عوامل کاهش جذابیت

به گزارش ایلنا، تجسس و دخالت در این گونه موارد، موجب دور شدن دیگران از ما می‌گردد.

عدم رعایت بهداشت فردی: شما هر چقدر در احترام گذاردن به دیگران کوشا باشید، وقتی بهداشت فردی نداشته باشید، شما را انسان منضبطی نمی‌دانند.

تملق و چاپلوسی: وقتی کسانی فاقد توانایی خاصی هستند که ما آن تواناییها را به آنها نسبت می‌دهیم و یا قابلیتهای کوچکشان را خیلی بزرگ نشان می‌دهیم. یا وقتی خودمان را کوچک‌تر از کوچکی که در مقابل او ایستاده‌ایم می‌دانیم، چه محبوبیتی می‌توانیم داشته باشیم؟!

دروغگویی: دروغگویی یعنی سلب اعتماد کردن دیگران از خود. کسی که به او اعتمادی نیست چگونه می‌تواند محبوبیت داشته باشد.

نداشتن تعادل عاطفی: افرادی که برخورد چندگانه دارند، گاه بخشنده اند و گاه خِست به خرج می‌دهند، گاه با مهربانی، دیگران را می‌نوازند و گاه با خشونت، آنها را می‌آزارند و طرد می‌کنند، به خاطر این صفت، معمولا محبوبیتی کسب نمی‌کنند.

مزه‌پرانی و شوخی‌های بیجا: بذله گویی کردن، گفت‌وگوهای خودمانی، (که تولید احساس شادی می‌کند تا افراد نسبت به هم نزدیک‌تر و صمیمی‌تر شوند) با مزه‌پرانی‌ها و شوخی‌های بیجا دو مقوله جداگانه اند. اگر با شوخیهای بیجا، کسی را برنجانیم، محبوبیتی در دل او و جمعی که شاهد رنجش او هستند، نخواهیم داشت.

ترسو بودن: آدم ترسویی که از ترسِ «شکست»، به ابتدایی ترین کارها هم دست نمی‌زند، در واقع، به زندگی خود اهمیت نداده است. چنین کسی برای دیگران، چه اهمیتی دارد؟!

همیشه گله مند بودن: کسانی که همیشه از زندگی شِکوه می‌کنند، تبدیل به یک شخصیت ملال آور می‌شوند. وجود آنها در جمع، موجب افسردگی دیگران می‌شود و طبیعتا شخصیت محبوبی نیستند.

غیبت کردن: غیبت کردن از دیگران، موجب سلب اعتماد دیگران از ما می‌شود و بی اعتمادی، عدم محبوبیت را به همراه دارد.

 منبع: روزنامه آرمان