سازان‌مان افکارشان هدر نرود؟
چرا بودجه‌ای خاص و ویژه به صورت منظم و سازماندهی شده برای استعدادیابی این نونهالان آینده ساز اختصاص نمی دهید؟! و هزاران سوال دیگر....