«مالیات» سفره‌های مزدبگیران را قیچی می‌کند/ حمایت سفت و سخت از ثروتمندان!

به گزارش خبرنگار ایلنا، «مالیات» بار مضاعفی‌ست که بر دوش‌ خسته‌ی طبقه‌ی کارگر تحمیل شده است. دستمزدها ناکافی‌ست، قیمت کرایه‌خانه‌ها از دستمزد کارگران بیشتر است و خرید بیشتر کالاها حتی برخی کالاهای خوراکی، برای بیشتر کارگران شاغل و بازنشسته به یک رویا تبدیل شده است. در این اوضاع وانفسا، دولت به شیوه‌های مختلف، از جیب کارگران برداشت می‌کند. مالیات‌های مستقیم و غیرمستقیم، یک زندگی بسیار دشوار در چاه ویل تورم و گرانی‌ها، رقم زده است.

انواع برداشت‌ها از جیب کارگران

نظام مالیاتی به ضرر کارگران است؛ امسال کارگران و مزدبگیرانی که بیشتر از ۲۴ میلیون تومان حقوق ماهانه دارند، باید به دولت مالیات بپردازند؛ مالیات بر ارزش افزوده نیز به ۱۰ درصد رسیده است و به همه کالاها و خدمات حتی خدمات نظافت و رستوران هم تعلق می‌گیرد؛ اما تمام ماجرا، به این مالیات‌های مستقیم ختم نمی‌شود؛ تورم سنگین ماهانه و گرانی خدمات دولتی از جمله قبوض انرژی، مالیات غیرمستقیم و کمرشکنی‌ست که بخش قابل توجهی از درآمد ناچیز کارگران را کاملاً نامرئی به جیب دولت و سرمایه‌داران می‌ریزد.

داده‌های تورمی رسمی مردادماه، نشان از صعود بی‌وقفه و بی‌سابقه‌ی قیمت‌ها دارد، مزدبگیران مالیات تورمی سنگینی می‌پردازند در حالیکه ثروتمندان، برخورداران از رانت، دلالان و دلاربازان، با این گرانی‌ها ثروتمندتر می‌شوند و پول روی پول می‌گذارند.

داده‌های مرکز آمار نشان می‌دهد در مرداد تورم نقطه به نقطه خانوارهای کشور (گرانی‌ هزینه‌ها به نسبت مرداد سال قبل)، ۴۲.۴ درصد بوده است؛ تورم ماهانه خانوارهای کشور برابر ۲.۹ درصد بوده است. تورم ماهانه برای گروه‌های عمده «خوراکی‌ها، آشامیدنی‌ها و دخانیات»، ۳.۹ درصد و برای گروه عمده «کالاهای غیرخوراکی و خدمات»، ۲.۳ درصد بوده است. در  همین ماه، نرخ تورم سالانه برای خانوارها به ۳۶.۳ درصد رسیده که نسبت به همین اطلاع در ماه قبل، ۱.۰ واحد درصد افزایش یافته است.

عمده بار این گرانی‌ها بر دوش کارگران است؛ مزدبگیران با مالیات‌های مستقیم و غیرمستقیمی که می‌پردازند، هزینه‌های اداره کشور را می‌پردازند در حالیکه از نعمات و ثروت‌ها کمترین بهره را دارند، معمولاً حتی یک آلونک کوچک  هم ندارند!

توزیع داده‌های مالیاتی 

داده‌های رسمی هم نشان می‌دهد که در این کشور فقط مزدبگیران و دهک‌های کم‌درآمد هستند که مالیات می‌پردازند؛ بر اساس آمارهای منتشر شده توسط سازمان امور مالیاتی کشور، مجموع درآمدهای مالیاتی کشور در چهار ماه نخست سال ۱۴۰۴ به ۳۹۶ هزار میلیارد تومان (۳۹۶ همت) رسیده است. از این مقدار، مالیات غیرمستقیم که شامل مالیات بر کالا و خدمات می‌شود، حدود ۱۳۵ هزار میلیارد تومان بوده است. در واقع بیش از یک‌سوم مالیات‌ها از طریق مالیات بر ارزش افزوده و خریدهای مردم تامین می‌شود.

مالیات مستقیم نیز سهم عمده‌ای از این درآمدها را به خود اختصاص داده و به میزان ۲۶۰ هزار میلیارد تومان وصول شده است. در این بخش، مالیات ثروت با ۱۲.۵ هزار میلیارد تومان، فقط یک بیستم مالیات مستقیم را تشکیل داده است. مالیات بر ارث تنها ۹۵۰ میلیارد تومان بوده است. همچنین مالیات بر املاک لوکس ۹۸ میلیارد تومان و مالیات بر خودروهای لوکس ۷۳۰ میلیارد تومان گزارش شده است، که این سه رقم اصلاً مبلغ قابل توجهی را تشکیل نمی‌دهد؛ در واقع با در نظر گرفتن اینهمه املاک لاکچری و خودروهای لوکس و این تعداد از زمین‌خواران و صاحبان املاک درندشت در کشور، مالیاتی که از این گروه‌ها گرفته می‌شود، در واقعیت برابر با هیچ است. 

