خبرگزاری کار ایران

جزئیاتی از حادثه روز گذشته تئاتر شهر؛

هنرمندان در سالن اصلی امنیت جانی ندارند/ نجات از مرگ با چاشنی شانس

هنرمندان در سالن اصلی امنیت جانی ندارند/ نجات از مرگ با چاشنی شانس

رضا مهدی‌زاده، روز گذشته به سرعت متوجه سقوط قاب پیشانی سالن اصلی شد و با پریدن روی صندلی‌های ردیف اول از مرگ حتمی نجات یافت.

به گزارش خبرنگار ایلنا، رضا مهدی‌زاده، طراح دکور و صحنه‌ تئاتر که روز گذشته و هنگام رخ دادن حادثه ریزش بخشی از پیشانی صحنه سالن اصلی مجموعه تئاتر شهر همراه با 12 نفر در این محل مشغول به کار بود؛ جزئیات دقیقی از ماجرای رخ داده را تشریح کرد.

تیزهوشی جان طراح صحنه را نجات داد

مهدی‌زاده در توضیح آنچه روز گذشته رخ داد اظهار کرد: داوزده نفر زیر سازه و محل دقیق ریزش در حال کار بودند؛ بالای قاب هم یکی از کارکنان تئاتر شهر و فردی برای جابجایی قاب حضور داشتند. در تمام این مدت من نگران افتادن حتی یک پیچ یا گیره پژکتور بودم و به همه توصیه می‌کردم زیر این صحنه حرکت نکنند. ساعت ۱۱ صبح بچه‌ها کمی کیک و چای آوردند و روی صحنه دقیقا زیر قاب گذاشتند که به آن‌ها گفتم همه چیز را به انتهای صحنه انتقال دهند که همین شد.

او افزود:‌چند دقیقه بعد شخصی با تلفن همراه من تماس گرفت و من دقیقا از جلوی آوانسن - محل ریزش - عبور کردم که صدا آمد. سپس سیم بوکسل نگهدارنده قاب جدا شد و سازه به سمت پایین حرکت کرد. با دیدن این تصویر بلافاصله از روی صحنه به سمت صندلی‌های ردیف اول سالن پریدم؛ اما میزان پرش چوب‌ها و مواد طوری بود که با زحمت خودم را از ردیف اول روی ردیف دوم انداختم.

این طراح صحنه خاطرنشان کرد: هولناکی این اتفاق به حدی بود که تمام دوازده نفر همکاران من تصور کردند زیر آوار مانده‌ام اما این‌طور نبود.

آسیب جدی یکی از کارکنان تئاتر شهر

او ادامه داد: وقتی از روی زمین بلند شدم دیدم آقای خلخالی - از کارکنان واحد فنی تئاتر شهر - زیر آوار است که موفق شد خودش را به راحتی بیرون بکشد. بعد از بیرون آمدن خونریزی دستش را دید و همین عامل موجب شد براثر ترس دوباره روی زمین بیفتد. او سریعا به بیمارستان انتقال یافت که ظاهرا از ناحیه لگن دچار شکستگی شده و آسیب‌های دیگری نیز دیده است.

این مدرس دانشگاه از اتفاق رخ داده با اصطلاح «بسیار هولناک و عجیب» یاد کرد و گفت: پشت این سازه نزدیک به ۱۵ تن آهن قرار دارد که وقتی رو به پایین می‌افتد با ضریبی که پیدا می‌کند به چیزی حدود ۲۵ تن می‌رسد. من هر چه فکر می‌کنم متوجه نمی‌شوم که سیم‌های بوکسل چطور پاره شدند، چون حتی اگر ۴۰ سال قبل هم بسته شده باشند نباید این طور به سادگی پاره شوند؛ حتی پیچ‌ها بریده بودند واین اتفاق بسیار عجیب است.

