واکنش هنرمندان تئاتر و سینما به درگذشت بهرام بیضایی

به گزارش خبرنگار ایلنا، برخی از هنرمندان تئاتر به درگذشت بهرام بیضایی واکنش نشان دادند.

افشین هاشمی (نویسنده و کارگردان تئاتر) که سابقه همکاری با بهرام بیضایی را در کارنامه دارد، در صفحه شخصی خود در فضای مجازی نوشته است: 

«ایستاد تا روز تولدش یک بار دیگر متولد شد، سپس رفت. اینک رفتنش هم تولد است.

او هر سال در روز رفتنش یک بار دیگر متولد می‌شود همچون درختی تنومند که هر سال زمستان را به امید بهار اثر می‌گذراند و هر سال برگ سبز به ما هدیه می‌دهد. او که خود درخت بود... و سرسبزی بود... برگ‌های سبزش بر همه ایران سایه دارد وقتی انوارِ سوزان است و تن‌اش پناه باد و بوران وقتی سرما خُشکان است، چرا که درخت او از چشمه خرد آب خورده.»

نغمه ثمینی (نمایشنامه‌نویس) نیز در واکنش به خبر درگذشت بهرام بیضایی نوشته است: «چرا مردم ساکن ایران نباید اجراهای آخر بیضایی را دیده باشند؟ چه کسانی لایق‌تر از مردم ساکن ایران که اجراهای بیضایی را ببینند؟ می‌توانستند دوست داشته باشند، نداشته باشند، نقد کنند، نکنند، اما حق دیدنشان را باید می‌داشتند.

این احساس یتیمی و زیر پا خالی شدن و تنها ماندن بسان خشمی پدیدار می‌شود از حقی که نباید سلب می‌شد. جای اجراهای بیضایی تئاتر شهر بود.

حسن فتحی (نویسنده و  کارگردان  تئاتر، تلویزیون و سینما)، در صفحه شخصی خود نوشته است: «همه ما اهالی سه چهار نسل تئاتر و سینمایی وطنی مرهون و متاثر از نمایشنامه‌ها و آثار سینمایی او هستیم، اما همه ما آیا در مواجهه با جهل و بی‌عدالتی و عافیت طلبی و دروغ مرام و اخلاق حقیقت محور او را دنبال خواهیم کرد؟

ادای احترام بر عطا و لقای عمر پربرکت استاد بهرام بیضایی جز این نیست که میراث‌دار شایسته سنت فکری و فرهنگی و اخلاقی او در عرصه سینما و ادبیات و اساطیر تاریخ ایران زمین باشیم.

امروز شنبه، ششم دی ماه، ایران غم‌زده یکی از ایرانی‌ترین هنرمندان فرهیخته خود را در غربت و در سالروز تولدش از دست داد.»

محمد یعقوبی  (نویسنده و کارگردان تئاتر) نیز نوشت: دردناک و تلخ و غم‌انگیز که بهرام بیضایی ایرانی ترین نمایشنامه نویس، بزرگترین و تاثیرگذارترین نمایش‌نامه‌نویس ایران، دور از ایران درگذشت.

معیار بود.

پاس بداریم میراث گران‌بهایی را که از خود به جا نهاد. تسلیت به ایران و نیلوفرجان و مژده‌جان»

حمیدرضا نعیمی   (نویسنده، کارگردان و بازیگر) نیز در یک جمله نوشته است: اسطوره‌ی تئاتر ایران استاد بهرام بیضایی در روز تولدش به فردوسی پیوست.

جعفر پناهی  (کارگردان سینما) نوشته است: «بهرام بیضایی راه آسان را انتخاب نکرد. سال‌ها حذف، سکوت تحمیلی و دوری را به جان خرید، اما زبان و باورش را واگذار نکرد. بسیاری از ما، مستقیم یا غیرمستقیم، از او آموختیم. آموختیم که چگونه در برابر فراموشی بایستیم. 

آن روز در سان‌فرانسیسکو، قرار دیداری ساده با استاد داشتم؛ ساعت دو بعدازظهر. ساعت یازده تلفن زنگ زد. مژده شمسایی بود و بعد، صدا عوض شد؛ صدایی خسته و دردآلود. گفت حالش خوب نیست و ترجیح می‌دهد این دیدار در زمانی که حال بهتری دارد انجام شود. شاید در سفری دیگر. می‌دانستم که یک سال تمام شیمی‌درمانی را پشت سر گذاشته بود و خستگی صدا، وزن همان نبرد خاموش را با خود داشت. بی‌آن‌که بدانم این آخرین بار است صدایش را می‌شنوم، به امید سفر بعدی خداحافظی کردیم. 

بهرام بیضایی فقط یک نام در تاریخ سینما و تئاتر ایران نبود؛ او کسی بود که اسطوره، تاریخ و زبان این سرزمین را به تصویر کشید و نگذاشت به فراموشی سپرده شوند. سینمای ایران، پیش از آن‌که جهان دیده شود، در آینه نگاه او خود را شناخت. او به تصویر اندیشه بخشید و به روایت، شأن. 

امروز آن صدای خسته برای من صدای یک عصر کامل است؛ عصری که با بیضایی فکر کرد و قد کشید. سینمای ایران مدیون او و بدهکار است؛ نه فقط برای آثارش، بلکه برای شرافتی که به اندیشه و هنر بخشید. او رفت، اما آنچه ساخت و کاشت، در تصویر، در کلمه و در وجدان ما زنده مانده.»

صابر ابر   (بازیگر تئاتر و سینما) نیز در واکنش به این خبر به سال تولد بهرام بیضایی اشاره کرد و نوشت:یک‌هزار و سیصد و هفده آمد و تا ابد ماند.

مهدی هاشمی (بازیگر سینما و تئاتر) نیز با انتشار ویدیو فقدان بهرام بیضایی را تسلیت گفت.

این بازیگر بیان کرده: استاد بزرگ ما، خورشید فرهنگ ما غروب کرد؛ استادی که خشمگین بود، عصبانی بود از آنچه که باید می‌بود و نبود، و در این عرصه تنگ، کاری کرد کارستان.او به ما درخشش تاباند. به فرهنگی که مال خودمان است ولی نمی‌شناسیمش، نور تاباند. بهرام عزیز بیش از سهم خودش کوشید تا ما بفهمیم کی هستیم و چی هستیم.