در پاسخ به شباهت‌های فیلم عادت نمی‌کنیم به آثار اصغر فرهادی گفته شد:
"عادت نمی‌کنیم" به آثار پولانسکی نزدیک‌تر است
کارگردان فیلم عادت نمی‌کنیم این فیلم را بیش از اینکه به سینمای فرهادی نزدیک بداند از نظر فضای بصری به پولانسکی شبیه دانست.
به گزارش خبرنگار ایلنا؛ نشست خبری فیلم "عادت نمی‌کنیم" ساخته ابراهیم ابراهیمیان پیش از ظهر امروز (بیستم بهمن ماه) در برج میلاد با حضور عوامل فیلم برگزار شد.
ابراهیمیان در ابتدای نشست گفت: ما به دلیل لغو چند نشست و احترام به شما اینجا هستیم.
وی این فیلم را بیشتر از اینکه به فیلم اصغر فرهادی شبیه بداند به فیلم‌های پولانسکی نزدیک دانست و گفت: این حرف به این معنا نیست که عادت نمی‌کنیم مطابق یا مشابه آن فیلم‌هاست بلکه ازنظر فضای بصری به آنگونه سینما شباهت دارد.
وی محدودیت در ژانر را به محدودیت‌هایی که در ایران وجود دارد؛ نسبت داد و ادامه داد: از شرایط اقتصادی گرفته تا فیلمنامه و اجرا دست فیلمسازان ایرانی را بسته است و فیلمسازان مجبور هستند برای بیان دغدغه‌هایشان سراغ درام‌های اجتماعی بروند. ما همه تلاش‌مان را کردیم که یک فیلم استاندارد و قابع دفاع بسازیم.
کارگردا فیلم عادت نمی‌کنیم ادامه داد: ما یازده بار این کار را بازنویسی کردیم و سعی ما بر این بود که از ممیزی‌های مرسوم سینمای ایران عبور کنیم. قطعا فیلم و فیلمنامه کامل نیست اما ما همه توان‌مان را گذاشتیم.
وی با اشاره به تم موسیقی فیلم گفت: حامد ثابت در این کار طراحی موزیک کرد و ما در این کار با سه تم روایی و موزیکی کاملا دراماتیک؛ در خدمت فیلم هستیم.
وی از کار با تیم بازیگری‌اش ابراز رضایت کرد و ادامه داد: برخلاف صحبت‌هایی که مطرح شده؛ من مشکلی با بازیگرانم نداشتم و همکاری ما بیشتر بر پایه تعامل و اطمینان شکل گرفت.
سارا سلطانی (فیلمنامه‌نویس) درباره نگارش فیلمانه گفت: ما پله‌پله جلو رفتیم و درباره همه سکانس‌های فیلم باهم گفت‌وگو می‌کردیم. البته مهندسی کار برعهده آقای ابراهیمیان بود.
شهرام اخلاص پور (مجری پروژه) با اشاره به اینکه شاید این فیلم را به فیلم‌های فرهادی شبیه بدانند؛ گفت: ایشان از مفاخر کشور و تحسین شده جهانی هستند. از روز اول هم ما این احتمال را می‌دادیم که چنین برچسبی را به فیلم بزنند اما تصمیم گرفتیم فیلمی با تم خیانت تولید کنیم. آنچه این فیلم را سرپا نگه می‌دارد گروه جوان زبده‌ای‌ست که خروجی قابل دفاعی را تولید کردند.
وی ادامه داد: مضمون این فیلم از بستر واقعی اجتمماع گرفته شده و این روایت برای بسیاری از کسانی که آن را تماشا می‌کنند؛ ملموس است.
علیرضا برازنده نیز درباره فیلمبرداری این کار گفت: نکته‌ای که در ابتدا آقای ابراهیمیان به من گفتند این بود که فضای کار قبلی ایشان را فراموش کنم و فیلمی با فضای جدیدی را فیلمبرداری کنیم. حدود یک سال من با فیلمنامه درگیر بودم و درباره تمام جزییات آن باهم صحبت کردیم و درباره همه سکانس‌ها به من دید و رفرنس می‌دادند.
ساره بیات درباره حضورش در نقش مهتاب گفت: آقای ابراهیمیان و خانم سلطانی زمانی که درحال نگارش فیلمنامه بودند؛ پیش‌فرض‌هایی در ذهن داشتند که نهایتا با صحبت‌هایی که داشتیم آن پیش‌فرض‌ها در فیلم رقم خورد و در کار دیده شد.
وی؛ سخت‌گیری‌ها و وسواس‌های کارگردان را کافی دانست و افزود: این میزان وسواسی که در آقای ابراهیمیان وجود دارد برای یک کارگردان و هدایت بازی‌ها لازم است. بیشترین مسئله‌ای که وجود داشت اطمینانی بود که ما به کارگردان‌مان داشتیم. اطمینانی که ایشان به بازیگرها می‌دهند باعث می‌شود هر کاری که بخواهند را بازیگر انجام دهد.
حامد ثابت درباره آهنگسازی این فیلم گفت: این فیلم با همه فیلم‌هایی که پیش از این کار کرده‌ام تفاوت داشت به این دلیل که برای این کار و آهنگسازی‌اش طراحی کردم و از 6 باند استفاده کردم. موسیقی این فیلم بهترین کار آهنگسازی من تا امروز بوده است.
پینوس پدرام درباره سکانس شروع فیلم گفت: سکانس ابتدایی آخرین سانسی بود که گرفته شد. به این دلیل که ما با یک فیلم بحرانی طرف بودیم باید سکانسی پرکات که شخصیت‌پردازی هم در آن گنجانده شود؛ می‌داشتیم و من برای در آمدن این سکانس دو روز درگیر بودم.
وی در پاسخ به این سئوال که آیا ممکن است بعد از جشنواره تغییراتی در تدوین به وجود بیاید؛ گفت: خیر. به هیچ عنوان تغییری نخواهیم داشت. ما بدون اینکه به جشنواره فکر کنیم این کار را انجام داده و بسته‌ایم و عجله‌های جشنواره در فیلم ما هیچ دخالتی نداشته است.
پانته‌آ پناهی‌ها نیز دلیل قبول نقش‌اش را ابتدا دوستی با عوامل گروه عنوان کرد و ادامه داد: بازی در نقش یک وکیل سختگیر و سفت برای من وسوسه‌انگیز و متفاوت بود اما دلیل اصلی حضورم در این فیلم دوستانی بودند که در کار حضور داشتند.