رد شائبه بروز حادثه به دلیل بار اضافه حاصل از نصب دکور

مهدی‌زاده با رد این نکته که بار اضافی حاصل از نصب دکور نمایش موجب وقوع حادثه شده است، اظهار کرد: سازه‌های دکور ما روی کف صحنه قرار داشت و اصلا به مرحله نصب نرسیده‌ بودیم. فقط قرار بود قاب کمی بالاتر برود که زاویه دید مخاطب به صحنه درست شود؛ چون به عمق صحنه نیاز داشتیم و اگر این اتفاق نمی‌افتاد تماشاگران بالکن سالن اصلی دید مناسبی نداشتند. ولی تاکید می‌کنم ما روز گذشته حتی ایده‌ای برای آویزان کردن دکور از قاب سالن اصلی نداشتیم و فقط ملاحظه دید تماشاگران بالکن اهمیت داشت.

این هنرمند ضمن اشاره به نگرانی عمیق خود از این حادثه به طرح چند سوال پرداخت و ادامه داد: دیروز از بس حال روحی‌ام بد بود نتوانستم کلاس دانشگاه را برگزار کنم و همواره نگران هستم. از کجا معلوم فردا چیزی روی سر بازیگر و عوامل اجرایی نیفتد؟ شما در نظر بگیرید اگر یک نفر زیر این آوار مانده بود یقینا له می‌شد و اصلا امکان نداشت زنده بماند.

چرا بازسازی از سالن اصلی آغاز نشد؟

مهدی‌زاده به گلایه از شروع بازسازی در سالن‌هایی غیز از «اصلی» پرداخت و خاطرنشان کرد: من در سالن‌های «سایه» و «قشقایی» مجموعا حدود ۱۸ نمایش کار کرده‌ام و نمی‌دانم چه لزومی داشت کار بازسازی از این دو سالن آغاز شود. بدتر اینکه شاهد هستیم این سالن‌ها نسبت به هشت ماه قبل هیچ تغییر محسوسی نکرده‌اند. در شرایطی که سالن اصلی تئا‌تر شهر در بخش‌هایی مانند سن گردون، لیفت، سیلوراما و لاین‌های بالابر با مشکلات جدی مواجه است.

او افزود: حتی قاب سالن اصلی طوری طراحی شده که با فشار یک دکمه امکان حرکت روی صحنه را دارد اما مدت‌ها است کار نمی‌کند. چرا کار نمی‌کند؟ کدام واحد فنی و مدیر باید پاسخگوی این مسائل باشد. اگر قاب سن سالن اصلی روی سر ۳۰ نفر نقش‌خوان یا دیگر اجراگران می‌افتاد؛ قرار بود چه کسی پاسخ دهد؟ همین حالا چطور می‌توان اطمینان داشت فردا پرژکتوری از میله جدا نمی‌شود و روی سر فردی نمی‌افتد؟

احتمال جدی سقوط تایل‌های بالای سر تماشاگران

طراح صحنه نمایش «سقراط» گفت: من هم طراح آقای نعیمی هستم و هم طراحی نمایش فرهاد آییش را برعهده دارم و فکر می‌کنم لازم است با هر دوی این عزیزان صحبت کنم، چون کار بسیار خطرناکی است. هر آن احتمال می‌رود که یکی از تایل‌های بالای سر تماشاگران جدا شده و روی سر آنها بیفتد. حتی چند سال قبل یک گربه از آنجا به پایین سقوط کرده بود.

ریسک اجرا در سالن اصلی بسیار زیاد است/ کارگردان مسئول مستقیم

او ادامه داد: اگر هر یک از این ۱۲ نفر که در گروه طراحی صحنه مشغول هستند آسیب می‌دیدند چه کسی پاسخ می‌داد؟ فکر می‌کنم مسئولیت مستقیم این خطر برعهده کارگردان قرار دارد و پذیرفتن اجرا ریسک بسیار بزرگی است. به نظر من تمام افرادی که به آنجا می‌آیند حداقل باید از بیمه سه ماهه برخوردار باشند و ما راهکار حقوقی دقیقی برای فعالیت افراد در سالن اصلی تئا‌تر شهر طراحی کنیم.

مهدی‌زاده بیان کرد: این زنگ خطر برای همه اهالی تئاتر به صدا در آمده و من امیدوارم گروه کارشناسی دفتر طرح های عمرانی کار خود را با دقت بسیار بالا انجام دهند.

پیشنهاد امروز