اعتراضات کارگری به رکود ناشی از فشار ترامپ به پکن و شانگهای رسید

کارگران جوان چینی معترض عمدتا رئیس جمهور شی جین پینگ را مسئول بحران اقتصادی میدانند زیرا دولت او در قبال تصمیمات ترامپ در افزایش تعرفهها تدبیر خاصی اتخاذ نکرده است.
به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از تلویزیون اینترنتی پالیمگ، هزاران کارگر چینی در ادامه اعتراضات در شهرهای صنعتی گوانگژو و جینکینگ و… در شهرهای اصلی کشور چین (پکن و شانگهای) نیز دست به اعتراضات خیابانی مسالمتآمیز زدند.
کارگران جوان چینی معترض عمدتا رئیس جمهور شی جین پینگ را مسئول بحران اقتصادی میدانند زیرا دولت او در قبال تصمیمات ترامپ در افزایش تعرفهها تدبیر خاصی اتخاذ نکرده است.
طی این هفته صدها هزار جوان چینی، ناامید از آینده خود، برای اولین بار با مطالبه عدم تعدیل نیرو در شرکتهای دچار رکود و فقدان سفارش به خیابانهای چین آمدهاند و بنرهای ضد دولتی با خود را حمل میکردند.
پوسترهای ضد دولتی، نقاشیهای دیواری و شعارهای ضد کابینه دولت شیجین پینگ در خیابانها نشانههایی از تغییر بسیاری از چیزها در چین است. میزان اعتراضات به حدی است که شرایط برخورد پلیس و خشونت ماموران امنیتی بطور قابل ملاحظهای کاهش یافته و برخلاف گذشته به آسانی فیلمهای اعتراضات به خارج از چین میرسد.
تعرفه ۱۴۵ درصدی اعمال شده توسط ایالات متحده آمریکا از زمان ترامپ دلیل عمده بحران بیکاری و رکود به وجود آمده در صنایع چین است که باعث تعویق در حقوق کارگران و اخراج و تعدیل نیرو در صنایع وابسته به صادرات شده است. جنگ تجاری بین چین و ایالات متحده که در سالهای اخیر تشدید شده و عوارض گمرکی بالای اعمال شده توسط ایالات متحده، پیامدهای مختلفی برای هر دو کشور داشته است، اما گزارشها و مشاهدات متعددی شروع به انتشار کردهاند که نشان میدهد این عوارض تأثیر مخربی بر اقتصاد چین به ویژه داشته است. بسیاری از شاخصها، از آمار صنایع تولیدی گرفته تا آمار صادرات، نرخ بیکاری گرفته تا حال و هوای کارگران در خیابانها، حاکی از سطح فشار اعمال شده توسط تحریمهای ایالات متحده آمریکاست.
پیامدهای اجتماعی این فشار، مجموعهای از مسائل را از اعتراضات گرفته تا تنشها بین پلیس و شهروندان، برجسته میکند. اگرچه دولت چین در بیانیههای رسمی خود تأکید میکند که درباره نمایش میزان بحران اغراق شده است و مشکلات تحت کنترل هستند. اما گزارشهای میدانی و دادههای گزارش شده توسط رسانههای خارجی نشان میدهد که دولت شی جین پینگ کار دشوارتری نسبت به گذشته پیش رو دارد؛ زیرا دولت چین هنوز هیچ راهبرد کلان و عمدهای برای فائق آمدن بر نتایج بحران به جز چند طرح واکنشی کوچک اعلام نکرده است.