در گفت‌وگو با ایلنا مطرح شد؛
انگیزه پایین پرستاران اورژانس برای ادامه کار/ مبالغ پرداختی تحقیرآمیز است
عضو هیئت مدیره نظام پرستاری مشهد به انگیزه‌ی پایین پرستاران اورژانس پیش بیمارستانی اشاره کرد و گفت: ضروری است که برای حفظ انگیزه و عدالت، پیگیری‌های جدی‌تری در سطح وزارتخانه و سایر ارگان‌های مرتبط صورت گیرد تا وضعیت نیروهای فوریت‌های پزشکی و اورژانس پیش‌بیمارستانی بهبود یابد.
به گزارش خبرنگار ایلنا، پرستاران در ایران هم به لحاظ کاری و هم معیشتی وضعیتِ بدی دارند تا جایی که به گفته‌ی فعالان این حوزه، بسیاری از آن‌ها حتی تمایلی به شرکت در آزمون استخدام رسمی ندارند و هنوز خیلی از ظرفیت‌های شرکت در آزمون استخدام پیش‌رو خالی مانده است. در این بین، پرستاران اورژانس پیش بیمارستانی از وضعیتی به مراتب بدتر برخوردار هستند.
ابراهیم آریامقدم، عضو هیئت مدیره نظام پرستاری مشهد و فعال صنفی پرستاران پیش بیمارستانی، در گفتگو با «ایلنا» می‌گوید: این مشکلات همچنان به قوت خود باقیست. به عنوان نمونه، ترمیم حقوق کارکنان نظام سلامت که سال گذشته مصوب شد، هنوز به همکاران اورژانس پیش‌بیمارستانی پرداخت نشده است؛ در حالی‌که طبق شنیده‌ها ستاد وزارتخانه مبالغ مربوطه را دریافت کرده است.
سهم پرستاران پیش بیمارستانی از تعرفه‌گذاری ۳ درصد است
وی به یکی از مهم‌ترین مطالبات پرستاران اورژانس پیش بیمارستانی اشاره کرد و گفت: سهم اورژانس از درآمدهای اختصاصی بسیار اندک است؛ به‌طور مثال از تعرفه پرستاری سهم پرستاران پیش بیمارستانی فقط سه درصد است و سهم اورژانس پیش بیمارستانی از جزء حرفه‌ای نیز تنها یک و نیم درصد محاسبه می‌شود که باعث اختلاف ده تا صد برابری بین کارانه دریافتی پرستاران پیش بیمارستانی با سایر گروه‌های شاغل در بیمارستان شده است.
عضو هیئت مدیره نظام پرستاری مشهد بیان کرد: دانشگاه‌ها هزینه‌ها را از بیمه‌ها یا به صورت آزاد از خود بیماران دریافت می‌کنند سپس این مبالغ براساس دستورالعمل توزیع کارانه‌ها بین گروه‌های شغلی مختلف توزیع می‌شود. در دستورالعمل توزیع کارانه، سهم هر گروه مشخص است. به‌عنوان نمونه، در تعرفه پرستاری ۸۵ درصد سهم پرستاران بیمارستان و ۳ درصد سهم پرستاران پیش‌بیمارستانی تعیین شده است. همچنین در بخش درآمدهای جزء حرفه‌ای نیز سهم پرستاران پیش‌بیمارستانی فقط یک و نیم درصد است.
آریامقدم بیان کرد: این درصدها باید به طور اساسی بازنگری شود. البته پیشنهاد دیگر ما این است که همانند پرستاران بیمارستان، صندوقی مستقل برای پرستاران پیش‌بیمارستانی ایجاد شود تا هزینه خدمات صرفاً از بیمه‌ها دریافت شود و بیماران پرداختی نداشته باشند. با این روش، درآمد حاصل از خدمت‌رسانی نیز مستقیماً به خود پرستاران تعلق می‌گیرد. در حال حاضر، وزارت بهداشت با هدف رایگان‌سازی خدمات، درصد بسیار ناچیزی از تعرفه‌های پرستاران بیمارستانی و جزء حرفه‌ای پزشکان را به پرستاران پیش‌بیمارستانی اختصاص می‌دهد که با دستورالعمل فعلی مبالغی که به پرستاران پیش بیمارستانی پرداخت می‌شود، به شدت ناچیز و تحقیرآمیز است.
او افزود: هم‌اکنون بازنگری در تعرفه‌ها در حال انجام است. دستورالعمل جدید برای همکاران بهداشت ابلاغ شده است و دریافتی همکاران براساس دستورالعمل جدید نسبت به قبل تا حدود ۱۰ برابر افزایش خواهد یافت که حق آن‌ها است. اما در مورد تعرفه‌ی ما صحبت این است که تعرفه پرستاران اورژانس پیش‌بیمارستانی یک و نیم تا دو برابر شود. در حالی که برای رسیدن به حداقل میانگین پرستاران بیمارستانی لازم است حداقل چهار برابر افزایش یابد.
