پیام دبیر جشنواره «هنر برای صلح» در پی تعویق این رویداد

متن پیام به شرح زیر است:

«دلم برای صداهایتان تنگ است؛

هفت سالی می‌شود این روزها و این ساعت‌های تابستان را اینگونه سپری نکرده بودم. با دغدغه‌ای که از موشک باران و جنگ می‌آمد هفت سال پیش در چنین روزهایی دست به کاری زدیم که حالا حاصلش طفلی است که از جنوب آسیا تا شمال آمریکا آن را می‌شناسند و جشنواره «هنر برای صلح» صدایش می‌کنند. در تمام هفت سال گذشته این روزها و ساعت‌ها و ثانیه‌ها زمان‌هایی طلایی بودند. آثار رسیده به جشنواره بازبینی شده بودند و کتاب و پوستر و کارت دعوت و بیلبورد و هزاران چیز دیگر در حال طراحی بودند و من از فکر آنکه هنوز هیچ حامی و اسپانسری نداریم پر از استرس بودم، اما سعی می‌کردم امید را در تیم جشنواره که در حال برنامه ریزی اجرایی بودند زنده نگه دارم.

هفت سال و هفت دوره از عمر جشنواره «هنر برای صلح» که حالا سه سال است بین المللی شده، گذشته است و جشنواره «هنر برای صلح» جز هنرمندان و اندک مدیران فرهنگی با درایت و مراکز فرهنگی که از آن حمایت کرده‌اند حامی دیگری نداشته است و صد البته که حمایت هنرمندان و اصحاب فرهنگ بزرگترین دارایی این رویداد هفت ساله است که با یاری دوستان و همکاران عزیزم در ستاد جشنواره به جایگاهی رسیده است که جایزه ویژه سال ۲۰۱۹ یونسکو را از آن خود کرده است.

از اولین روزی که پشت تریبون افتتاح جشنواره «هنر برای صلح» ایستادم و گفتم ما نان مان را از جنگ نمی‌خوریم هفت سال گذشته و من کماکان بر این عهدم با همه شما عزیزان ایستاده‌ام و به خدمت به شما هنرمندان عزیز که اعتبار و مالکین واقعی این رویداد هستید افتخار می‌کنم و به امید روزی که پرندگان صلح از پس پرده‌ها بیرون بیایند و در آسمان جهان به پرواز در آیند، به رشد و بالندگی این زاده ی ایران کمک خواهم کرد و با همراهی شما آن را به پیش خواهم برد.

دست بوس مهر و همراهی شما هنرمندان عزیز و اعضای شورای سیاست‌گزاری و ستاد برگزاری جشنواره در طول همه این سال‌ها هستم و آرزوی سلامتی برای همگی دارم.»