یک بازنشسته: همه چیز گران شد و ارزش معوقات کاهش یافت!

 فریبرز کاظمی، فعال بازنشستگان تامین اجتماعی، در گفتگو با خبرنگار «ایلنا» با انتقاد از عدم پرداخت معوقات برخی از بازنشستگان این سازمان گفت: در حالی که به نیمه دوم سال وارد شده‌ایم، معوقات مربوط به فروردین‌ماه بازنشستگان سازمان تأمین اجتماعی هنوز پرداخت نشده است. این در حالی است که با توجه به تورم موجود، ارزش واقعی این مطالبات در خوش‌بینانه‌ترین حالت به نصف یا حتی یک‌سوم کاهش یافته است. باید پرسید سود ناشی از تأخیر در پرداخت این مبالغ، به کجا می‌رود؟ چرا بازنشستگان همیشه ضرر می‌کنند؟

وی گفت: وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی در مردادماه، طی مصاحبه‌ای با اعتماد به نفس کامل اعلام کرد که معوقات بازنشستگان تأمین اجتماعی تا پایان همان ماه پرداخت خواهد شد. با این حال، تا اواسط مهرماه هنوز این وعده محقق نشده است. تنها اقدام انجام‌شده، پرداخت معوقات بازنشستگان با دریافتی کمتر از ۲۰ میلیون تومان بوده که ما آن را هم اقدامی مقطعی تلقی می‌کنیم؛ اقدامی که یادآور رویه‌های مشابه در سال‌های گذشته است. می‌خواهند در مصاحبه‌هایشان بگویند ما معوقات بیشترِ بازنشستگان را پرداخت کرده‌ایم! 

کاظمی افزود: شایسته بود آقای میدری، پیش از اعلام چنین وعده‌ای، از تحقق آن اطمینان حاصل می‌کرد تا اعتماد بازنشستگان بیش از پیش آسیب نبیند. 

این فعال بازنشسته گفت: از سوی دیگر، بسیاری از شرکت‌های تحت مالکیت سازمان تأمین اجتماعی یا زیان‌ده هستند یا با سود حداقلی اداره می‌شوند. یکی از دلایل اصلی این وضعیت، انتصاب مدیران ناکارآمد و فاقد تجربه کافی، صرفاً بر مبنای روابط است؛ اقدامی که هدف از آن، تثبیت موقعیت مدیران است. 

کاظمی تأکید کرد: آنچه این شرایط را برای بازنشستگان تلخ‌تر می‌کند، رفتار غیرمنتقدانه‌ی برخی از نمایندگان کانون عالی بازنشستگان است که به جای پیگیری حقوق اعضای خود و مطالبه‌ی پاسخگویی از مدیریت سازمان، صرفاً به تشکر از آقای سالاری اکتفا می‌کنند. این رفتار، از دید بازنشستگان نه‌تنها مایه تأسف، بلکه نوعی نادیده گرفتن مشکلات واقعی آنان است. 

این فعال بازنشسته گفت: اگر به فیش حقوقی بازنشستگان نگاهی بیندازیم متوجه خواهیم شد که بخشی از حقوق بازنشستگان به عنوان سهم کانون کسر و به حساب آن‌ها واریز می‌شود. به همین دلیل،  کانون‌ها باید مطالبات و حقوق بازنشستگان را با قدرت پیگیری کنند.

کاظمی گفت: پرسشی که ذهن تمام بازنشستگان تأمین اجتماعی را به خود مشغول کرده است این است که تا چه زمانی باید منافع و حقوق بازنشستگان قربانی حفظ جایگاه مدیران سازمان تامین اجتماعی و بی‌توجهی و اهمال دولت شود؟!