یک فعال صنفی کارگران ساختمان:
جان کارگران و استادکاران ساختمان بازیچه سهل‌انگاری‌هاست/درخواست ایمنی را به یک مطالبه ملی تبدیل کنیم
رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی بانه با تاکید بر قابل پیشگیری بودن بیش از هشتاد درصد حوادث بخش ساختمان گفت: بایستی خواسته کارگران در ایمن‌سازی را جدی گرفت.
به گزارش خبرنگار ایلنا، آمار حوادث شغلی منجر به فوت در بخش ساختمان بالاست. کارگران ساختمانی در معرض خطرهای بسیار قرار دارند؛ از سقوط از ارتفاع که مهم‌ترین عامل مرگ‌ومیر است گرفته تا ریزش آوار و سقوط جسم سخت. کمتر روزی‌ست که در اخبار کارگری شاهد این دست اتفاقات ناگوار نباشیم؛ در هفته گذشته، یکی از اخبار ناگوار، مرگ یک استادِ گچ‌کار بانه‌ای بر اثر سقوط از داربست بود.
حسن عزتی (رئیس انجمن صنفی کارگران ساختمانی بانه) با اشاره به این حادثه می‌گوید: از این دست حوادث مرگبار برای کارگران و استادکاران بخش ساختمان بسیار اتفاق می‌افتد اما نکته اساسی اینجاست که بسیاری از این حوادث قابل پیشگیری هستند.
وی تشریح کرد: براساس نظر کارشناسان این حوزه 85 الی 90درصد این حوادث قابل پیشگیری است و با اتخاذ راهکارهای عملی و مداوم، ارتقای مهارت کارگر ساختمانی و رعایت تمامی استانداردهای ایمنی می‌توان گامی مثبت در این راه بر داشت و جلوی بروز حادثه مرگبار را گرفت. حال سوال اینجاست که چرا در ایران نرخ حوادث کار بخش ساختمان تا این اندازه بالاست و کارگران به راحتی به دامان مرگ کشیده می‌شوند.
وی به آمار در این زمینه اشاره می‌کند: در ایران بعد از حوادث رانندگی، حوادث محل کار بیشترین میزان تلفات را به خود اختصاص داده که 64 درصد این حوادث نیز در حوزه ساختمان اتفاق می‌افتد. 70در صد این حوادث نیز منجر به فوت می‌شود. حوادث جزئی (غیرمرگبار) در ایران سالانه هزینه‌ای معادل 34میلیارد تومان را به خود اختصاص می‌دهد؛ این تنها بُعد مادی قضیه است ولی اگر از بعد انسانی، اجتماعی و اقتصادی به موضوع نگاه کنیم و هزینه‌هایی را که فرد، خانواده و جامعه در اثر حوادث متحمل می‌شود بررسی کنیم، درمی‌یابیم بسیاری از ابعاد و اثرات این هزینه‌ها جبران ناپذیرند و قابل التیام و بازگشت نیستند.
عزتی روند پیشگیری از حوادث کار را یک روند فراگیر و همه‌جانبه توصیف می‌کند: همه عوامل درگیر پروژه بایستی در زمینه ایمنی کار و کارگاه، سهم خود را به درستی ایفا کنند. تمامی پیمانکاران، مهندسان ناظر و مجریان پروژه‌ها باید ملزم شوند که ایمنی را در بخش ساختمان رعایت کنند. همدلی و همسویی تمامی دستگاه‌های اجرایی با عزمی راسخ ضروری است ولی متاسفانه دستگاه‌های اجرایی و مسئولان امر در رابطه با پیشگیری از حوادث بخش ساختمان، نه در کوتاه مدت و نه در بلند مدت، راهکارهای جدی اتخاذ نمی‌کنند.
وی معتقد است که «ایمن‌سازی» نیازمند عزم ملی‌ست و نه تنها مسئولان، کارفرمایان و ناظران باید قضیه را جدی بگیرند بلکه انجمن‌های صنفی و فعالان کارگری نیز در این میان وظایف و مسئولیت‌هایی دارند که نمی‌توانند از زیر این مسئولیت‌ها شانه خالی کنند: نمایندگان کارگران نباید ساده ازکنار حوادث مرگبار بگذرند؛ بایستی ایمن‌سازی را به یک مطالبه جدی تبدیل کنند و به مسئولان فشار بیاورند. این نرخ بالا از حوادث منجر به فوت، شوخی نیست؛ نشان‌دهنده غفلت و کوتاهی در رعایت اصول و قوانین ایمنی‌ست؛ بنابراین بایستی با این غفلت مبارزه کرد و سهل‌انگاران را مجبور به اطاعت از قانون کرد.