در چهارماه ابتدای امسال، مالیات بر درآمد، مبلغ ۷۰ هزار میلیارد تومان وصول شده که از این میزان، ۱۳.۵ هزار میلیارد تومان سهم کارمندان بخش عمومی و ۳۳ هزار میلیارد تومان سهم کارگران بخش خصوصی است. مالیات مشاغل نیز بالغ بر ۱۹ هزار میلیارد تومان است که به مالیات مشاغل بخش خصوصی تعلق دارد.

بنابراین بیشترین حجم مالیات را مزدبگیران می‌پردازند؛ مالیات بر ثروت ۱۲.۵ هزار میلیارد تومان اما مالیات بر درآمد کارگران و کارمندان ۷۰ هزار میلیارد تومان است! باید پرسید چه کسی ثروت می‌اندوزد اما در مقابل چه کسی تاوان می‌دهد و جیب دولت را پر می‌کند؟!

واقعیت دردناک:

بار مالیات فقط بر دوش کارگران است

«کاظم فرج‌اللهی» فعال کارگری در این زمینه به ایلنا می‌گوید: ایران احتمالا تنها کشوری‌ست که در آن از فقرا مالیات گرفته می شود و عجیب آن که، درصد و مبلغ این مالیات (نسبت به درآمد کارگران) از درصد و میزان ریالی مالیات ثروتمندان بیشتر است! واقعیتی بسیار عجیب و ناعادلانه که از فرط تکرار عادی شده است.

او با بیان اینکه «تقریبا تمامی مزد و حقوق بگیران شاغل و بازنشسته که با خانواده‌ها بیشتر از ۶۰ درصد جمعیت هستند، در فقر و تنگدستی،  صورت خود را با سیلی سرخ می‌کنند» افزود: عجیب اینکه، از این جمعیت فقیر به اجبار دو نوع مالیات هم ستانده می‌شود: یکم، مالیات پنهانی که از طریق گرانی و تورم روزافزون قیمت‌ کالاها و خدمات مصرفی به تمامی مزد و حقوق‌بگیران تحمیل می‌شود. یکی از اثرهای تورم، کاهش قدرت خرید کارگران و افزایش حاشیه سود تجار، تولیدکنندگان و صاحبان کسب و کارهاست که دستی در داد و ستد کالا دارند و بر حسب جایگاه خود از این نوع مالیات، کم یا زیاد اما به هر حال، بهره مند می‌شوند یا دست کم از آن زیان نمی بینند. تورم ماهانه‌ی بیشتر از ۴ درصد به معنای ۴ درصد مالیات‌ستانی پنهانی ماهانه یا کاهش ۴ درصدی قدرت خرید کارگران و مزد و حقوق بگیران در هر ماه نسبت به ماه قبل‌تر است. 

فرج‌اللهی ادامه داد: دومین مالیات ظالمانه ای که از کارگران و فرودستان گرفته می‌شود مالیات بر مصرف است که به غلط به آن مالیات بر ارزش افزوده می‌گویند و هنگام خرید کالاها از تمامی مصرف کنندگان و از جمله فقرا ستانده می‌شود. در سال جاری نرخ  این مالیات معادل ۱۰ درصد قیمت کالا و خدمات است؛ فرودستان ناگزیرند تقریبا تمام مزد و حقوق دریافتی خود را برای خرید کالاها و خدمات مورد نیاز پرداخت کنند، تازه کسری هم می‌آورند. به این ترتیب در عمل، کارگران ۱۰درصد از تمام حقوق خود را به عنوان مالیات بر ارزش افزوده از دست می‌دهند در حالی که بخش بزرگ‌تر درآمد طبقات بالایی جامعه، صرف پس‌انداز، تفریح و سفر و سرمایه گذاری مجدد می‌شود و معمولاً شامل مالیات نمی‌شوند. اینان فقط بخش کوچکی از درآمدشان صرف خرید کالاهای مصرفی شده و مالیات آن را می‌پردازند.

این فعال کارگری در پایان صحبت‌هایش به یک نکته تاسف‌بار اشاره کرد: دولت‌ در ازای دریافت این مالیات‌های رنگارنگ،  خدمات چندانی به مالیات دهندگان نمی‌دهند. از امنیت شغلی و اجتماعی، از آموزش و تحصیل رایگان یا خدمات بهداشتی و درمانی رایگان و در دسترس، سخنی در میانه نیست....

سال‌هاست که از آموزش رایگان، درمان رایگان، تامین مسکن و تامین امنیت معیشتی مزدبگیران خبری نیست اما مالیات‌های مستقیم و غیرمستقیم سال به سال بیشتر می‌شود؛ در چهار ماه ابتدای سال، صاحبان املاک لوکس که قیمت هرکدام از دارایی‌هایشان بیش از ۱۰۰ یا ۲۰۰ میلیارد تومان است، رویهم‌رفته ۹۸ میلیارد تومان مالیات به خزانه بیت‌المال داده‌اند اما مزدبگیران از حقوق‌‌های زیر خط فقر، ۷۰ هزار میلیارد تومان مالیات پرداخته‌اند. این نابرابری، تحمیل تعمدی بار هزینه‌ها بر دوش فرودستان و حمایت سفت و سخت از ثروتمندان و نزدیکان به بلوک‌های قدرت است و هیچ معنای دیگری ندارد....

گزارش: نسرین هزاره مقدم