تفاهم‌نامه مشترک بین پژوهشگاه میراث‌فرهنگی و گردشگری با دانشگاه جندی‌شاپور
در نشست مشترک که با حضور سرپرست پژوهشگاه میراث و گردشگری و ریاست دانشگاه صنعتی جندی شاپور برگزار شد، بر ضرورت عقد تفاهم‌نامه همکاری‌های مشترک بین پژوهشگاه و دانشگاه صنعتی جندی‌شاپور توافق شد.
به گزارش ایلنا، در نشست مشترک که با حضور بهروز عمرانی (سرپرست پژوهشگاه میراث و گردشگری) و محمدرضا عصاری (ریاست دانشگاه صنعتی جندی شاپور) برگزار شد، بر ضرورت عقد تفاهم‌نامه همکاری‌های مشترک بین پژوهشگاه و دانشگاه صنعتی جندی شاپور توافق شد.
در این نشست همچنین بر اهمیت بازشناسی، حفاظت، معرفی و ارتقای معیارهای گردشگری در محوطه جندی شاپور تاکید و مقرر شد تا گروه نقشه‌برداری دانشگاه صنعتی جندی شاپور با بهره‌گیری از اساتید مجرب اقدام به نقشه‌برداری کل محوطه کنند.
از دیگر نتایج این نشست می‌توان به حضور فعال پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری در فصل جدید کاوش‌های جاری و تخصیص بخشی از اعتبارات لازم از سوی استان خوزستان اشاره کرد.
به گواه متون تاریخی، جندی شاپور یکی از چهار شهر مهم تاریخی در خوزستان بوده که احتمالا در اوایل دوره ساسانی ساخته شده است. این شهر در عصر ساسانی و سده‌های نخستین اسلامی به عنوان یکی از کانون‌های مهم سیاسی، تحولات علمی، اجتماعی و فرهنگی مطرح بود.
نخستین مطالعات باستان شناختی در این محوطه در سال ۱۹۶۳ میلادی توسط هیات آمریکایی به سرپرستی "رابرت مک آدامز" و "دانالد هنسن" از طرف موسسه شرق شناسی دانشگاه شیکاگو صورت گرفته است. بیشتر توصیف‌ها و تعبیرات درباره شهر موسوم به جندی شاپور هنوز برخاسته از مطالعات سیاحان و محققین متاخر به ویژه نقشه‌های منتشر شده از سوی آدامز و هنسن است، با این حال کار بنیادی آدامز و هنسن کاستی‌های فراوانی دارد که علت آن بیشتر به اطلاعات و مواد در اختیار آنها بازمی‌گردد. از طرفی، تعیین عرصه و حریم این محوطه با دقت انجام نشده است و به دلیل اشتباهات و بی‌دقتی در برخی موارد مشکلات جدی برای محوطه به وجود آورده است.
