اگر وزیر کار در وعده‌اش مبنی بر جلوگیری از مهندسی انتخابات تشکلهای کارگری صادق باشد، می‌توان امیدوار بود با آگاهی بخشی به رای دهندگان، تشکلهای رسمی کارگری به تدریج از وجود نفرات ضعیف پاکسازی شوند.
چکیده: من با ۵۲ سال سن بعد از ۲۳ سال سابقه کار، به دلیل پیگیری مطالبات کارگران اخراج شده‌ام و این درحالی است که در تاریخ ۳۱ خرداد ماه سال ۹۳ بر مبنای قانون سخت وزیان آور، بازنشسته می‌شدم.
چکیده: «وزیر جدید آموزش و پرورش باید با حذف نگاه عقیدتی و تنگ نظرانه، نیروهای متعهد و کارآمد را به کار بگیرد تا بتواند سیاست‌های دولت و تدبیر و امید در خصوص عدم دخالت نهادهای نظارتی، حذف نگاه امنیتی به تشکل‌ها و ایجاد فضای باز برای پیدایش و ادامهٔ حیات آنان را محقق کند.»
چکیده: «کارگران که همراه با خانواده‌هایشان بخش عمده‌ای از جمعیت ایران را تشکیل می‌دهند امکان تشکل یابی ندارند، در حالی که طبقات دیگر همچون کارفرمایان به شکل گسترده و پرشمار و با توانایی‌های لجستیک بسیار بالا از این امکان برخوردارند.»
چکیده: «کانون عالی شوراهای اسلامی کار در ۲ دهه گذشته همواره در مقابل تصویب مزد ناعادلانه منفعل بوده است / شاهکار انجمن‌های صنفی امضای نامه حمایت آمیز از مدیرعامل وقت سازمان تامین اجتماعی با سوابق واضح و مشخص‌اش است / یکی از آسیب‌هایی که تشکلهای کارگری را تهدید می‌کند و می‌تواند در مورد مجمع عالی نمایندگان کارگران مصداق داشته باشد کمک‌های مالی دولت به این نهاد است.»
چکیده: «به گفته این فعال کارگری موضوعاتی چون کسب موافقت کارفرما برای تشکیل شورای اسلامی کار، بررسی صلاحیت داوطلبان شرکت در انتخابات این تشکل توسط مسئولان اداره کار، مجاز نبودن مجمع عمومی کارکنان در اصالاح اساسنامه پیشنهادی و حضور الزامی نماینده مدیریت در جلسات شورای اسلامی کار از جمله مواردی است که برخلاف قانون اساسی و قانون شوراهای اسلامی کار در آیین نامه‌ها و بخشنامه‌های دولتی مربوط به تشکیل و فعالیت شوراهای اسلامی کار گنجانده شده است.»
چکیده: «فصل ششم قانون کار از نظر حفظ استقلال نهادهای صنفی کارگری دارای ایرادهای غیر قابل انکاری است / باید قبول کرد که پیش از دولت نهم نیز یکی از ضعف‌های اصلی تشکلهای کارگری نبود تکثر گرایی بود.»
چکیده: «تشکلهای کارگری نمی‌توانند در یک بستر اجتماعی غیر دموکراتیک شکل جدی پیدا کنند / این تشکل‌ها به جای اینکه به جنبش‌های مدنی نزدیک شوند تلاش دارند به حکومت نزدیک شوند تا بتوانند با لابی با حکومت امتیازاتی را بدست آورند. اما حقوقی که با لابی با حکومت بدست بیاید به راحتی هم با یک تغییر و تحول در حکومت از بین می‌رود.»
چکیده: «این شرایط اقتصادی، اجتماعی و حتی سیاسی کشور است که باعثمی‌شود محدودیت‌های مستتر در قوانین مربوط به فعالیت‌های صنفی تحت تاثیر رویکرد دولتمردان و گروه‌های قدرت هویدا شوند. / نتیجه چنین محدودیت‌هایی چیزی جز تشکیل نهادهای صنفی فرمایشی، انحلال نهادهای مستقل صنفی کارگری و در نهایت تبعیت اجباری کارگران از تصمیمات دولت و کارفرما نخواهد بود.»