این فعال صنفی ادامه داد: طبق بند ۴ آیین‌نامه تعرفه‌گذاری، کارگروهی متشکل از معاونت درمان و توسعه وزارت بهداشت، معاونت پرستاری و سازمان اورژانس کشور و سازمان نظام پرستاری باید برای اصلاح این وضعیت تشکیل شود، اما تاکنون این بند اجرایی نشده است. بنابراین ضروری است معاونت درمان وزارت بهداشت با افزایش سهم پرستاران پیش‌بیمارستانی از بخش «جزء حرفه‌ای پزشکان» شرایط عادلانه‌تری ایجاد کند.
انگیزه‌ی پرستاران اورژانس برای ادامه کار پایین است
این عضو هیئت مدیره نظام پرستاری مشهد در ادامه به تاثیر شرایط سخت و حقوق پایین بر کمبود نیروی اورژانس پیش بیمارستانی اشاره کرد و گفت: اخیراً تعدادی نیروی شرکتی جذب شدند اما همین نیروها هم به دلیل شرایط بد کار انصراف دادند. تعدادی از نیروها هم تغییر شغل دادند و یا مهاجرت کردند و به همین دلیل مشکل کمبود نیرو همچنان وجود دارد و سقف اضافه کار تغییر محسوسی نکرده است. در حوزه پیش‌بیمارستانی اضافه کار به قدری بالاست که با جذب ۵۰ تا ۲۰۰ نیروی جدید نیز این کمبود به‌راحتی جبران نخواهد شد. مثلا در مشهد، در یک ماه حدود ۱۶ هزار ساعت اضافه‌کار خارج از سقف ثبت شده است. این شرایط منجر به فشار شدید کاری بر پرستاران شده است.
آریا مقدم افزود: طبق قانون بهره‌وری، شیفت‌های متوالی نباید بیش از ۱۲ ساعت باشد، اما این قانون در پایگاه‌های جاده‌ای و صعب‌العبور مشکلاتی ایجاد کرده است. رفت‌وآمد روزانه پرستاران در این مسیرها به افزایش آمار تصادفات منجر شده است و متأسفانه تعدادی از همکاران به دلیل رانندگی در حین خستگی ناشی از شیفت‌های کاری، در مسیر رفت و برگشت به محل کار جان خود را از دست داده‌اند. بنابراین، ضروری است که شرایط خاص اورژانس پیش‌بیمارستانی در قانون بهره‌وری لحاظ شود و پایگاه‌های جاده‌ای از این محدودیت مستثنی گردند.
وی گفت: با این شرایط، من فکر می‌کنم در آزمون استخدامی پیش‌رو، ظرفیت ثبت‌نام برای آزمون حتی پُر نشود چون همانطور که گفتم رغبت برای انجام این کار سخت با این حقوق به شدت کم شده است.
آریا مقدم در مورد افزایش مبلغ اضافه کار گفت: پیش از این اضافه کار میانگین ساعتی ۲۰ هزار تومان بود و بعد از اعتراضات، میانگین به ۶۰هزار تومان رسید. البته این مبلغ با توجه به نرخ تورم ارزش خود را از دست داده است. هر کاری که بیرون از اینجا انجام بدهیم قطعا درآمد بیشتری داریم. ضمن اینکه مالیات هم بصورت پله‌کانی افزایش یافته و با ۲ و نیم برابر شدنِ اضافه‌کار، مالیات هم بیشتر کسر می‌شود. واقعا گرفتنِ مالیات از اضافه کار اجباری که برای جبران کمبود نیروی سیستم انجام می‌شود، ظلم است.
این عضو هیئت مدیره نظام پرستاری مشهد به انگیزه‌ی پایین پرستاران اورژانس پیش بیمارستانی اشاره کرد و گفت: ضروری است که برای حفظ انگیزه و عدالت، پیگیری‌های جدی‌تری در سطح وزارتخانه و سایر ارگان‌های مرتبط صورت گیرد تا وضعیت نیروهای فوریت‌های پزشکی و اورژانس پیش‌بیمارستانی بهبود یابد.
هنوز صحبتی از فوق‌العاده خاص پرستاران اورژانس نیست
وی در پایان با اشاره به تصویب اجرای قانون فوق‌العاده خاص گفت: قرار است طبق آیتم‌هایی امتیاز فوق العاده خاص تخصیص یابد که با توجه به ماهیت شغل فوریت‌های پزشکی و سختی کار، انتظار می‌رود همکاران این حوزه بالاترین سطح امتیاز را دریافت کند. با این حال، اجرای این طرح نیازمند پیگیری جدی وزارت بهداشت و سازمان اورژانس کشور است.
آریا مقدم گفت: از سوی دیگر، بحث منابع مالی فوق العاده خاص نیز چالش‌برانگیز است. خدمات اورژانس رایگان ارائه می‌شود و به همین بهانه تاکنون تعرفه‌ای برای آن تعیین نشده است، از طرفی هنگام طرح موضوعاتی مانند فوق‌العاده خاص نیز وزارت بهداشت اعلام می‌کند که پرداخت باید از محل درآمدهای اختصاصی انجام گیرد؛ در حالی‌که اورژانس پیش بیمارستانی عملاً درآمد اختصاصی ندارد و باید منابعی مالی لازم برای اختصاص بالاترین امتیاز فوق العاده خاص به پرستاران پیش بیمارستانی از محل منابع عمومی پیش بینی شود. این چالش‌ها باعث شده امید چندانی به اجرای کامل فوق‌العاده خاص وجود نداشته باشد.
