عباس شاکری تحلیل کرد:
نکته کلیدی و مهم در اینجا این است که باید برای ارتقاء تخصیص منابع ابتدا مقدمات آن یعنی شفافیت، حساب پذیری، محدود کردن فساد و مهار رانت‌های ارزش زدا و به ویژه محور قرار دادن تولید و توسعه صنعتی و ایجاد فضای تسهیل کننده تولید و محدود کننده مفت خوارگی و فعالیت‌های نامولد زمینه‌های بازار سازی را انجام داد و از آن مهمتر منظومه قیمت‌ها را در نظر گرفت و برای دوره گذار و مدیریت گذار تدارک دید و بعد به تصحیح قیمت‌ها اقدام کرد. اما ما بدون این مقدمات و بدون لحاظ نسبت همه قیمت‌های کلیدی با یکدیگر چند متغیر و از همه مهمتر و سریع‌تر نرخ ارز را به عنوان سپردن به ساز و کار بازار رها کردیم و شدیداً قیمت‌ها را افزایش دادیم استدلالمان هم این بود که این متغیر نسبت به کالاهای دیگر ارزان است و برای بهبود تخصیص منابع چاره‌ای جز افزایش آن نیست که این در جای خود حرف درستی است اما چون مقدمات آن را فراهم نکردیم و همه قیمت‌ها را در نظر نگرفتیم و مدیریت اصلاح قیمت هم ایجاد نکرده بودیم به‌جای اصلاح تخصیص منابع و رشد صادرات و شتاب رشد تولید کل با تورم بالا و مستمر، رشد نقدینگی حدود ۳۰ درصد و جابه‌جایی‌های درآمد میان گروه‌ها و ایجاد رانت‌های مفسده آمیز برایمان حاصل شد.
