خبرگزاری کار ایران

ماده 7 قانون کار

ماده 7 قانون کار ایران به تعریف کارگر و کارفرما و روابط بین آنها پرداخته است. متن کامل ماده 7 به شرح زیر است:

ماده 7 قانون کار ایران

«کارگر شخصی است که به موجب قرارداد کار در مقابل دریافت حق‌الزحمه اعم از نقدی یا جنسی، کاری را برای کارفرما انجام می‌دهد. کارفرما شخصی است که کارگر را استخدام کرده و در ازای کار او، دستمزد می‌پردازد.»

توضیح کامل این قانون

تعریف کارگر: طبق این ماده، کارگر به کسی اطلاق می‌شود که بر اساس یک قرارداد کاری، در مقابل دریافت دستمزد (که می‌تواند به صورت نقدی یا غیرنقدی باشد) برای کارفرما کاری را انجام می‌دهد. به عبارت دیگر، کارگر شخصی است که برای کسب درآمد در یک رابطه کاری با کارفرما فعالیت می‌کند.

تعریف کارفرما: کارفرما در این ماده به شخصی اطلاق می‌شود که کارگر را استخدام می‌کند و در ازای انجام کار توسط کارگر، دستمزد می‌پردازد. در واقع کارفرما کسی است که نیروی کار را برای انجام یک کار خاص به کار می‌گیرد و مسئول پرداخت حقوق کارگر است.

این ماده به طور کلی به تعریف روابط کاری میان کارگر و کارفرما پرداخته و چارچوب ابتدایی این روابط را تعیین می‌کند.