خبرگزاری کار ایران

دوئل کی‌روش با شبیه‌ترین پرتغال تاریخ به خودش/ جنگ نتیجه‌گرایان!

asdasd
کد خبر : ۶۳۶۴۸۱

عملگرا، نتیجه باز و بیش از حد وابسته به رونالدو! عملکرد این روزهای پرتغال بیش از هرچیز شبیه به بازی های این تیم در یورو 2016 شده است. آن ها می دانند باید کی ضربه بزنند و این استراتژی تیم ما هم هست؛ پس آخرین ضربه را محکم‌تر بزنید!

پرتغال دو سال پیش حداقلی ترین بردها را با فرناندو سانتوس به دست آورد تا در فینال دست فرانسه را از جام کوتاه کند. آن ها در مرحله گروهی با سه تساوی صعود کردند. کرواسی را در وقت های تلف شده بردند، لهستان را با پنالتی شکست دادند و ولز را هم مانند فرانسه در وقت های اضافی بردند. در تمام بازی های حذفی پرتغال مالکیت کمتری بر توپ و میدان داشت و این آمار در دو بازی اول این تیم در جام جهانی هم تکرار شد.

یاران رونالدو با گل زودهنگام کاپیتانشان مراکش را از پیش رو برداشتند و تنها 47 درصد از تملک بر بازی را در اختیار داشتند و حالا برای بازی ایران – به هدایت سرمربی سابق پرتغال یعنی کارلوس کی روش- تنها به یک امتیاز نیاز دارند. این درحالیست که ایران هم ممکن است با تساوی به مرحله بعد برود اما پیروزی صعود آن ها را قطعی خواهد کرد. سانتوس هم مانند کی روش، بابت مدل بازی هایش هیچ گاه اظهار پشیمانی نکرده است و حتی نتایج این تیم هم مایه حمایت از او هستند. در 26 بازی که او هدایت کشتیرانان را بر عهده داشته است، پرتغال 20 بازی برده و تنها یک بار شکست خورده است. ده برد از این 20 مسابقه با یک گل و اکثرا برابر حریف های ضعیف تر بوده است؛ کما این که سرمربی پرتغال پیش از این هم در صادقانه ترین حالت ممکن گفته بود راجع به بازی زیبا صحبتی ندارد و می داند که برای موفق شدن باید خوب بازی کرد. خوب بازی کردن با بازی زیبا دو چیز متفاوت هستند.

فاکتور بعدی،‌ستاره ای به اسم رونالدو است که حالا با 85 گل پوشکاش را پشت سر گذاشت و حالا برای رسیدن به رکورد بهترین گلزن ملی دنیا، تنها دایی را بالاتر از خود می بیند اما سایر استعدادهای این تیم هم هنوز فرصت خودنمایی پیدا نکرده اند.

حضور پپه و فونته در قلب خط دفاعی که با حمایت ویلیام کاروالیو در خط جلوتر همراه هست، بزرگترین مشکل ایران را ایجاد خواهد کرد؛ آن هم در شرایطی که گلزنی در بازی سوم، لازمه صعود تیم کی روش است. پاتریسیو هم که سال بعد در لیگ انگلیس به میدان خواهد رفت، علی رغم دریافت سه گل در بازی اول شرایط خوبی را می گذراند و لااقل از دخیا بهتر کار می کند.

پرتغالی ها به موقع فشار می آورند و به موقع با دادن فضا به تیم مقابل، روزنه های دفاعی خود را می بندند و به قول فونته آن ها می دانند کی ضربه بزنند!

این بی شباهت به کاری نیست که یوزها می کنند. تیم ملی در بازی اول مقابل مراکش در ابتدا فرصت حمله کردن را به مراکشی ها داد و آرام آرام بازی را به تعادل کشید. بازی رو به جلوی بچه ها در نیمه اول بیشتر به چشم آمد تا جایی که ارسال از دو طرف و نهایتا فشاری که منجر به گل به خودی تیم مراکش شد، دومین برد ایران در تاریخ جام جهانی را رقم زد. مشابه این اتفاق برای اسپانیایی رقم خورد که در برابر دفاع یکپارچه و منظم ایران کاری جز پخش توپ به طرفین نداشت و شاید اگر یک لحظه غفلت صورت نمی گرفت، هیچ وقت به گل هم نمی رسیدند.

حالا و در آستانه بازی با پرتغال، کی روش باید با تیم ملی کشورش بازی کند. تیمی که بسیار شبیه به افکار کی روش بازی می کند و تنها دقایق خاصی را به حمله کردن اختصاص می دهد. اتفاقی که با توجه به دفاع چندلایه ایران می تواند نقطه مثبتی برای ایران باشد. دفاع منظم در نیمه اول و استفاده حداکثری از ضدحمله با توجه به سرعت بازیکنانی چون طارمی، انصاری فرد یا آزمون می تواند همان چیزی را علیه آن ها استفاده کند که از آن سود می برند؛ یعنی به موقع ضربه زدن. پس با روحیه ای مضاعف به استقبال از تیم ملی در بازی سومش می رویم. منتظر تیم برنده تان هستیم آقای کی روش؛ آخرین ضربه رو محکم تر بزن!

دوئل کی‌روش با شبیه‌ترین پرتغال تاریخ به خودش

جنگ نتیجه‌گرایان!

