بزرگداشت محمود فرشچیان در مدرسه چهارباغ برگزار شد

به گزارش ایلنا، آیین بزرگداشت  محمود فرشچیان، چهره ماندگار هنر نگارگری ایران، دوشنبه ۲۷ مردادماه با حضور خانواده هنرمند، جمعی از مدیران فرهنگی و هنری، هنرمندان و علاقه‌مندان به این هنرمند فقید در مدرسه تاریخی چهارباغ اصفهان برگزار شد. 

محمود شالویی (رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی)، طی سخنانی در این مراسم گفت: «فقدان حضرت استاد محمود فرشچیان جانکاه است و تاریخ هنر معاصر ما، کمتر چنین هنرمند و شخصیت فرزانه و پر فضیلتی را در حافظه خویش دارد.» 

او با تجلیل از مردم هنردوست اصفهان یادآور شد: «به تعبیر امام راحل، در کجای دنیا مردمی همچون مردم اصفهان می‌توان یافت که چنین قدرشناس بزرگان خویش باشند، امروز نیز در این مراسم، مردم شریف این دیار اوج علاقه و ارادت خود به استاد فرشچیان را به نمایش گذاشتند.» 

رئیس انجمن آثار و مفاخر فرهنگی با تأکید بر جایگاه بی‌بدیل فرشچیان در سپهر هنری ایران و جهان افزود: «اگرچه استاد در مکتب بزرگان پرورش یافت، اما پیش از آنکه آموزه‌های دیگران در جانش بنشیند، خداوند او را خودآموز قرار داده بود. عقل و ذوق او پیش‌تر از تعلیم حرکت می‌کرد و به همین سبب بود که به جایگاهی رسید که حتی در عرصه جهانی نیز مطمح نظر هنرمندان بزرگ دنیا قرار داشت.» 

شالویی ادامه داد: «هنر فرشچیان تنها در قلم و رنگ او خلاصه نمی‌شد. ایمان، تقوا، تواضع و اخلاصش بود که او را از دیگران متمایز می‌کرد. او در کنار هنرش، خلق و خویی داشت که از فضایل خدادادی سرچشمه می‌گرفت.» 

مشاور وزیر فرهنگ در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: «بسیاری تلاش می‌کنند و پله‌های علم و هنر را می‌پیمایند، اما فرشچیان نمی‌شوند. چرا که این توفیق جز از جانب خداوند صادر نمی‌شود. او وقتی قلم به دست می‌گرفت، دست و نقش خود را از آن خویش نمی‌دانست، بلکه عنایتی الهی را در کار خود حاضر می‌دید.» 

او با ذکر نام هنرمندانی چون میرزا آقا امامی و عیسی بهادری که فرشچیان نزد آنان پرورش یافته بود، تأکید کرد: «هرچه شاگردی کرد و هرچه از بزرگان آموخت، اصل هنر او «عشق» بود. عشقی که جز با فنا و نیستی در محبوب به کمال نمی‌رسد.»

شالویی در پایان با تجلیل از مقام هنری و معنوی این هنرمند فقید، گفت: «یاد و نام استاد فرشچیان را گرامی می‌دارم و خود را در ماتم او سوگوار می‌شمارم. چه بسا قرن‌ها بگذرد تا چون فرشچیانی دیگر ظهور کند. ما نمی‌دانیم آیا زمانه مجال خواهد داد که دوباره چنین هنرمندی زاده شود یا نه؛ اما از خداوند می‌خواهیم که فضل و رحمت خویش را همچنان بر این سرزمین و بزرگان آن جاری سازد. همان‌گونه که نگارگری هنری برخاسته از جمال است، این هنر با قلم فرشچیان به کمال رسید. او جمال را به کمال رسانید و کمال را به حقیقت نزدیک کرد.»