جنگ فرسایشی آمازون با کارکنان خود/ تلاش کارفرما برای توقف مطالبه‌گری کارگران همزمان با لغو اصلاح قانون کار آمریکا

به گزارش خبرنگار ایلنا به نقل از روزنامه گاردین چاپ انگلستان، یک سال از پیروزی «تاریخی» کارگران و کارمندان شرکت بزرگ آمریکایی آمازون در استاتن آیلند نیویورک می‌گذرد. در این میان امید برای موجی از پیروزی‌های اتحادیه‌های کارکنان شرکت‌های اینترنتی و پلتفرم‌ها در آمریکا با تشکیل اتحادیه کارکنان آمازون شروع شد اما اکنون دستاوردهای مبارزات این کارکنان در مقایسه با فشارهای تحمل شده از سوی کارفرمایان این بزرگترین شرکت توزیع کالای جهان، اندک به نظر می‌رسد. 

سال گذشته، کارگران آمازون در استاتن آیلند نیویورک یک پیروزی «تاریخی» را در برابر کارفرمای بسیار بزرگ خود به دست آوردند. غلبه بر فراخوان شرکت ثروتمند آمازون برای استفاده از وکلای چند میلیون دلاری در مقابل کارکنان آمازون -که مالک آن جف بزوس (یکی از ۵ ثروتمند بزرگ جهان) است-، دستاورد کارگران و کارمندان این شرکت بود. کارفرما تلاش داشت تا با ایجاد دعاوی حقوقی از تشکیل هر نوع تشکل کارگری در این شرکت جلوگیری کند که کارکنان بخش آمریکای آمازون مانع این اقدام شده و تشکل اتحادیه‌ای خود را ایجاد کردند. 

یک سال پس از آن پیروزی - که رهبران کارگری امیدوار بودند موجی از پیروزی‌های اتحادیه‌ها را به راه بیندازد - ادامه فعالیت‌های اتحادیه در آمازون باوجود فشارهای کارفرما و مدیران شرکت در هاله‌ای از ابهام قرار دارد. 

این شرکت به مخالفت شدید خود با اتحادیه‌سازی و سازماندهی تلاش‌ها در بخش اداری و بخش انبارهای خود ادامه داده است. منتقدان قوانین کار ایالات متحده در هیئت ملی روابط کار (NLRB)، آژانس فدرال وزارت کار آمریکا را که مسئول اجرای قانون کار ایالات متحده است، متهم می‌کنند؛ زیرا آن‌ها مانع از پیشرفت جنبش کارگری جدید در سطح پلتفرم‌های اینترنتی شدند و در جهت منافع کارفرمایان با تشکیل اتحادیه‌های کارمندان و کارگران این شرکت‌ها مخالفت می‌کنند. 

و در این میان، اتحادیه کارگری آمازون (ALU) از نزاع و اختلافات داخلی بر سر استراتژی‌ها و تاکتیک‌های آینده رنج می‌برد. پیروزی استاتن آیلند باعث شد تا کریس اسمالز، رئیس ALU، که مدیریت آمازون شخصاً او را تعلیق کرده بود، یک ستاره شود. از آن زمان چندین رهبر اتحادیه در اعتراض به تمرکز اسمالز بر سفر و حضور در انظار عمومی و هویت‌سازی برای خود استعفا کرده‌اند و این نگرانی را مطرح کرده‌اند که عجله در انتخابات اتحادیه‌ها در سایت‌های دیگر به قیمت‌عدم تمرکز بر فعالیت اتحادیه روی اصلاح قراردادها تاثیر گذاشته است. 

در سال گذشته، آمازون با انتخابات اتحادیه‌ها و کمپین‌های سازمان‌دهی اتحادیه‌ها در سایت‌های دیگر شرکت مخالفت و با آن مبارزه کرده است و همچنان به انکار اتهامات کارگران ادامه می‌دهد؛ اتهامات از اخراج کارگران تا لغو دسترسی به محل کار برای کارکنان سازمانده را شامل می‌شود. 

این شرکت در سال ۲۰۲۲ بیش از ۱۴.۲ میلیون دلار برای مشاوران حقوقی خرج کرده تا اتحادیه کارکنان خود را از بین ببرد. 

تلاش‌های آمازون تا آنجا ادامه داشته که برخی کارکنان از شایعه مذاکره و تطمیع برخی فعالان سرشناس اتحادیه کارکنان آمازون سخن می‌گویند. 

در این میان، تلاش‌ها برای تصویب اصلاحات قانون کار ناقص آمریکا در کنگره متوقف شده است. مجلس نمایندگان در سال ۲۰۲۱ میلادی قانونی -که از ایجاد اتحادیه کارگری برای اولین بار در تاریخ آمریکا به صراحت پشتیبانی می‌کرد- تصویب کرد، اما این لایحه به رای سنا نرسید و جمهوری‌خواهان و برخی دموکرات‌های سنا با آن پیشاپیش مخالفت کردند. 

با متوقف شدن تلاش‌های اتحادیه‌ها، سازمان‌دهی در آمازون فراتر از هدف پیروزی رسمی در انتخابات اتحادیه است. کارکنان آمازون گفته‌اند اگر مسیر قانونی اتحادیه‌ها بسته شود، از روش‌های مدنی دیگری مانند امضای تومار، تبلیغات و ایجاد شبکه‌های غیر رسمی و حتی اعتصاب برای رسیدن به خواسته‌های خود استفاده می‌کنند. 

راه‌های سازماندهی متفاوت اهداف مشابهی دارند: بهبود شرایط کاری طاقت فرسا در آمازون، از رسیدگی به میزان بالای جراحات و برخورد نامناسب با کارگران بیمار، نظارت مداوم بر کارکنان و فشارهای بیش از حد به نیروی کار برای بهره‌وری، نبود امنیت شغلی و گردش مالی بالا در سایت‌های آمازون، مشکلات مربوط به استراحت کافی و حتی نداشتن وقت حمام، همه و همه بخشی از مشکلات کارکنان آمازون هستند. مشکلاتی که‌ عدم تناسب تورم با دریافتی و دستمزدهای معوقه نیز اخیرا به آن‌ها اضافه شده است. 

اما مسئله بر همگان روشن است؛ کارکنان آمازون نمی‌خواهند دیگر نیروهای کاملا موقت ساعتی ۵ دلار باشند!