عملگرا، نتیجه باز و بیش از حد وابسته به رونالدو! عملکرد این روزهای پرتغال بیش از هرچیز شبیه به بازی های این تیم در یورو 2016 شده است

پرتغال دو سال پیش حداقلی ترین بردها را با فرناندو سانتوس به دست آورد تا در فینال دست فرانسه را از جام کوتاه کند. آن ها در مرحله گروهی با سه تساوی صعود کردند. کرواسی را در وقت های تلف شده بردند، لهستان را با پنالتی شکست دادند و ولز را هم مانند فرانسه در وقت های اضافی بردند. در تمام بازی های حذفی پرتغال مالکیت کمتری بر توپ و میدان داشت و این آمار در دو بازی اول این تیم در جام جهانی هم تکرار شد.

یاران رونالدو با گل زودهنگام کاپیتانشان مراکش را از پیش رو برداشتند و تنها 47 درصد از تملک بر بازی را در اختیار داشتند و حالا برای بازی ایران – به هدایت سرمربی سابق پرتغال یعنی کارلوس کی روش- تنها به یک امتیاز نیاز دارند. این درحالیست که ایران هم ممکن است با تساوی به مرحله بعد برود اما پیروزی صعود آن ها را قطعی خواهد کرد. سانتوس هم مانند کی روش، بابت مدل بازی هایش هیچ گاه اظهار پشیمانی نکرده است و حتی نتایج این تیم هم مایه حمایت از او هستند. در 26 بازی که او هدایت کشتیرانان را بر عهده داشته است، پرتغال 20 بازی برده و تنها یک بار شکست خورده است. ده برد از این 20 مسابقه با یک گل و اکثرا برابر حریف های ضعیف تر بوده است؛ کما این که سرمربی پرتغال پیش از این هم در صادقانه ترین حالت ممکن گفته بود راجع به بازی زیبا صحبتی ندارد و می داند که برای موفق شدن باید خوب بازی کرد. خوب بازی کردن با بازی زیبا دو چیز متفاوت هستند.

فاکتور بعدی،‌ستاره ای به اسم رونالدو است که حالا با 85 گل پوشکاش را پشت سر گذاشت و حالا برای رسیدن به رکورد بهترین گلزن ملی دنیا، تنها دایی را بالاتر از خود می بیند اما سایر استعدادهای این تیم هم هنوز فرصت خودنمایی پیدا نکرده اند.

حضور پپه و فونته در قلب خط دفاعی که با حمایت ویلیام کاروالیو در خط جلوتر همراه هست، بزرگترین مشکل ایران را ایجاد خواهد کرد؛ آن هم در شرایطی که گلزنی در بازی سوم، لازمه صعود تیم کی روش است. پاتریسیو هم که سال بعد در لیگ انگلیس به میدان خواهد رفت، علی رغم دریافت سه گل در بازی اول شرایط خوبی را می گذراند و لااقل از دخیا بهتر کار می کند.

پرتغالی ها به موقع فشار می آورند و به موقع با دادن فضا به تیم مقابل، روزنه های دفاعی خود را می بندند و به قول فونته آن ها می دانند کی ضربه بزنند!

این بی شباهت به کاری نیست که یوزها می کنند. تیم ملی در بازی اول مقابل مراکش در ابتدا فرصت حمله کردن را به مراکشی ها داد و آرام آرام بازی را به تعادل کشید. بازی رو به جلوی بچه ها در نیمه اول بیشتر به چشم آمد تا جایی که ارسال از دو طرف و نهایتا فشاری که منجر به گل به خودی تیم مراکش شد، دومین برد ایران در تاریخ جام جهانی را رقم زد. مشابه این اتفاق برای اسپانیایی رقم خورد که در برابر دفاع یکپارچه و منظم ایران کاری جز پخش توپ به طرفین نداشت و شاید اگر یک لحظه غفلت صورت نمی گرفت، هیچ وقت به گل هم نمی رسیدند.

حالا و در آستانه بازی با پرتغال، کی روش باید با تیم ملی کشورش بازی کند. تیمی که بسیار شبیه به افکار کی روش بازی می کند و تنها دقایق خاصی را به حمله کردن اختصاص می دهد. اتفاقی که با توجه به دفاع چندلایه ایران می تواند نقطه مثبتی برای ایران باشد. دفاع منظم در نیمه اول و استفاده حداکثری از ضدحمله با توجه به سرعت بازیکنانی چون طارمی، انصاری فرد یا آزمون می تواند همان چیزی را علیه آن ها استفاده کند که از آن سود می برند؛ یعنی به موقع ضربه زدن. پس با روحیه ای مضاعف به استقبال از تیم ملی در بازی سومش می رویم. منتظر تیم برنده تان هستیم آقای کی روش؛ آخرین ضربه رو محکم تر بزن!

 

انتهای پیام/
نرم افزار موبایل ایلنا
ارسال نظر
اخبار مرتبط سایر رسانه ها
    اخبار از پلیکان
    تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت ایلنا هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد
    اخبار روز سایر رسانه ها
      اخبار از پلیکان
      تمامی اخبار این باکس توسط پلتفرم پلیکان به صورت خودکار در این سایت قرار گرفته و سایت ایلنا هیچگونه مسئولیتی در خصوص محتوای آن به عهده ندارد
      پیشنهاد امروز