یادبود فرامرز پایور برگزار شد

به گزارش ایلنا، به همت مینا افتاده (مدرس پیشکسوت موسیقی ایران)، یادبود استاد فرامرز پایور با عنوان «شب پالیزبان» شامگاه پنجشنبه ١۶ اسفندماه با اجرای پریسا علیرضا در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.

در ابتدای برنامه؛ محمدرضا فیاض (آهنگساز) گفت: هیچ وقت محضر استاد فرامرز پایور را درک نکردم و این مسئله قبح انکارناپذیری داشت، طبیعی است اینجا حاضران زیادی هستند که به این محضر محشور شده و با جزئیات زیاد مکتب استاد و زیر و بم آن آشنایی دارند، در هر صورت بسیار دشوار است کسی مانند من که بیرون از ماجرا بوده درباره این استاد صحبت کند. بدون شک استاد پایور یکی از بزرگ ترین قله‌های تاریخ موسیقی قرن است، او ٧۶ سال از قرن را در حضور کنش‌های بی‌انتها داشته و حضور او در قرن آتی به دلایل مختلف ادامه پیدا خواهد کرد.

فیاض افزود: در واقع از دور که به استاد نگاه می‌کنم درباره یک نفر صحبت نمی‌کنم گویا این شخصیت یگانه چندین حوزه را یک تنه و به صورت متواضعانه پوشش داده است. به لحاظ شخصی نام او را در ۵ سالگی و در برنامه‌های تلویزیونی دیدم و تا جوانی از او تصاویر مختلفی در ذهنم با رویکردهای مختلف نفش بسته است، نکته جذاب این است که این رویکرد امروز در استاد مینا افتاده نمود پیدا کرده است.

بعد از اتمام سخنرانی محمدرضا فیاض، کلیپی که گوشه‌ای از فعالیت‌ها و زندگینامه پایور بود، پخش شد.

در ادامه برنامه نیز سه اجرا بصورت گروه نوازی، یک اجرای دونوازی و یک اجرای تک نوازی با هنرمندی گروه‌های مختلف روی صحنه حضور پیدا کردند و سپس پیمان آذرمینا درباره شب پالیزبان گفت: از چند ماه پیش با مشورت از خانم مینا افتاده که اولین استادم محسوب می‌شوند این موضع را مطرح کرده و ایشان خیلی از این حرکت استقبال کرد. در نتیجه این حرکت در گروهی که اکثرا دوستان نوازنده هستند مطرح شد و مورد استقبال نیز قرار گرفت. در طی این ۳ ماه برنامه ریزی های زیادی برای امشب صورت گرفت و ۳ گروه موسیقی هم برای اجرای برنامه به ما اعلام آمادگی کردند که در نهایت بدین شکل که امشب شاهد آن بودید تهیه و تنظیم شد.

آذرمینا ادامه داد: از کارهای انجام شده برای امشب تهیه کتابچه‌ای بود که در آن مطالبی از استاد مشکاتیان، بابک بوبان، برادرم پژمان آذرمینا و همچنین توضیحات بنده درباره قطعه “شب نیشابور” قرار دادم، من در تمام این مدت خیلی دنبال قطعه‌ای برای حسن ختام برنامه می‌گشتم اما در نهایت به قطعه “شب نیشابور” رسیدم که امشب با صدای امیر اثنی عشری توسط گروه اجرا شد و جزئیات بیشتر درباره این کار در کتاب مطرح شده است.

در ادامه مراسم مینا افتاده هم درباره یادمان استاد پایور گفت: مدتها به فکر برگزاری چنین اجرا و بزرگداشتی برای استاد پایور بودم اما موقعیت آن شکل نمی‌گرفت که در نهایت با کمک علی ثابت نیا این اتفاق افتاد، مدیرعامل انجمن موسیقی این سالن را برای ما تهیه کرده و من نیز با کمک بچه‌های کلاس استاد پایور و همچنین بچه‌های هنرستانی که همگی معلم کلاس‌های گروه‌نوازی بودند گروه‌ها اجرایی امشب را تنظیم کردیم.

افتاده افزود: یکی از اتفاقات خوبی که رخ داد این بود که هیچ یک از بچه‌ها من را به عنوان معلم نمی‌شناختند و همگی به بزرگی و به خاطر نام استاد پایور برای همکاری پیش قدم شده و طالب بودند.

مینا افتاده در پایان گفت: هدف اصلی من این بود که بگویم بچه‌های نسل دوم و سوم بعد از ما همچنان پیرو راه این استاد بزرگ هستند و گویی به تازگی هنر او در حال کشف شدن است اما چه صد حیف که او را امروز در کنار خود نداریم، در پایان خوشحالم که به هدفم رسیده و شب خوبی را سپری کردیم.