انتقال زندان تبریز به خارج از شهر بدون مکان یابی میسر نیست

به گزارش خبرنگار ایلنا از تبریز، عباس رنجبر در گفت وگو با خبرنگاران، طرح انتقال زندان به خارج از شهر را یکی از طرح های مهم، ملی و بسیار بزرگ خواند که لازمه اجرایی شدن آن بررسی های کارشناسی دقیق، نحوه انتقال، مکان یابی جدید و مناسب و برگزاری نشست های تخصصی بین شهرداری و اداره کل زندان های آذربایجان شرقی است.

وی با اشاره به برگزاری اولین جلسه خود با مدیرکل زندان های آذربایجان شرقی درباره انتقال زندان تبریز، اظهار داشت: در این نشست اعلام کردم که بدون مکان یابی برای این زندان هر گونه اقدام و اجرای طرح به نتیجه ای مناسب ختم نخواهد شد.

رنجبر ادامه داد: تا زمانی که مکان جدید انتخاب و نهایی و زمین آن به اداره کل زندان های آذربایجان شرقی واگذار نشده و عملیات اجرایی آن شروع نشود، به هیچ عنوان نمی توان به مکان کنونی زندان مرکزی تبریز دست زد و اقدامی برای انتقال آن انجام داد.

وی تصمیم گیری نهایی درباره انتقال زندان مرکزی تبریز را منوط به قوانین و مقررات بالادستی بیان و اضافه کرد: این موضوع باید از تصمیمات استانی و شهرستانی خارج شده و در سطح ملی مورد بررسی و کنکاش دقیق با اختصاص اعتبارات ویژه دنبال شود.

به گفته شهردار تبریز، مکان اعلام شده قبلی در باباباغی در حوالی تبریز برای مکان جدید زندان مرکزی تبریز منتفی است. 

به گزارش ایرنا، طرح انتقال زندان مرکزی تبریز به خارج از شهر از ۲۴ سال قبل مطرح و مطالعات اولیه آن از سوی قوه قضائیه، استانداری آذربایجان‌شرقی و شهرداری تبریز آغاز شد، اما پس از سال‌ها به بوته فراموشی سپرده شده و نتیجه‌ای نداشته است.

این طرح به عنوان یکی از مهم ترین خواسته های مردم تبریز از دولت های مختلف نه تنها می تواند بر زیبایی بصری شهر در محدوده های مشرف بر زندان بیافزاید، بلکه گام مهمی برای ارتقای امنیت روانی شهروندان تبریزی نیز محسوب می شود که متاسفانه برای این مطالبه هنوز پاسخی دریافت نشده است.

به رغم قول های مساعد استانداران، شهرداران و روسای دادگستری آذربایجان شرقی در طول سال های گذشته مبنی بر انتقال زندان، شهروندان تبریزی همه روزه در گذر از بهترین منطقه تبریز باید نظاره گر این سازه ناکارآمد و زشت که بر کالبد شهر آرمیده، باشند.

هر چند زندان مرکزی تبریز در زمان ساخت آن در بیش از نیم قرن قبل در خارج از شهر قرار داشت، اما به دلیل رشد سرسام آور شهرها در دهه های اخیر اکنون در یکی از حوزه های پر رفت و آمد شهر قرار گرفته و به دلیل واقع شدن در ورودی شهر از سمت شرق (تهران)، منظره ای ناهنجار به مجموعه شهری تحمیل کرده است.

در حالی که مکان یابی ساختمان جدید زندان تبریز در محل باباباغی  حدود ۲۰ سال قبل به انجام رسید و عملیات ساخت آن از سال ۱۳۹۱ و با ۱۵ سال تاخیر شروع شد، اما به دلیل کمبود اعتبارات اختصاصی تاکنون پیشرفتی حاصل نشده و راکد مانده است.

زندان مرکزی تبریز در زمان ساخت که به ۵۰ سال قبل بر می گردد، به منظور پذیرش ۶۰۰ زندانی طراحی شده بود که هیچ تناسبی با جمعیت امروز این کلان شهر ندارد، اما اینکه زندان مرکزی تبریز با افزایش تعداد ساختمان ها به ظرفیت حداکثر دو هزار و ۵۰۰ نفر، هم اکنون افزون بر پنج هزار نفر زندانی را میزبانی می کند، دال بر وجود حجم انبوهی از مشکلات بهداشتی، درمانی، خدمات رسانی و سایر معضلات در این محل است.