مازندران مأمن گردشگران ومسافران نوروزی

کد خبر : ۳۵۷۱۴۵

مازندران با بیش از ۳ میلیون جمعیت ،دارای ۲۲ شهرستان،۵۶ بخش،۳هزار روستا و ۲ هزار دهیاری جلوه بی نظیر و زیبا را برای گردشگران و مسافران به نمایش می گذارد.

مازندران با دارا بودن طبیعتی بی نظیر در شمال کشور و وجود جنگل ، کوه و دریا و جاهای دیدنی تفریحی و تاریخی در دل ایران می درخشد و هر ساله در فصل بهار با سرسبزی و شکوفه های بهاری منتظر نگاه مسافران نوروزی است

این استان سرسبز و زیبا در کنار دماوند بلند قامتی که آرش کمانگیر بر آن قدم نهاد با وسعت خود برای تمام سلیقه های گردشگری تحفه ای ارزنده و خاطره ای ماندگار داشته است.

جنگل مازندران در بهار با پوشیدن لباس رنگی و شاداب ، درختان سر به فلک کشیده و بهره مندی از آبی بیکران دریا هر ساله به استقبال مهمانان نوروزی می رود و این بهشت زیبا تفرج گاه بسیاری از میهمانان می شود وسالانه چند میلیون گردشگر در این استان همواره آمادگی پذیریش مسافران و گردشگران را به این خطه سرسبز و زیبا رادارد

وجود مناطق نمونه گردشگری ، ساحل پاک و زیبای دریای خزر امروزه پذیرای خیل عظیمی از گردشگران در دل طبیعت ، کنار ساحل و دیگر تفرجگاه دیدنی و جذاب است.

هنرهای دستی مازندران

این استان زیبا دارای مردمانی است که سال ها در خطه دریای خزر زندگی کرده و به خلق هنرهایی پرداختند که امروزه مورد توجه مسافران و گردشگران نوروزی قرار گرفته است بطوریکه هر کدام از صنایع دستی شهرهای مازندران نشان دهنده فرهنگ و تمدن اقوام مناطق مختلف است خلق هنرهای دستی از قبیل نساجی، کنده کاری چوب، جوراب بافی ، لاک تراشی، نمد مالی،حصیر بافی،گلیم بافی است.

از دیگر صنایع دستی مردمان این استان می توان به جاجیم بافی سفالگری، طراحی سنتی، قالی بافی، موج بافی اشاره کرد که می تواند در سبد سوغاتی ها جای داشته و خودنمایی کند.

غذاهای بومی و محلی

بدون شک اساس تشکیل دهنده ی فرهنگ غذایی هر منطقه بر اساس کاشته ها و داشته های آن منطقه است و مازندران نیز از فرهنگ غذای متنوع در این خطه پرباربوده و آنچه تناول می شود حاصل تلاش و زنان و مردان این دیار است .

از غذاهای سنتی و محلی می توان به ترش ترشو،کشک بادمجان،نازخاتون، اسفناج قلیه ،شیش انداز، میرزا قاسمی، دوآش،ماست بورانی، کدو پلو ،پیس گنده و شکم پراشاره کرد که سفره مازندرانی ها با این نوع غذاها رنگین می شود.

لهجه های مختلف در مازندران

زبان تبری که طی چند سده به عنوان زبان غیر مکتوب و محاوره ای به حیات خود ادامه داده است ناگزیر به گویش و لهجه های متفاوت تقسیم شده است از این گذشته حضور تیره ها و طوایف مهاجر منطقه به ویژه مناطق جلگه ای و آمیزش مردم بومی با مهاجران و همچنین گستردگی رفت و آمدهای بومیان با مردم سایر مناطق استان و کشور طی دو سده اخیر و نفوذ واژه گان نواحی هم در جوار محاورت مردم گویش های جلگه ای را با دگرگونی آشکاری نسبت به چند دهه پیشتر همراه کرده است.

از لهجه های مختلف مازندران می توان به منطقه بهشهر و هزار جریب،منطقه ساری و هزار جریب،منطقه نور و نوشهر،منطقه بندپی و بابل، منطقه سوادکوه و قائمشهرو منطقه آمل و لاریجان اشاره کرد.

