افزایش شکاف میان نخبگان توسعه را با چالش مواجه می‌کند

وحیدرحمانی خلیلی، در گفت‌وگو با خبرنگار ایلنا در بهشهر افزود: نمونهٔ آن در دولت گذشته بود که نخبگان فکری به انزوا کشیده شدند و نتیجهٔ آن شد که علی‌رغم ورود میلیارد‌ها سرمایه در مدت ۸ سال به جریان اقتصادی کشور، تحولی در اقتصاد، صنعت و زیر ساخت‌ها مشاهده نشد.

رحمانی خلیلی انسجام درونی، همدلی و هم‌زبانی نیرو‌ها را از شاخصه‌ها و ویژگی‌های اساسی در جامعهٔ توسعه یافته دانست و افزود: انسجام درونی نیروهای جامعه که از یک سازمان یافتگی و برنامه‌ریزی دقیق تبعیت کنند به جامعه در رسیدن به اصل توسعه کمک می‌کند و از جهتی دیگر نیروهایی که توسعه را رقم می‌زنند باید همدل، همراه و هم‌زبان باشند.

وی ادامه داد: زمانی که از همهٔ اندیشه‌ها و ظرفیت‌های جامعه استفاده شود توسعه تحقق می‌یابد نه با تسلط یک نگاه و یک اندیشه در جامعه.

این فعال سیاسی درباره نقش نخبگان در توسعهٔ جامعه بیان کرد: نخبگان فکری، سیاسی و اقتصادی نقش مهمی در رسیدن به توسعه دارند به شرط آنکه این نخبگان در کنار هم، در یک ائتلاف و در یک اجماع فراگیر، کشور را به سمت پیشرفت هدایت کنند.

رحمانی خلیلی با اشاره به تفاوت این دو گروه نخبگان تصریح کرد: نخبگان سیاسی و اقتصادی افرادی هستند که به واسطهٔ ابزار به نخبگی رسیدند که اگر ابزار قدرت از این نخبگان ابزاری گرفته شود شاید نخبه شناخته نشوند و نخبگان فکری تولیدکنندهٔ فکر، اندیشه، برنامه محور و آینده‌نگر هستند که جایگاه آنها، مراکز علمی و دانشگاه‌ها هستند.

این استاد دانشگاه خاطرنشان کرد: انزوای نخبگان فکری، ضربات جبران ناپذیری به کشور وارد کرد و ارتباطاتی که در دولت اصلاحات با کشورهای دیگر وجود داشت ازبین رفت و در سیاست خارجی دچار افول شدیم.

وی با اشاره به موضوع انرژی هسته‌ای اظهار کرد: اگرچه به دنبال وابستگی کامل به غرب نیستیم اما از علم، دانش و امکانات کشورهای دیگر باید استفاده کرد که این اصل در جریان یک گفت‌وگوی عاقلانه و منطقی قابل دسترسی است.

این فعال سیاسی با اشاره به توانمندی‌ها و قابلیت‌های شرق مازندران به ویژه در کشاورزی و گردشگری اضافه کرد: این منطقه به علت شکاف میان خبرگان سیاسی، فکری و بی‌برنامگی دچار افول شده و شهرک‌های صنعتی نکا، بهشهر و گلوگاه به گورستانی از آهن مبدل شده و در ‌‌نهایت صنایع تعطیل، نیمه تعطیل و یا با حداقل ظرفیت کار می‌کنند.

رحمانی خلیلی تصریح کرد: رهیافت مناسب برای بهبود اوضاع هم‌پوشانی شکاف میان نخبگان فکری، سیاسی و اقتصادی، شناسایی درست نخبگان و ائتلاف و اجماع میان آنها و در ‌‌نهایت تصمیم درست در انتخابات آینده است که در غیر این صورت ضربه‌های سنگینی به منطقه وارد می‌شود.

این استاد اصلاح طلب گفت: کسی باید بر کرسی نمایندگی مجلس تکیه زند که شایستگی، لیاقت و برازندگی آن جایگاه را داشته باشد و منافع مردم را بر منافع شخصی ترجیح دهد نه اینکه تفکر و اندیشه‌اش را نردبان مطامع شخصی خویش قرار دهد.