آثار کهن نوشته شده به زبان تبری

مازندران سرزمین باران است و بارانش در کارشستن از این رو آنچه ، که در سرزمین نوشته شده در خاک به یادگار گذاشته است .

از آثار مازندران می توان از تاریخ تبرستان اثر محمد بن حسن اسفندیار کاتب آملی، تاریخ رویان از اولیاء الله آملی،باوند نومه و مرزبان نامه نام برد.

ماههای باستانی تبری

فردینه ماه (نخستین ماه تبری)، کرچه ماه(دومین ماه تبری)،هرِماه(سومین ماه تبری)، تیر ماه(چهارمین ماه تبری)، ملارماه (پنجمین ماه تبری) ، شروینه ماه( ششمین ماه تبری)، میر ماه (هفتمین ماه تبری)، اونه ماه (هشتمین ماه تبری) ،اَرکِه ماه (نهمین ماه تبری)،دماه (دهمین ماه تبری)،وهمنه ماه( یازدهمین ماه تبری) وعید ماه( دوازدهمین ماه تبری) که آغاز آن برابر با سوم تیر ماه شمسی است.

انواع موسیقی آوازی درمازندران

موسیقی بومی مازندرانی که سینه به سینه تداوم یافته دارای تاریخ مدونی نیست ولی از اشعار موجود می توان به قدمت آن پی برد.

مردم ساده و پاکدل ترانه های زیبا و ساده خلق کرده اند که گذشت زمان از لطافت و زیبایی آن ها کم نکرده است.بنابراین موسیقی مازندران هنوز در کلیه مناطق تبری زبان کشور معمول است.

کتولی(آواز کوه و صحرا)،کل حال، امیری،نجما ،طالبا ،صنم،چاروداری از جمله موسیقی های رایج در استان مازندران است .

پوشاک سنتی خطه سرسبز مازندران

پوشاک مردم سواحل دریای خزر شامل استان های مازندران، گیلان و گلستان دارای انواع مشترک و مشابه هستند که می توان به چوخا شلوار(لباس ضخیم و زمخت از جنس پشم )،جمه شلوار(دامن پرچین وپیراهن)،پش جورب(جوراب پشمی)کلا یراق(سربندی که موی زنان را از پیشانی تا انتهای گیسوان در خود جای می داد)،تنگ تامون(شلوار مشکی تنگ)، باسلق(بالاپوش نمدی چوپانان)،مکنا(روسری)، چارقد(روسری چهارگوش) اشاره کرد که رنگارنگ بودن لباس زنان از مهمترین ویژگی های لباس مردم مازندران محسوب می شود.

آداب و رسوم محلی مازندرانی

مازندران از دیر باز از آداب و رسوم مختلف برخوردار بوده است که می توان از نوروز خوانی،لینگ کشی،روجاری،کایری،سرشکنی ... نام برد.

تفرجگاهای مازندران

از مناطق دیدنی این استان سرسبز می توان به چشمه باداب سورت در ساری، چشمه هزاران در قائمشهر،پل آجری آزان در جویبار،پناهگاه حیات وحش در میاندرود،غار باستانی کمیشان در نکا،مجموعه تاریخی باغ عباس آباد در بهشهر،خانه رسولی در گلوگاه،آبشار شوراب در سوادکوه شمالی،سد شیاده در بابل،اسکله ساحلی در بابلسر،جنگل جزین در فریدونکنار،ساحل چاکسر در محمودآباد،آب معدنی لاریجان در آمل،آبشار آب پری در نور،دیو چشمه در نوشهر،پارک جنگلی نمک آبرود در چالوس، پارک جنگلی چالدره در تنکابن،پارک ملی خشکه داران در عباس آباد،منطقه زیبای جواهرده در رامسراشاره کرد.

مازندران استانی در شمال ایران و در کرانه های جنوبی دریای خزر می باشد پرجمعیت ترین شهر آن ساری مرکز استان، و پرجمعیت ترین شهرستان آن بابل می باشد. این استان هم مرز با استان های گلستان،سمنان،تهران،البرز،قزوین و گیلان است.

گزارش : زهرا شریفی

انتهای پیام/